افسردگی در دوران بارداری، چه تاثیری روی جنین دارد؟
اگر مادر در دوران بارداری خود دچار افسردگی شده باشد یا داروهای ضد افسردگی قدیمی را مصرف کرده باشد احتمال ابتلای نوزاد به آسم وجود دارد.
آیا می دانید اگر افسردگی دوران بارداری را به حال خود رها کنید می تواند سلامت نوزاد آینده تان را تحت تاثیر قرار دهد؟ آخرین تحقیقات نشان داده است اگر مادر در دوران بارداری خود دچار افسردگی شده باشد یا داروهای ضد افسردگی قدیمی را مصرف کرده باشد احتمال ابتلای نوزاد به آسم وجود دارد. در یک مطالعه مشخص شد بیش از ۸۰ درصد زنانی که از داروهای مهار کننده بازجذب سروتین (SSRI ها) استفاده کردند؛ نوزادانی با مشکل آسم به دنیا آوردند. مصرف سایر داروهای دیگر با این مشکل در ارتباط نبوده است.
گرچه افسردگی مادر در تنگی نفس نوزاد، اثرگذار است اما این مکانیسم می‌تواند از تغییرات هورمونی یا تغییر در شیوه زندگی نیز باشد. محققان اعلام می‌کنند به طور کلی مصرف داروهای ضد افسردگی در دوران بارداری خطر ابتلا به آسم نوزاد را افزایش نمی‌دهد. در این مطالعه، حدود ۸ درصد از زنانی که داروهای افسردگی قدیمی را مصرف می‌کرده‌اند، بررسی شدند و مشخص شد داروهای افسردگی قدیمی‌تر که به عنوان داروهای سه حلقه‌ای شناخته می‌شود به طور جدی با بروز این مشکل در ارتباط هستند؛ این داروها برای افسردگی‌های شدید تجویز می‌شده است. برخی از این داروهای قدیمی افسردگی عبارتند از: دزیپرامین (Norpramin)، ایمی پرامین (Tofranil) و نورتریپتیلین (Pamelor).
بین ۷ تا ۱۳ درصد از زنان در دوران بارداری، افسردگی را تجربه می کنند، بنابر تحقیقات گذشته؛ استفاده از داروهای ضد افسردگی در دوران بارداری در سال های اخیر افزایش یافته است. داروهای مهار کننده بازجذب سروتین (SSRI ها) از رایج‌ترین داروهای ضد افسردگی هستند، برخی از نمونه های این داروها شامل سرترالین (Zoloft)، فلوکستین (Prozac) و سیتالوپرام (Celexa).
آخرین تحقیقات نشان داد نوزادان مادرانی که افسردگی بارداری داشته‌اند ۲۵ درصد بیشتر از سایرین احتمال ابتلا به آسم داشتند؛ این میزان در مادرانی که داروهای ضد افسردگی قدیمی‌تر را مصرف کرده‌اند، ۲۶ درصد بوده است.
داروهای ضد افسردگی سه حلقه‌ای دارای خواص فارماکوکینتیک (تاثیر گذاری دارو) مختلفی نسبت به SSRI ها است اما این ارتباط ممکن است با توجه به سایر نشانه ها و واکنش‌های افسردگی و همچنین زیرلایه های این بیماری، در هر شخص با دیگری متفاوت عمل کند.
هنوز دلیل موجهی برای افسردگی دوران بارداری پیدا نشده است اما این موضوع می تواند تا اندازه زیادی با عوامل محیطی، ژنتیکی یا علائم بارداری یا ترکیبی از هر سه این موضوعات، رخ دهد. این پژوهشگران دریافتند که افسردگی پدران نیز سبب افزایش خطر ابتلای نوزاد به آسم می‌شود که احتمال می رود برخی عوامل محیطی یا ژنتیکی نیز در این مسئله نقش داشته باشد.
وقتی زن بارداری دچار افسردگی شد باید در صدد رفع آن و کمک گرفتن از خانواده برای حل مشکل داشته باشد؛ اگر مساله شدت گرفت باید به روانپزشک مراجعه کند و به دلیل ترس یا خطر از رفتن نزد پزشک را ممانعت نکند. رفتار خانواده و همسر و روابط خوب می تواند بهترین نقش را در درمان افسردگی زنان باردار است.
