عفونت باعث تاخیر پریود شده است؟

سوال مخاطب نی‌نی‌بان: من حدود یکسال شایدم بیشتر دوره هام منظم ۳۰ روزه بودم ولی الان دو ماهه که به موقع نبوده، ماه پیش دقیقا ۱۰ روز عقب انداختم این ماه هم هنوز معلوم نیست که چه وقت بشه، در ضمن یک سال و نیم ازدواج کردم در این یکسال و نیم منظم بودم به جز این دو ماه اخیر مطمئن هستم باردار نیستم، به نظرتون عفونت باعث این قضیه شده یا مسئله دیگه ای هم ممکنه باشه.

پاسخ دکتر کتایون برجیس، متخصص زنان و زایمان و فلوشیپ نازایی:
دوست عزیز عفونت های واژینالی که هر خانمی ممکن است در طول سال یکی دو بار به آنها مبتلا شود معمولا ربطی به عفونت ندارد یعنی عفونت یک عامل برای عقب افتادن قاعدگی محسوب نمی شود. اینکه قاعدگی شما قبلا چه نظمی داشته است و آیا داروی خاصی از جمله ال دی مصرف می کردید که به تنظیم پریود تان کمک کرده بوده است و... در شرح حال تان برای ما مهم است. لازم است به یک متخصص زنان مراجعه کنید تا وضعیت پریودتان از نزدیک بررسی شده و شرح حال و سوابق تان مورد توجه قرار بگیرد و در صورت صلاحدید آزمایش هورمونی و سونوگرافی هم بدهید تا علت بی نظمی مشخص شده و درمان های لازم را دریافت کنید.

مهمترین مطالب در این باره:

عفونت و علائم آن نظیر خارش و سوزش، از آن چیزهایی است که برای همه زن ها اتفاقی ناخوشایند و دردناک است هر چند که ابتلا به عفونت های قارچی واژن در میان زنان شایع است، به طوری که 75 درصد از آن ها در طول زندگی خود ابتلا به بیماری های قارچی را تجربه می کنند. بیماری کاندیدیازیس یا عفونت قارچی بیماری شایعی در بین زنان است که به احتمال زیاد حداقل یک بار در زندگی هر زنی رخ می دهد. این بیماری در اثر رشد بیش از حد مخمری به نام کاندیدا آلبیکنس که به طور طبیعی در همه ما اتفاق می افتد، ایجاد می شود. هنگامی که قارچ در واژن بیش از حد رشد کند باعث عفونت قارچی واژن می شود.

مصرف آنتی بیوتیک، بارداری و استفاده از لباس های تنگ، برخی از علل عفونت های زنانه است که معمولا برای درمان آن ها استفاده ازقرص های خوراکی و شیاف های واژینال تجویز می شود.

علائم و دلایل عفونت
علائم عفونت کاندیدیازیس عبارتند از خارش، سوزش و ترشحات واژن. غشاء مخاطی مادگی ممکن است دچار قرمزی و زخم کوچک شود. درد شکم و تب به علائم این عفونت مربوط نمی شود و اگر این علائم را مشاهده کردید به پزشک مراجعه کنید. دلیل شروع این عفونت مشخص نیست اما به عنوان مثال آنتی بیوتیک، بارداری و استفاده از لباس های تنگ می تواند باعث شروع این عفونت شود. همچنین لباس هایی که جنس آن ها پلاستیکی است نیز مانع رسیدن هوا به بدن می شود و باعث عفونت می شود. این عفونت می تواند از مقعد به واژن منتقل شود بنابراین در هنگام استفاده از دستمال توالت همیشه از جلو به عقب تمیز کنید.
از آن جایی که علائم این عفونت مانند بیماری های زیادی از قبیل بیماری های مقاربتی است، قرص باید با نظر پزشک مصرف شود به خصوص اگر بار اولی است که دچار این عفونت می شوید. همچنین خانم های زیر 16 سال و بالای 60 سال با مشاهده این علائم باید به پزشک مراجعه کنند.

درمان عفونت
برای درمان عفونت واژن قرص های خوراکی و شیاف های واژن تجویز می شود. شیاف های واژن باید یک تا سه روز مصرف شوند (حتی در دوران پریودی). کرم های مختلفی مشکل خارش از بین می برد. التهاب و ترشحات خمیری بدون علائم نیازی به درمان ندارند.
می توانید با رعایت بهداشت شخصی و مصرف رژیم غذایی کم کالری خود درمانی کنید. پدهای پریودی که مانع از رسیدن هوا به بدن می شوند، شلوارهای تنگ و لباس زیر پلاستیکی نپوشید و از مرطوب بودن محل جلوگیری کنید.

