عباراتی که شخصیت کودک را تخریب میکنند (۲)
برخی از کلمات چون "تو آدم بدی هستی"، "باز هم خرابکاری کردی" و... جزو اصطلاحاتی هستند که شخصیت کودک را به کلی تخریب میکنند و والدین باید یاد بگیرند که به جای بکاربردن اینگونه کلمات ...
درگذشته شاهد تنبیهات بدنی کودکان از سوی والدین بودیم، اما در چند سال اخیر کمتر شاهد این تنبیهات بدنی هستیم؛ با این حال این سوال پیش می آید که آیا والدین دیگر کودکان خود را تنبیه نمی کنند و یا شیوههای جدید تنبیهی را در پیش گرفتهاند که تاثیراتی مخربتر بر کودکان دارد؟ در مطلب قبل درباره رفتار والدین و روش های سنتی تنبیه مطالبی آوردیم، در ادامه موارد دیگر را بررسی می کنیم:
این روانشناس ادامه داد: در حین تنبیه والدین باید دقیقا مشخص کنند که چرا کودک خود را تنبیه میکنند و چه رفتاری موجب این امر شده است، زیرا والدین اجازه ندارند در جریان اصلاح تربیت کودک خود، کل شخصیت وی را زیر سوال ببرند .
وی تصریح کرد: برخی از کلمات چون "تو آدم بدی هستی"، "باز هم خرابکاری کردی" و... جزو اصطلاحاتی هستند که شخصیت کودک را به کلی تخریب میکنند و والدین باید یاد بگیرند که به جای بکاربردن اینگونه کلمات برای مثال بگویند من به عنوان مادر/ پدر تو از این رفتارت خوشم نمیآید؛ در واقع کودک باید به طور مشخص بداند که چرا تنبیه و یا تشویق میشود .
بیاتی همچنین به یکی از روشهای غلط تنبیه کودکان که در سالهای اخیر توسط بعضی از روانشناسان توصیه میشود اشاره کرد و گفت: متاسفانه بعضی از روانشناسان به والدین توصیه میکنند که چنانچه کودکی رفتار خطایی را انجام داد متناسب با سن وی مثلا برای کودک چهار ساله ۴ دقیقه، پنج ساله ۵ دقیقه او را در اتاقی تنها گذاشته تا به رفتار خود فکر کند. این رفتار تنبیهی نه تنها باعث برطرف شدن و اصلاح رفتار کودک نمیشود، بلکه باعث اختلالات متعدد و بهم ریختگی کودک در حوزههای گوناگون خواهد شد .
وی در ادامه عنوان کرد : والدین باید دقت کنند که به هیچ عنوان برای تنبیه ،کودک را به اتاق خواب و محل استراحت نبرند، زیرا این مساله در بزرگسالی کودک تاثیر گذاشته و باعث میشود وی از اتاق خواب متنفر شود و به جای آنکه فضای اتاق خواب برای وی آرامش تامین کند، به طور مداوم تداعیگر خاطرات و تصویرات منفی کودکی است .
بیاتی همچنین به روشهای غلط تنبیه در مدارس ابتدایی اشاره کرد و گفت: متاسفانه در برخی مواقع شاهد آن هستیم که معلمان کودک را به گوشه کلاس فرستاده و به او میگویند پشت به کلاس ایستاده و به رفتار زشت خود فکر کن؛این رفتار بسیار ناآگاهانه و مضر بوده زیرا والدین و معلمان به هیچ عنوان حق از بین بردن شخصیت و آبروی کودک را ندارند و نباید به علت ناآگاهی تمام شخصیت کودک را در مقابل همسالان به باد فنا بدهند .
این روانشناس در ادامه به برخوردهای «حالی به حالی» والدین با کودکان اشاره کرد و گفت: والدین هر موقع حال خودشان خوب باشد، با کودک برخورد خوبی داشته و هر زمان حالشان بد است، کودک را تخریب میکنند و تا زمانی که والدین با این شیوه "حالی به حالی" با کودک برخورد کنند، آن کودک به طور نادرست تربیت شده و این شیوه غلط تربیتی به نسلهای بعدی نیز تعمیم مییابد همانطور که رفتارهای غلط امروز والدین نیز نشاندهنده همین تربیت نادرست نسلهای گذشته است .
وی ادامه داد: در باره سنی کودکان پیش از دبستان به طور مشخص شخصیت کودک در حال شکلگیری است و فرصت دادن به وی بهترین راه تربیتی است که والدین میتوانند انتخاب و اعمال کنند؛ یعنی والدین باید بدانند چنانچه کودکشان در چنین بازه سنی رفتارهای خطایی را انجام داد باید نسبت به آنها بی توجهی کامل کنند .
این روانشناس تصریح کرد: این بیتوجهی اصلا به معنای بیاحترامی نیست بلکه به معنای آن است که انگار اصلا والدین آن رفتار کودک را ندیدهاند و در مقابل زمانی که کودک رفتار مناسبی را انجام میدهد باید حتما وی را تشویق کنند .
بیاتی بهترین تکنیک تنبیه کودکان را که امروزه در تمام دنیا مطرح است،" اصل پیماک "دانست و گفت: این اصل به معنی محروم کردن کودک از وسیلهای است که کودک در طول روز از آن استفاده کرده و به آن وابسته است .
وی تصریح کرد: برای مثال والدین باید بگویند که به طور مشخص کودک برای انجام رفتار خطای خود برای یک ساعت حق استفاده از کامپیوتر یا تبلت خود را ندارد و در آن یک ساعت هم قرار نیست شخصیت کودک را خرد کنیم بلکه تنها اجازه استفاده از آن وسیله خاص را ندارد، اما والدین همچنان تمامی رفتارهای مثبت خود را با کودک انجام داده و وظایف پدر و مادری خود را نیز به نحو احسن به انجام میرسانند .
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