شلغم چگونه کدو حلوایی شد؟

\

کدوحلوایی سرشار از ویتامین‌های A، C، و E است که به تقویت سیستم ایمنی و سلامت پوست کمک می‌کنند. این گیاه دارای فیبر بالاست و به هضم بهتر غذا و سلامت دستگاه گوارش کمک می‌کند. آنتی‌اکسیدان‌های موجود در کدوحلوایی، مانند بتاکاروتن، به کاهش التهاب و خطر بیماری‌های قلبی کمک می‌کنند. همچنین، پتاسیم و منیزیم آن برای کنترل فشار خون مفید هستند.

کدوحلوایی کالری کمی دارد و برای مدیریت وزن مناسب است. علاوه بر این، مصرف کدوحلوایی می‌تواند به بهبود بینایی و کاهش خطر ابتلا به بیماری‌های چشمی مرتبط با افزایش سن کمک کند. اما چطور شد که این کدوی مفید، نماد جشن هالووین شد؟

تراشیدن شلغم و افسانه‌های باستانی

کدوحلوایی، از نمادهای اصلی هالووین، جایگاه ویژه‌ای در این جشن دارد، اما ریشه‌های این سنت به تراشیدن شلغم و افسانه‌های باستانی سلتی و مسیحی بازمی‌گردد. هالووین، که ۳۱ اکتبر هر سال برگزار می‌شود، به آیین‌های شب قبل از «روز تمام مقدسان» اشاره می‌کند و ترکیبی از مراسم مسیحی و جشن‌های باستانی سلتی است.

شلغم برای دور کردن ارواح

«سَوون» را گِیل‌ها در ایرلند و اسکاتلند به نشانه «آغاز نیمه‌تاریک سال» و شروع فصل سرد جشن می‌گرفتند. مردم گِیل بر این باور بودند که در این هنگام مرز دنیای زندگان و مردگان بسیار باریک می‌شود و ارواح و موجودات دیگر می‌توانند به دنیای زندگان وارد شوند. آنان معتقد بودند که این ارواح ممکن است به محصولاتی که در پایان تابستان برداشت شده است آسیب برسانند.

بنابراین برای محافظت از خود، خانه‌ها و محصولاتشان شلغم‌ها را می‌تراشیدند و درونشان شمع می‌گذاشتند تا این ارواح را از خانه‌هایشان دور کنند. شلغم‌های حکاکی‌شده یکی از نمادهای مهم این جشن بودند.

کدو بزرگ‌تر و نرم تر!

وقتی مهاجران ایرلندی و اسکاتلندی به آمریکا رفتند سنت تراشیدن شلغم را با خودشان بردند، اما فهمیدند که کدوحلوایی، که در آمریکای شمالی فراوان بود، جایگزین مناسبی برای شلغم است. کدوحلوایی بزرگ‌تر و نرم‌تر از شلغم بود و تراشیدنش نیز راحت‌تر بود. به این ترتیب، کدوحلوایی جایگزین شلغم شد و در آمریکا به نماد هالووین بدل شد.

فانوسی برای گذر از تاریکی

یکی از افسانه‌های مرتبط با تراشیدن کدوحلوایی داستان «جک فانوس‌به‌دست» (Jack-o’-Lantern) است. این افسانه ایرلندی، که روایت‌های متفاوتی از آن وجود دارد، درباره مردی خسیس به نام جک است که شیطنت و تقلب‌هایش باعث شد پس از مرگ نتواند به بهشت یا جهنم برود.

او به‌ناچار با یک شلغم و تکه‌ای زغال داغ، که شیطان به او داده بود، در تاریکی سرگردان شد. جک زغال روشن را درون شلغم گذاشت و از آن مانند فانوسی برای روشن کردن راهش استفاده کرد. به همین دلیل تراشیدن شلغم و گذاشتن شمع درون آن به نماد «جک فانوسی» بدل شد.

شیرینی بده و بترس!

هالووین اما در ابتدا جشنی مسیحی بود اما در حال حاضر در بسیاری از کشورها، بدون در نظر گرفتن تاریخچه مذهبی‌اش، یک جشن فرهنگی بزرگ به شمار می‌آید. در کنار سنت‌های قدیمی مانند تراشیدن شلغم، کودکان و بزرگ‌سالان لباس‌های خاص هالووین می‌پوشند و برای طلب شیرینی و شکلات سراغ همسایه‌ها می‌روند.

تراشیدن کدوحلوایی همچنان یکی از بخش‌های مهم و محبوب هالووین است و مردم با تراشیدن طرح‌های خلاقانه روی کدو آن را جلو خانه‌هایشان می‌گذارند.