عفونت قارچی و پریودی
ممکن است کاندیدیازیس در دوران پریودی افزایش یابد. در این حالت، بهتر است از لباس زیر مناسب استفاده کنید و بهداشت شخصی را رعایت کنید. همچنین شستن قسمت پایین پشت و مالش آن مجاز نیست فقط سعی کنید از آب و مواد شوینده با pH کمتر از ۷ استفاده کنید. شستن با آب به تنهایی بهترین حالت است.
در طول عفونت، سعی کنید از پدهای پریودی و شلوارهای تنگ استفاده نکنید زیرا مانع از رسیدن هوا به بدن می شوند و باعث رشد بیشتر قارچ می شوند. در طول عفونت قارچی و پریودی بهتر است از کاپ های مخصوص پریودی استفاده کنید. زیرا به قسمت انتهایی پشت اجازه نفس کشیدن می دهد و مانع از به هم خوردن تعادل رطوبتی می شود.
اگر عفونت داخلی است و قرص های مخصوص قارج را نتوان به صورت خوراکی مصرف کرد یا شیاف واژن همراه با قرص تجویز شد بهتر است شیاف را بعد از ظهرها استفاده کنید. در این حالت استفاده از تامپون و کاپ پریودی توصیه نمی شود اما پدهای پنبه ای تا زمانی که به بدن اجازه تنفس بدهند، مجاز هستند. عفونت قارچی می تواند در مردها نیز اتفاق بیفتد بنابراین اگر عفونت قارچی دارید به همسرتان توصیه کنید در طول نزدیکی جنسی از کاندوم استفاده کند.

«قاعدگی نامنظم» برای هر کسی معنی متفاوتی دارد
مهم‌ترین چیزی که باید بدانید این است که عادت ماهانه‌ی شما و نظمی‌ که دارد ممکن است با خانمی دیگر کاملا متفاوت باشد. شاید شما شنیده باشید که «سیکل نرمال قاعدگی» چیزی بین ۲۸ تا ۳۰ روز است (هر سیکل یا چرخه‌ی قاعدگی از روز اول شروع خونریزی یک قاعدگی تا روز اول شروع خونریزی قاعدگی بعدی در نظر گرفته می‌شود) یا اینکه پریودتان باید چهار تا پنج روز طول بکشد.
این موارد شاید برای عده‌ای درست باشد؛ اما در واقع، قاعدگی می‌تواند خیلی بیشتر از این حرف‌ها متنوع باشد و همچنان نرمال تلقی شود. سیکل‌های قاعدگی که 21 روزه یا 40 روزه هستند نیز وجود دارند. در مورد طول مدت عادت ماهانه نیز باید بگوییم یک پریود نرمال معمولاً بین دو تا هفت روز طول می‌کشد.
بنابراین اگر شما گاهی پریود نمی‌شوید یا پریودتان بعضی ماه‌ها دیرتر شروع می‌شود، به احتمال بسیار زیاد موردی برای نگرانی وجود ندارد.

خیلی چیزها می‌توانند سبب بی‌نظمی در قاعدگی شوند
شما می‌دانید استرسی که در مورد شغل جدیدتان یا نقل مکان به خانه‌ی جدیدتان دارید با بدنتان چه می‌تواند بکند؟
بله این استرس می‌تواند اثرات مخربی بر نظم سیکل قاعدگی‌تان بگذارد. طی زمان‌هایی که زندگی‌تان دچار استرس‌های بیشتری است، عادت ماهانه‌ی شما می‌تواند دچار بی‌نظمی شود. یعنی ممکن است دیرتر شروع شده یا حتی یک ماه متوقف شود.
سایر عواملی که می‌توانند سبب بی‌نظمی قاعدگی شوند عبارت‌اند از:
- بارداری و شیردهی
- افزایش وزن یا کاهش وزن شدید
- بیماری‌هایی مانند اختلالات تیروئید یا اختلال در تخمک‌گذاری
- افزایش تستوسترون (مانند اتفاقی که برای خانم‌هایی که سندرم تخمدان پلی کیستیک دارند روی می‌دهد)
- وارد کردن فشار زیاد به بدن در اثر تمرینات ورزشی سنگین (اتفاقی که برای ورزشکاران خانم می‌افتد)
- سرطان دهانه رحم و آندومتر
- فیبروئید رحم
اگر نگران این هستید که آیا ممکن است بی‌نظمی در عادت ماهانه‌تان علت ناباروری در شما باشد باید بگوییم بله؛ اما نه به صورتی که شما فکر می‌کنید.
اگر شما دچار مشکلات باروری باشید و به طور مرتب قاعده نشوید، احتمالاً یک مشکل پزشکی پنهان دارید که باید بررسی و شناسایی شود، پس در این مورد با پزشکتان مشورت کنید.

