سحرخیزی برای کودکان، وقتی یک ساله است

اغلب کودکان صبح زود از خواب بیدار می شوند و اصرار دارند والدینشان نیز روزشان را به همان زودی شروع کنند. اگر کودکِ شما نیز یکی از همین چکاوک هاست، احتمالاً آرزو دارید، ای کاش می توانستید او را کمی بیشتر بخوابانید.
با دقت در الگوی خواب 24 ساعتۀ کودک، می توانید دریابید آیا با قدری جابجایی این عادات تغییر پذیر هستند یا خیر.
رایج ترین دلیل صبح بسیار زود بیدار شدن، شب زود خوابیدن است. چون بیشتر کودکان یک ساله از زمانی که در شب به خواب می روند، حدود ۱۲-۱۰ ساعت می خوابند، اگر کودک ساعت ۷ شب به خواب برود و ساعت ۵ صبح بیدار شود، او تا حد انتظار خوابیده است.
اگر میل دارید صبح ها بیشتر بخوابد، باید او را در شب ها دیر بخوابانید. سعی نکنید تغییر را یک شبه به وجود بیاورید، بلکه آن را تدریجاً عملی کنید، او را هر شب ده دقیقه دیرتر از شب قبل بخوابانید، تا جایی که زمان خواب و زمان بیداری بهترین زمان برای نیازهای خانوادگی شما باشد.
فراموش نکنید زمان های خواب بین روز و وعده های غذایی او را با برنامۀ جدید تنظیم کنید. بعد از چند هفته، کودک برنامۀ ۲۴ ساعتۀ جدیدی خواهد داشت.
اگر کودک سحر خیزتان در حال حاضر نیز شب ها تا دیروقت بیدار می ماند، نیاز او به خواب، احتمالاً کمتر از کودک یک سالۀ عادی است. اگر بعد از هشت ساعت خواب سرزنده و هوشیار به نظر می رسد، ممکن است برای بیدار شدن و شروع روز آماده باشد.
به هر صورت، قبل از اینکه خود را تسلیم سحر خیزی روزانۀ کودک بنمایید، توجه به الگوی خواب روزمرۀ او با ارزش است.
کودکی که شب به اندازل کافی می خوابد، پیش از ظهر حدود یک ساعت و بعدازظهر حدود دو ساعت می خوابد. اگر کودک سحر خیز شما، هر روز صبح دو تا سه ساعت می خوابد، احتمالاً در واقع در شب به اندازۀ نیازش نمی خوابد.
اگر احتمال می دهید این وضعیت در مورد کودکتان صادق باشد، می توانید برنامۀ او را اصلاح کنید. هنگامی که ساعت ۵ صبح از خواب بیدار می شود، فوراً به سراغ او نروید؛ بلکه ۱۵ دقیقه فرصت دهید.
کودک ممکن است دوباره به خواب برود. در صورت دوباره به خواب نرفتن کودک، شما نیز باید با او برخیزید، اما کمی بعد در صبح همان روز، خواب بین روز او را پانزده دقیقه به تاخیر بیندازید.
هر روز صبح، واکنش های خود را نسبت به بیدار شدن او پانزده دقیقه بیشتر به تاخیر بیندازید و او را برای خواب بین روز، پانزده دقیقه بیشتر نگه دارید.
با استفاده از این روشِ واکنش تاخیر دار، اغلبِ کودکان، بعد از یک هفته دیرتر خوابیدن را شروع می کنند و زمان خواب صبح آنها به تدریج کوتاه تر می شود.
اگر کودک با وجود تدابیر شما برای برنامه ریزی مجدد خواب، همچنان سحرخیز است، چاره ای جز این ندارید که عادت کنید با خواب کمتر کنار بیایید یا خودتان نیز شب ها زودتر بخوابید.
شاید به خواب رفتن به همان زودی کودک، به نظر غیرمنطقی باشد، اما این کار بسیار بهتر از این است که روز بعد سعی کنید همپای کودک باشید، در حالی که شاید بسیار خسته اید.