ضرورت ورزش برای کودکان

اسم ورزش کردن که می‌آید بیشتر بزرگسالان یاد باشگاه می‌افتند اما ورزش برای کودکان شامل چیزهای دیگری می‌شود. هر نوع فعالیتی که شامل تحرک جسم شود می‌تواند برای بچه‌ها نوعی ورزش حساب شود؛ از دنبال کردن همدیگر گرفته تا فوتبال بازی کردن در کوچه. (البته اگر این آخری هنوز در قید حیات باشد!) در این مقاله با انواع مزایای ورزش برای کودکان آشنا خواهید شد.
مزایای بی‌ شمار ورزش
هر کسی می‌تواند از مزایای ورزش نفع ببرد. بچه‌ها هم از این قضیه مستثنی نیستند. بچه‌های ورزشکار موارد زیر را تجربه می‌کنند:
داشتن عضلات و استخوان‌های محکم‌تر
داشتن بدن منعطف‌تر
احتمال پایین ابتلا به اضافه وزن
ریسک پایین ابتلا به دیابت نوع دوم
فشار خون و کلسترول خون پایین‌تر
داشتن دید بهتر نسبت به زندگی و امید بالاتر
در کنار همه این‌ها، بچه‌های ورزشکار راحت‌تر از بقیه‌ی بچه‌ها به خواب می‌روند. این بچه‌ها چالش‌های روحی و جسمی را بهتر مدیریت می‌کنند، از دویدن دنبال اتوبوس برای جا نماندن از آن گرفته تا درس خواندن برای امتحانی که در پیش است.

سه ضلع ورزش
اگر تا به حال به فعالیت بچه‌ها در پارک‌ ها و زمین بازی دقت کرده باشید، حتما متوجه شده‌اید فعالیت آن‌ها از سه عنصر تشکیل شده است:
استقامت
قدرت
انعطاف

وظیفه‌ی شما به عنوان پدر یا مادر این است بچه‌ها را تشویق کنید تا بتوانند هر سه عناصر بالا را، که مثل سه ضلع مثلث تناسب اندام هستند، در فرزندتان تقویت کنید.

استقامت: یکی از بهترین راه‌ها برای بالا بردن استقامت بچه‌ها ایروبیک یا ورزش هوازی است. در طول ورزش ایروبیک ضربان قلب فرد بالا می‌رود و او با شدت بیشتری نفس می‌کشد. اگر این ورزش به صورت منظم و در طولانی مدت انجام شود، قلب بچه‌ها قوی می‌شود و اکسیژن را به تمام سلول‌ها بدن خواهد رساند. ورزش‌های هوازی به جز ایروبیک شامل بسکتبال، دوچرخه‌سواری، اسکیت، فوتبال، شنا، تنیس، پیاده‌روی و دویدن می‌شود.

قدرت: بالا بردن قدرت بدنی به معنای وزنه‌برداری نیست. بچه‌ها می‌توانند دراز و نشست بزنند و شنا یا بارفیکس بروند. همچنین ورزش‌هایی مثل کشتی یا کوهنوردی نیز قدرت بدنی‌شان را بالا خواهد برد.

انعطاف پذیری: انواع حرکت‌های کششی انعطاف پذیری بچه‌ها را بالا می‌برد و انعطاف بیشتر به معنی سرعت عمل بیشتر خواهد بود.

مشکل یک جانشینی بچه‌ ها
اضافه وزن یا چاقی مرضی (بیمارگونه) روز به روز بین بچه‌ها بیشتر می‌شود. این مشکلات دلایل زیادی دارند اما یکی علت‌های اصلی، نشستن بیش از حد است. بچه‌های امروز ساعت‌های زیادی را جلوی انواع مانیتورها می‌گذرانند، از تبلت و گوشی تلفن همراه گرفته تا تلویزیون. همین مسئله هم باعث می‌شود از جایشان تکان نخورند و به صندلی بچسبند.
یکی از راه‌هایی که با استفاده از آن می‌توان مانع نشستن بیش از حد بچه‌ها شد، کم کردن ساعت‌هایی است که اجازه دارند سراغ بازی‌های کامپیوتری یا تبلتشان بروند. انجمن اطفال آمریکا (AAP) ، به پدر و مادرها پیشنهاد می‌دهد کارهای زیر را انجام دهند:
ساعت استفاده از رسانه‌ها را کم کنید. رسانه‌ها شامل شبکه‌های اجتماعی مثل اینستاگرام، بازی‌های ویدئویی و تلویزیون می‌شود. این موارد نباید جایگزین خواب کافی و تحرک بچه‌ها شوند.
اگر فرزندتان بین 2 تا 5 سال دارد زمان استفاده از وسایل بالا را به کمتر از یک ساعت در طول روز برسانید.
تشویق کردن استفاده از وسایلی که مانیتور دارند، مثل تلویزیون، برای بچه‌های زیر ۱۸ ماه ممنوع است، مگر اینکه پای ویدئو چت با پدر یا مادر در میان باشد.
برنامه‌هایی را برای فرزندان‌تان انتخاب کنید که کیفیت بالایی دارند.
تلویزیون و سایر دستگاه‌هایی را که مانیتور دارند از اتاق خواب بچه‌ها بیرون ببرید و در زمان صرف غذا هم خاموش‌شان کنید.
در نهایت به خاطر داشته باشید که زمان کمتر برای این وسایل ، مترادف با داشتن زمان بیشتر برای فعالیت جسمی و تحرک است.