مهدکودک قبل از مدرسه، خوب یا بد؟!(۲)

تنها بالا رفتن هر روزه تعداد زنان شاغل نیست که آمار بچه‌هایی را که سال‌های پیش از دبستان‌شان را در مهدکودک‌ها می‌گذرانند، بالا می‌برد. این روزها حتی بسیاری از زنان خانه‌دار هم ترجیح می‌دهند با فرستادن فرزندشان به مهدکودک، فضای بهتری برای آموزش دیدنش فراهم کنند. اما محققان می‌گویند تیر این مادرها نه در ایران بلکه در بسیاری از کشور‌های جهان همیشه به هدف نمی‌خورد و وارد شدن بچه‌ها به مهدکودک در هر شرایطی، زمینه را برای رشد بهتر آنها فراهم نمی‌کند. در مطلب پیش درباره موافقان و مخالفان فرستادن کودک به مهد کودک مطالبی آورده شد، در ادامه توضیحاتی دیگر آمده است:

محققان سوئدی می‌گویند بچه‌هایی که در نوباوگی و نوپایی به مهدکودک‌های مناسب وارد می‌شوند، در اواسط کودکی و نوجوانی تاثیر این اتفاق را بر قابلیت‌های شناختی، هیجانی و حتی اجتماعی‌شان نشان می‌دهند. موضوع مهم کیفیت مراقبتی است که در خانه یا دور از خانه از کودک می‌شود. محیط مهدکودک از لحاظ روانی ممکن است وضعیت مساعدی برای کودک فراهم کند؛ همان‌گونه که در خانه ممکن است فراهم شود. آنچه برای رشد کودک در این سنین اهمیت دارد روابط متقابل گرم و مکرر بین کودکان و بزرگسالان، ارتباط کلامی، فرصت برای کاوش و فضا و تجهیزات مناسب سن کودک است.


می‌خواهید پرستار بگیرید؟
گرچه در شرایط ایده‌آل، بودن کودک در کنار یک پرستار تمام‌وقت و آشنا حداقل در دو سال اول به آرامش او کمک می‌کند اما از آنجا که در کشور ما پرستاری از کودک شغلی نیست که نیازمند داشتن تحصیلات مرتبط باشد و اغلب پرستار‌ها در کنار مراقبت از کودک مسوولیت نظافت خانه را نیز برعهده دارند، نمی‌توان حکم مفیدتر بودن حضور پرستار برای رشد کودکان در هر شرایطی را صادر کرد. اگر مدام آدم‌های مختلفی از کودک نگهداری کنند، ممکن است کودک احساس تنش و ناراحتی کند. در چنین شرایطی شاید بد نباشد کودک خود را در قبال پرداخت حقوق ماهانه به یکی از افراد فامیل یا دوستان جویای کارتان بسپارید تا نسبت به مراقبتی که از فرزندتان می‌شود، مطمئن باشید.

مهد برود، مضطرب می‌شود؟
نظریه‌هایی که بر اهمیت وابستگی تاکید دارند، بعضی از روانشناسان را متقاعد کرده در صورتی که کودک ساعاتی طولانی تحت مراقبت کسی غیر از مادر خودش باشد از لحاظ وابستگی به مادر دچار مشکل خواهد شد. با این وجود بررسی‌های دیگر از این واقعیت حکایت می‌کند که تاثیر مهدکودک در وابستگی کاملا روشن نیست. مطالعات بسیاری در مورد رفتار کودکان مهدکودکی انجام شده که نشان می‌دهد غالب کودکان مهدکودکی حالاتی حاکی از وابستگی توام با احساس ایمنی را داشتند و تنها مطالعات محدودی نشان می‌دهد که از بین کودکانی که به مهد کودک می‌رفتند، درصد مشکلات مربوط به وابستگی در کودکانی که به مهدکودک می‌رفتند، بیش از آنهایی بود که در خانه بوده‌اند.

از بیمار شدنش نترسید!
اگر شما در گروه مادرانی هستید که می‌گویند مهدکودک بچه را بیمار می‌کند و به همین بهانه او را از حضور در کنار کودکان دیگر محروم می‌کنند، شاید شنیدن نتیجه یکی از بررسی‌های پژوهشگران برای‌تان جالب باشد. سی‌ان‌ان از نتایج پژوهشی خبر داده که می‌گوید بیماری‌‌های هر روزه فرزند مهدکودکی شما چند سال بعد می‌تواند از او فردی قوی‌تر بسازد. به گفته پژوهشگران عفونت‌های مکرری که بچه‌های مهدکودکی به آنها دچار می‌شوند، باعث می‌شود در بزرگسالی سیستم ایمنی قوی‌تری داشته باشند.

حالا چه کنیم؟
درست است که روانشناسان توصیه می‌کنند کودک دو تا دو سال و نیم اول زندگی‌اش را در خانه و در کنار مراقبت‌کننده‌ای دلسوز آشنا که مدام او را در آغوش می‌گیرد و به نگاهش با نگاهی سرشار از محبت پاسخ می‌دهد بگذراند اما نمی‌توان قاطعانه گفت که بعد از این سن ماندن در خانه بیشتر از رفتن به مهد به سلامت روان کودک و پرورش مهارت‌هایش کمک می‌کند. قطعا مهدکودک خوبی که با معیارهای آورده شده سازگار است، بیشتر از بودن او در کنار مراقبت‌کننده سالخورده‌ای که به‌خاطر پادرد و کمردرد، زیاد بودن کارهای خانه یا بی‌حوصلگی‌اش امکان بازی با کودک و سرگرم کردنش را ندارد، می‌تواند به رشد او کمک کند.

اگر خودتان از او مراقبت می‌کنید...
منتشر شدن اخباری که از بدرفتاری مربیان مهد در برخی شهرها حکایت می‌کرد و البته ناتوانی بسیاری از خانواده‌ها در تامین هزینه مهدهای خوب، بسیاری از مادرها را به این فکر انداخته که یک‌تنه از فرزندشان مراقبت کنند. اگر شما هم در گروه مادرانی قرار دارید که حاضرند آینده شغلی و تحصیلی‌شان را فدای مراقبت از فرزندشان کنند و تا قبل از رسیدن او به سن مدرسه، در خانه و در کنار کودکی که قرار نیست به مهد برود، بمانند فراموش نکنید نگهداری از بچه‌هایی که در سن مهدکودک هستند، کاری تمام‌وقت است.

ادامه دارد...