عفونت ادراری در بارداری، علائم و خطرات

عفونت ادراری بارداری از جمله بیماری دوران بارداری است که اغلب بدون علامت است و فقط میتوان با کمک آزمایش آن را تشخیص داد. علاوه بر عفونت بارداری ممکن است خانم بارداری در این دوران با مشکلاتی از جمله فشار خون بالا، دیابت، سردرد، کم خونی و کم کاری تیروئید و … نیز درگیر باشد.

این بیماری در بارداری شایع است و میتواند بر بخشی از سیستم ادراری را آلوده کند. باکتریها میتوانند مثانه را آلوده کنند و حتی بدون علامت تکثیر شوند. این باکتریها در این حالت ممکن است از طریق حالب به کلیه ها رسیده و میتواند کلیه ها را دچار عفونت کند.

افزایش عفونت ادراری با بارداری
در زمان بارداری به دلیل مقادیر زیاد هورمون پروژسترون که موجب انبساط عضلات حالب میشود احتمال عفونت ادراری بالاتر میرود. رحم که در حال رشد است به حالب فشار وارد کرده و جریان ادرار درون حالب با اختلال مواجه شده و سرعت آن کاهش پیدا میکند. به این ترتیب عبور ادرار در مسیر دستگاه ادراری زمان بیشتری طول میکشد و باکتریها پیش از خروج از بدن فرصت بیشتری برای تکثیر دارند. به همین دلیل درملاقات با پزشک اغلب باید آزمایش ادرار تجویز شود اگر جواب آزمایش منفی باشد احتمال بروز عفونت ادراری کاهش پیدا میکند.

علائم عفونت مثانه در خانمهای بارداری با یکدیگر متفاوت است اما اغلب با درد، ناراحتی و سوزش ادرار، درد لگن یا قسمت پایین شکم، تکرر ادرار و احساس فشار و نیاز به ادرار، ادرار بد بود و کدر و حتی وجود خون در ادرار همراه است. با توجه به اینکه در دوران بارداری تعداد مراجعه به دستشویی بالاست ممکن است تشخیص عفونت به تاخیر بیفتد. این بیماری در دوران بارداری باید هرچه زودتر تشخیص و درمان شود تا عفونت ادراری بارداری به کلیه سرایت نکرده و منجر به مشکلات کلیوی نشود.

عفونت بارداری خوشبختانه قابل پیشگیری است و به همین دلیل به خانم باردار توصیه میشود برای جلوگیری از عفونت ادراری بارداری دست کم ۲۵۰ سی سی یا ۸ لیوان آب بنوشد و بعد از هر بار اجابت مزاج از جلو به عقب خود را تمیز و خشک کند تا از ورود باکتریهای مقعد به پیشابراه جلوگیری کند. ضمن آنکه مرتب لباس زیر خود را تعویض کرده و از انواع نخی استفاده کند.