برخی از عوامل محیطی مانند سیگار کشیدن پدر یا اطرافیان در کنار زن باردار یا سیگار کشیدن خود زن باردار می تواند خطر ابتلای نوزاد به آسم را افزایش دهد؛ این موضوع در خصوص انواع دخانیات نیز صدق می کند. سیگار کشیدن زن باردار می تواند تاثیر زیادی بر توسعه و رشد ریه نوزاد داشته باشد. دود قلیان در مجاورت زن باردار می تواند یکی از مهم ترین عواملی باشد که خطر ابتلا به آسم نوزاد را زیاد کند.
گرچه افسردگی مادر در تنگی نفس نوزاد، اثرگذار است اما این مکانیسم می‌تواند از تغییرات هورمونی یا تغییر در شیوه زندگی نیز باشد. محققان اعلام می‌کنند به طور کلی مصرف داروهای ضد افسردگی در دوران بارداری خطر ابتلا به آسم نوزاد را افزایش نمی‌دهد. در این مطالعه، حدود ۸ درصد از زنانی که داروهای افسردگی قدیمی را مصرف می‌کرده‌اند، بررسی شدند و مشخص شد داروهای افسردگی قدیمی‌تر که به عنوان داروهای سه حلقه‌ای شناخته می‌شود به طور جدی با بروز این مشکل در ارتباط هستند؛ این داروها برای افسردگی‌های شدید تجویز می‌شده است. برخی از این داروهای قدیمی افسردگی عبارتند از: دزیپرامین (Norpramin)، ایمی پرامین (Tofranil) و نورتریپتیلین (Pamelor).
بین ۷ تا ۱۳ درصد از زنان در دوران بارداری، افسردگی را تجربه می کنند، بنابر تحقیقات گذشته؛ استفاده از داروهای ضد افسردگی در دوران بارداری در سال های اخیر افزایش یافته است. داروهای مهار کننده بازجذب سروتین (SSRI ها) از رایج‌ترین داروهای ضد افسردگی هستند، برخی از نمونه های این داروها شامل سرترالین (Zoloft)، فلوکستین (Prozac) و سیتالوپرام (Celexa).
آخرین تحقیقات نشان داد نوزادان مادرانی که افسردگی بارداری داشته‌اند ۲۵ درصد بیشتر از سایرین احتمال ابتلا به آسم داشتند؛ این میزان در مادرانی که داروهای ضد افسردگی قدیمی‌تر را مصرف کرده‌اند، ۲۶ درصد بوده است.
داروهای ضد افسردگی سه حلقه‌ای دارای خواص فارماکوکینتیک (تاثیر گذاری دارو) مختلفی نسبت به SSRI ها است اما این ارتباط ممکن است با توجه به سایر نشانه ها و واکنش‌های افسردگی و همچنین زیرلایه های این بیماری، در هر شخص با دیگری متفاوت عمل کند.
هنوز دلیل موجهی برای افسردگی دوران بارداری پیدا نشده است اما این موضوع می تواند تا اندازه زیادی با عوامل محیطی، ژنتیکی یا علائم بارداری یا ترکیبی از هر سه این موضوعات، رخ دهد. این پژوهشگران دریافتند که افسردگی پدران نیز سبب افزایش خطر ابتلای نوزاد به آسم می‌شود که احتمال می رود برخی عوامل محیطی یا ژنتیکی نیز در این مسئله نقش داشته باشد.
وقتی زن بارداری دچار افسردگی شد باید در صدد رفع آن و کمک گرفتن از خانواده برای حل مشکل داشته باشد؛ اگر مساله شدت گرفت باید به روانپزشک مراجعه کند و به دلیل ترس یا خطر از رفتن نزد پزشک را ممانعت نکند. رفتار خانواده و همسر و روابط خوب می تواند بهترین نقش را در درمان افسردگی زنان باردار است.
برخی از عوامل محیطی مانند سیگار کشیدن پدر یا اطرافیان در کنار زن باردار یا سیگار کشیدن خود زن باردار می تواند خطر ابتلای نوزاد به آسم را افزایش دهد؛ این موضوع در خصوص انواع دخانیات نیز صدق می کند. سیگار کشیدن زن باردار می تواند تاثیر زیادی بر توسعه و رشد ریه نوزاد داشته باشد. دود قلیان در مجاورت زن باردار می تواند یکی از مهم ترین عواملی باشد که خطر ابتلا به آسم نوزاد را زیاد کند.
منبع:
پارسه گرد
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