علائم استرس کودکان چیست؟

استرس در کودکان می تواند منجر به مریضی های گوناگونی شود و والدین باید حتما استرس را از فرزندان خود دور نگه دارند. آیا کودکان در مقایسه با بزرگسالان آسوده‌دلیل و بی‌خیال میباشند؟ خیر، لزوما آن گونه نیست. درست هست که کودک با همۀ مسائلی که شما با انها سر و کار دارید مواجه نیست اما او نیز ممکن هست دچار استرس شود.
اتفاقاتی مانند جابجایی محله، به جهان آمدن خواهر یا برادر او، مرگ پدربزرگ یا مادر بزرگ، مردن حیوان خانگی، دور ماندن از پدر یا مادر، گاهی کودک را دچار ترس، خستگی، یا حتی مریضی می‌سازند. مشکل مهمتر آن هست که کودکان معمولا چیزی که باعث نگرانی آن ها می‌شود را به زبان نمی‌آورند.
والدین باید مانند کارآگاهان تغییرات رفتاری کودک راکه در اثر استرس به وجود آمده شناسایی نمایند. آن ها در صورت دیدن چنین حالتی باید بعنوان نخستین اقدام بررسی نمایند که آیا خانواده اخیرا با موضوعی ناراحت‌کننده و غیر معمول مواجه شده هست. اگر آن گونه نیست باید با صبر و حوصله عامل استرس را شناسایی نمایند.
مثلا آیا سفر پدر باعث ناراحتی کودک شده هست؟ در این حالت، شما نمیتوانید به سرعت بر ترس کودک غلبه نمایید اما می‌توانید به او اطمینان دهید پدر دوباره بر می‌گردد. روی تقویم به او نشان دهید چند روز دیگر تا برگشت پدر باقیمانده و هر روز که سپری می‌شود روی آن علامت بزنید.در زیر تعدادی از نشانه‌های استرس در کودکان و راه‌های درمان انها بیان شده هست.

چسبیدن به والدین
اگر هر زمان که قصد دارید از کودک خود دور شوید او گریه می‌کند و جیغ می‌کشد، یا اگر زمانی که می‌خواهید از کودک دور شوید حال او مفید هست اما ناگهان التماس می‌کند که او کنار او بمانید، برای او تطبیق با تغییر بسیار سخت هست. برای حل مشکل، با روش‌های زیر به او اطمینان دلیل بدهید:
قبل از عزیمت، چند دقیقه با او بازی کنید؛
از حدود یک ساعت قبل از رفتن، در چند مرحله به او یادآوری نمایید که باید بروید؛
با اعطای مسئولیت به او حواسش را پرت کنید؛ مثلا به او یک اسباب بازی خاص بدهید و از او بخواهید تا زمانی که بر می‌گردید از آن مراقبت کند؛
به او چیزی بدهید که با آن آرامش پیدا کند مثلا می‌توانید عکسی از خود به او بدهید.

خواب ناپیوسته
خردسالان معمولا به دلایل مختلفی مانند دندان در آوردن، سرما خوردگی و غیره برای خوابیدن مشکلات زیادی دارند. بعضی از این مشکلات به آسانی حل می‌شود اما مشکلات دیگری مانند خیس‌کردن رختخواب و صحبت کردن در خواب نیز هست که به سادگی قابل حل نیستند. تغییرات ناگهانی در الگوی خواب کودک نشانه آن هست
که او استرس دارد. کودکانی که دچار نگرانی مفرط میباشند نمیتوانند راحت بخوابند و کابوس‌های شبانه و راه رفتن در خواب را تجربه می‌کنند. اگر کودک در زمان خواب خیلی آشفته و عصبی باشد، کار زیادی باید انجام شود تا اثر فعالیت‌های هرروز از ذهن او بیرون شده و او آرام شود. با رعایت یک برنامه روتین در زمان خواب، پرهیز از غذایی‌های شیرین بعد از شام و ممنوع کردن تماشای تلویزیون قبل از خواب، احتمال داشتن یک خواب مناسب و پیوسته افزایش می‌یابد.

بازگشت به قبل
بعضی وقایع ممکن هست باعث شود کودک برگشت به عقب کرده و عادت‌های قبل را تکرار کند. مثلا بعد از تجربه یک تصادف کوچک دوباره انگشت شست خود را بمکد. برای آنکه کودک با تغییر تطبیق پیدا کند باید کاری کنید احساس کند فرد مهمی هست و شما به او نیاز دارید. باید به او مسئولیت دهید. مثلا اگر صاحب برادر یا خواهر شده،‌ از او بخواهید در زمان خواب او برایش آواز بخواند یا شیشه شیر وی را برایش بیاورد.

رشد عادت‌ های بد
کودکانی که دچار استرس میباشند گاهی با یک رفتار تکراری مانند جویدن ناخن، پیچاندن مو یا خاراندن پوست خود را آرام می‌کنند. اگر می‌بینید کودک شما چنین کارهایی را انجام می‌دهد با او با لحن تند صحبت نکنید، ‌وی را شرمنده ننمایید و اصرار نکنید که کار خود ر ا متوقف کند، زیرا خردسالان این حد بر رفتار خود نظارت ندارند.
بجای آن تلاش کنید عامل اصلی استرس را کشف نموده و در زمان‌هایی مناسب با او صحبت نمایید. مسلما ترس اغلب کودکان با یک آغوش ساده یا دقت اکثر حل نمی شود. اگر کودک به تلاش‌های مکرر شما برای آرام کردنش پاسخ نمی دهد یا اگر او با یک آسیب روانی حقیقی مانند مرگ یکی از اعضای خانواده مواجه شده حتما با دکتر در این مورد مشورت نمایید.