علل کمرویی کودکان را بشناسید (۱)

همه در موقعیت های جدید، احساس خاصی پیدا می کنند اما گاهی خجالتی بودن در رشد اجتماعی اختلال ایجاد کرده و یادگیری کودکان را محدود می کند. احساس خجالتی بودن در همه دیده می شود که احتمالاً به عنوان سازوکاری برای کمک به افراد برای مقابله با محرک های اجتماعی جدید شکل گرفته است.

کودکانی که دچار شکست های پی در پی شده اند، ممکن است از ترس شکست های بعدی، انزوا و دوری گزیدن از جمع را برگزینند.کمرویی به مفهوم احساس ناراحتی کردن از بودن در جمع است. کودک خجالتی در موقعیت های ناآشنا و هنگام تعامل و گفت وگو با دیگران عصبی و مضطرب می شود. یک کودک خجالتی، زمانی که تصور کند مورد توجه اطرافیانش قرار گرفته است، بی نهایت ناراحت و پریشان می شود.


یک کودک خجالتی ترجیح می دهد شاهد بازی کودکان دیگر باشد، ولی خود به بازی آنها نپیوندد. بیشتر کودکان در شرایط مختلف قدری احساس خجالت و کمرویی می کنند، اما کودکانی که این مشکل را به صورت حاد دارند، در تمام اوقات زندگی شان احساس خجالت و شرمساری می کنند. این احساس نه تنها می تواند بر رشد اجتماعی کودک تاثیری منفی به جا گذارد، بلکه می تواند موجب کاهش عملکرد تحصیلی و افت آموزش و یادگیری او شود.

احساس خجالت و کمرویی احساسی دوسویه است؛ احساسی است مرکب از هیجان هایی مثل ترس و علاقه، تنش و رضایت، میل و اضطراب. احساس خجالت موجب تند شدن ضربان قلب و بالارفتن فشار خون می شود. فرد مقابل می تواند خجالتی بودن شخص را از روی نگاه گریزان و رو به پایین وی، کم حرفی و کم حرکتی وی تشخیص دهد.

کلام فرد خجالتی اغلب نرم، لرزان و مقطع است. بچه های کوچک اغلب انگشت دست خود را می مکند و برخی دیگر خجولانه رفتار می کنند، قدری می خندند و کناره می گیرند. به طور کلی، احساس خجالت و کمرویی با دو نوع رفتار قابل شناسایی است؛ محتاط بودن و گوشه گیری اجتماعی.

بچه ها ممکن است در مقاطع مختلف رشد در برابر خجالتی بودن آسیب پذیر باشند. خجالت همراه با ترس نسبت به بزرگسالان ناآشنا در کودکی پدیدار می شود. پیشرفت های شناختی در خودآگاهی باعث حساسیت اجتماعی بیشتر در سال دوم می شود. خجالت خودآگاهانه در حدود ۴ تا ۵ سالگی ظاهر می شود و اوایل دوره نوجوانی آغاز اوج خودآگاهی است.

علل خجالت و کمرویی در کودکان
برخی از علل کمرویی کودکان ممکن است ناشی از یک علت و یا آمیزه ای از چند علت زیر باشند :
وراثت: برخی از محققان عقیده دارند فیزیولوژی مغز کودکان خجالتی بر رفتار آنها تأثیر می گذارد. همچنین ژن ها هم می توانند تأثیر بسزایی در خجالت کودکان داشته باشند. لذا می بینیم که اغلب کودکان خجالتی دارای پدر و مادر خجالتی یا یکی از نزدیکان خجالتی می باشند که این صفت را از یکدیگر ارث برده اند.

روابط خانوادگی : کودکانی که روابط و ارتباطات خانوادگی اجتماعی کمی دارند، از حضور در اجتماعات امتناع می ورزند. از طرف دیگر، والدین حمایت گر ممکن است با رفتارهای افراط آمیز خود، ترس حضور در موقعیت های جدید را در دل فرزندان شان به وجود آورند . نگرانی بیش از حد مادر و مراقبت دائم او از فرزند موجب می شود که کودک از بازی با دوستان و کودکان دیگر محروم و منزوی شود. همچنین سخت گیری بیش از حد نسبت به کودک و تنبیه و توبیخ او به دلایل بیهوده به خصوص در مقابل دوستان و همسالان او موجب ایجاد عدم اعتماد به نفس و احساس کمبود در کودک می شود و در نتیجه کودک ترجیح می دهد در مقابل دیگران حاضر نشود.

ادامه دارد ...