عادت ماهانه‌ی شما به مرور زمان می‌تواند تغییر کند
شاید همیشه خونریزی‌های قاعدگی‌تان سنگین بوده است؛ اما حالا سبُک‌تر شده یا ممکن است بعضی از پریودهایتان سبُک‌تر و برخی دیگر کمی سنگین‌تر باشند. این کاملاً طبیعی است و جای نگرانی ندارد.
در واقع این تغییرات بستگی به اتفاقاتی دارند که در دیواره‌ی رحم‌تان در حال روی دادن هستند.
زمان بین هر سیکل قاعدگی نیز می‌تواند تغییر کند: شاید یک ماه ۲۸ روزه باشد و ماه دیگر ۳۰ روزه.
ضمناً علائم پریودتان نیز می‌تواند در هر سیکل تغییر کند که بستگی به نوسانات هورمونی دارد. عجیب و غیرمعمول نیست که مدت قاعدگی‌تان با بالا رفتن سن، کوتاه‌تر شود.
در دوران نوجوانی، پریودها معمولاً طولانی‌تر و کمی سنگین‌ترند، و سپس طی چند سال بعد، کمی سبُک‌تر و راحت‌تر می‌شوند.
قاعدگی طی سال‌های پیش از یائسگی تغییر می‌کند و می‌تواند بعد از بارداری، بی‌نظم‌تر شود.

پیشگیری از بارداری در ابتدا می‌تواند پریودها را نامنظم کند
روش‌های هورمونی پیشگیری از بارداری مانند قرص‌های ضدبارداری و IUD هورمونی با مداخله در نوسانات طبیعی هورمون‌ها در سیکل قاعدگی که تخمک‌ها و فولیکول‌های تخمدان را شکل می‌دهند، عمل می‌کنند. این مداخله چیزی است که جلوی باردار شدن شما را می‌گیرد.
برخی از روش‌های هورمونی پیشگیری از بارداری مانند IUD هورمونی همچنین با نازک کردن دیواره‌ی رحم (تا تخمک نتواند به آن بچسبد) که به آن اندومتریوم می‌گویند مانع باردار شدن می‌شوند.
اندومتریوم نازک به این معناست که بدن شما نیاز چندانی به ریزش دیواره‌ی رحم ندارد، بنابراین پریودهایتان ممکن است سبُک‌تر شوند یا اینکه کلاً متوقف شوند.
خونریزی یا لکه بینی بین پریودها نیز می‌تواند زمانی روی بدهد که شما شروع به استفاده از یک روش جدید هورمونی پیشگیری از بارداری می‌کنید.
ضمناً برخی از خانم‌ها انتخاب می‌کنند که از قرص‌های ضدبارداری جوری استفاده کنند که پریودشان به طور کلی متوقف شود، مثلاً به طور مداوم از قرص‌های ضد بارداری استفاده می‌کنند (قرص‌های دارونما را نمی‌خورند)، که می‌تواند منجر به لکه بینی شود تا زمانی که بدن به این روتین جدید عادت کند.
اما اگر خونریزی یا لکه بینی بین پریودها داشتید که در عرض دو یا سه ماه برطرف نشد یا اگر در سیکل قاعدگی‌تان یک تغییر ناگهانی به وجود آمد، بهتر است به پزشک مراجعه کنید.
اگر از IUD استفاده می‌کنید و پریود نمی‌شوید و اگر ناگهان دچار خونریزی سنگین شدید یا خونریزی‌های نامنظم دارید، باز هم باید به پزشکتان مراجعه کنید.

برخی علائم جدی‌تر از بقیه‌اند و باید به پزشک مراجعه کنید
هرچند پریود نشدن به خودی خود نگران کننده نیست؛ اما چند مورد را نیز باید در نظر بگیرید.
- اگر طی پریودهایتان ناگهان دچار یک خونریزی سنگین شدید یا بین پریودها شروع به خونریزی کردید (و اخیراً هیچ شیوه‌ی هورمونی جدیدی برای پیشگیری از بارداری شروع نکرده‌اید)، چیزی است که باید آن را با پزشکتان در میان بگذارید.
- همچنین اگر سیکل‌تان کمتر از ۲۱ روز یا بیشتر از ۴۰ روز طول کشید باید به پزشکتان مراجعه نمایید.
- اگر بیش از سه پریود پشت سر هم نداشتید و باردار هم نیستید این مورد را نیز باید با پزشکتان مطرح کنید.
- داشتن گرفتگی‌های شدید طی پریود، در صورتی که قبلاً سابقه نداشته، باید بررسی پزشکی شود.
- اگر علائم دیگری مانند ترشحات غیرمعمول یا تب داشتید هم باید به پزشک مراجعه کنید.

بهتر است بدانید