تقویت عزت نفس در کودکان، ده روش موثر

به فرزندتان کمک کنید که تشخیص دهد چه چیزی او را از دیگران متمایز می سازد. والدین باید به گونه ای باشند که صفاتی از قبیل صداقت، شجاعت را در فرزندان تشویق نماید.

وب سایت کودکانه: به فرزندتان کمک کنید که تشخیص دهد چه چیزی او را از دیگران متمایز می سازد. دیدگاه والدین باید به گونه ای باشد که صفاتی از قبیل صداقت، شجاعت، بصیرت و خلاقیت را در فرزندان تشویق و تجلیل نماید، به جای این که تشویق و تمجیدهایشان فقط شامل جزئیاتی گردد که مثلاً ناشی از۲۰ ثانیه از زندگی روزانه کودک باشد.

وقتی فرزند شما کوچک بود، هرروز صدها بار به او می گفتید که در نزد شما فردی مهم و انسانی ویژه است. شما با خیره شدن در چشمان او و غذا دادن یا بازی با او موقع حمام کردن یا خواندن لالایی موقعی که او را برای خوابیدن تکان می دادید، احساس شادی تان را به او منتقل می کردید. حالا که فرزند شما بزرگ تر و مستقل تر شده است، برای او مشکل است که بفهمد وجودش تا چه حد برای شما اهمیت دارد، زیرا شما کمتر به او اجازه این کار را می دهید.

وقتی فرزندتان به سن پیش دبستانی می رسد، به رغم میلش کمتر مثل گذشته او را در آغوش می گیرید یا در سن دبستان کمتر مانند قبل عواطفتان را صریح و بی پرده برایش بیان می کنید. برای این که چنین مواردی باعث نشود فرزندتان احساس فردیت و یگانگی خود را از دست بدهد، به کارگیری نکات ده گانه زیر در هر سنی که فرزندتان قرار دارد، ضروری است:

۱) به فرزندتان کمک کنید که تشخیص دهد چه چیزی او را از دیگران متمایز می سازد. دیدگاه والدین باید به گونه ای باشد که صفاتی از قبیل صداقت، شجاعت، بصیرت و خلاقیت را در فرزندان تشویق و تجلیل نماید، به جای این که تشویق و تمجیدهایشان فقط شامل جزئیاتی گردد که مثلاً ناشی از۲۰ ثانیه از زندگی روزانه کودک باشد.

۲) در تشویق کردن سخاوتمند باشید، اما همیشه در نظر داشته باشید که تشویق هایتان صادقانه باشد. همچنین هنگامی که فرزندتان را تشویق می کنید، سعی کنید تا جایی که امکان دارد، دقیق عمل کنید. مثلاً وقتی نقاشی فرزندتان را نگاه می کنید به او بگویید: "از رنگ های خیلی خوبی استفاده کرده ای" یا " تو نگاه خاصی به همه چیز داری ". فرزندان بیشتر تشویق هایی را می پذیرند که منعکس کننده احساسات قلبی شما باشد، نه تشویق هایی را که سرسری و سرهم بندی شده باشد.

۳) با فرزندانتان در مورد چیزهایی که واقعاً برای آنها مهم است، صحبت کنید. اگر والدین زمانی را برای شنیدن چیزهایی که فرزندشان می خواهد به آنها بگوید صرف نمایند، فرزند آنها احساس ارزشمندی خواهد کرد. فرزندان غالباً علاقه دارند در مورد چیزهایی که برای آنان در مدرسه یا در ارتباط با دوستان اتفاق می افتد با والدین گفت و گو کنند، پس به آنها اجازه دهید در هر موردی که مایل اند با شما صحبت کنند.

۴) اخلاق و ویژگی های فردی فرزندتان را درک کنید و به آنها افتخار کنید به جای این که بکوشید یک جغد شب را به یک خروس سحرخیز تبدیل کنید یا یک فرد درونگرا را به کانون شور و شوق و شادی یک مهمانی مبدل سازید، فرزندتان را همان طور که هست بپذیرید و او را دوست داشته باشید، همان گونه که انتظار دارید دیگران شما را آنچنان که هستید بپذیرند و دوست داشته باشند.

۵) هر روز مدت زمانی را به طور انفرادی به فرزند تان اختصاص دهید اگر شما بیشتر از یک فرزند دارید، راه هایی پیدا کنید که زمانی را با هر یک از فرزندانتان به تنهایی سپری کنید. مثلاً عادت کنید وقتی برای خرید روزانه بیرون می روید یکی از بچه ها را با خودتان ببرید تا بتوانید مدتی را به تنهایی با یکدیگر بگذرانید.

این تلاش، یعنی اختصاص زمان ویژه ای برای هر یک از فرزندان ، کوشش بسیار ارزشمندی است. اختصاص زمان برای یک فرد این پیام را به منتقل می کند که تو انسان ویژه ای هستی

۶) به طور مرتب از فرزندان تجلیل و آنها را تشویق نمایید. منتظر دستاوردهای مهم یا نقاط عطف در زندگی آنها نباشید. بلکه از همه چیزهای کوچک، اما سزاوار توجه که در زندگی روزمره اتفاق می افتد تجلیل و قدردانی کنید. برای مثال: اولین گلی که فرزندتان در یک مسابقه فوتبال می زند، اظهار نظر مثبت معلم در مورد فرزندتان ، عالی تمیز کردن اتاق خواب و مانند این ها.

۷) به فرزندتان اجازه دهید که بداند شما در همه حال، چه در خوبی و خوشی و چه در موقع ناراحتی در کنار او خواهید بود و این که شما هر کاری را که بتوانید انجام خواهید داد تا به او کمک کنید از سختی ها و مشقت ها رهایی یابد. به فرزندتان حتی وقتی شرایط خوبی هم ندارد، اعتماد کنید. یادتان باشد که وینستون چرچیل هم در کلاس ششم مردود شد.

۸) همراه با فرزندتان بخندید. هیچ چیز مثل تقسیم شادی ها و با یکدیگر خندیدن برای تحکیم پیوند میان والدین و فرزند وجود ندارد. شوخی و مزاح شما با فرزندتان به وی می گوید که او جایگاه ویژه ای در قلب شما دارد.

۹) بعضی از چیزهایی را که در گذشته برایتان پیش آمده با فرزندتان در میان بگذارید. به او بگویید که چه حالی داشتید وقتی در امتحان تجدید شدید، وقتی که با بهترین دوستتان دعوا کردید یا وقتی که چیز ارزشمندی را گم گردید. مهمتر از همه اینها، اولین کسی باشید که اگر مرتکب اشتباهی شُـدید، آن را بپذیرید، به خصوص اگر اشتباهتان مربوط به فرزندان باشد.

۱۰) علاوه بر تمام موارد بالا، به خاطر داشته باشید که ایجاد احساس فردیت و ویژه بودن یکی از مهم ترین وظایف شماست. هیچ کس مثل والدین نمی تواند عزت نفس یک کودک را بسازد.