اگر قلب تان شکسته ورزش کنید

مطالعات جدید نشان میدهد ورزش و تراپی میتوانند به ترمیم قلب شکسته کمک کنند؛ بیماریای که در اثر فشار روانی شدید ایجاد شده و افراد مبتلا به آن بیشتر در معرض خطر مرگ زودرس قرار دارند.
فهرست مطالب
پژوهشها نشان دادهاند که انجام فعالیتهایی مانند ورزش و درمانهای روانشناختی میتواند نقش موثری در بهبود کسانی که با قلب شکسته روبرو هستند، ایفا کند و به بازیابی روحیه و سلامت آنها کمک کند.
چالش سندرم قلب شکسته؛ مشکلی فراتر از احساسات
سندرم قلب شکسته که به نام کاردیومیوپاتی تاکوتسوبو نیز شناخته میشود، یک وضعیت پزشکی خاص است که میتواند علائمی شبیه به حمله قلبی ایجاد کند. این وضعیت اغلب به دلیل استرسهای شدید روانی یا از دست دادن عزیزان رخ میدهد و باعث تغییر شکل ناگهانی عضله قلب و ضعف آن میشود. تحقیقات نشان دادهاند که افراد مبتلا به این سندرم در معرض خطر بیشتر مرگ زودرس قرار دارند و تاکنون درمانی قطعی برای آن معرفی نشده است.
نتایج امیدوارکننده از ترکیب ورزش و تراپی
پژوهشها و آزمایشات کنترلشده جدید نشان دادهاند که یک دوره ۱۲ هفتگی شامل درمان شناختی-رفتاری یا برنامههای ورزشی میتواند تأثیر قابلتوجهی در بهبود سلامت قلب مبتلایان داشته باشد. مطالعات حاکی از آن است که فعالیتهایی نظیر شنا، دوچرخهسواری، تردمیل و ایروبیک، اگر به صورت منظم و تحت برنامه معین انجام شوند، میتوانند بهترمیم عملکرد قلب کمک کنند.
دکتر دیوید گمبل، کارشناس قلب و عروق، اظهار داشته که در سندرم تاکوتسوبو ممکن است آسیبهای ایجاد شده در قلب حالت عادی خود را بازنیابد و تأثیرات آن تا پایان عمر باقی بماند. اما او تأکید دارد که تمرینهای هدفمند و منظم، همراه با درمانهای روانشناختی، میتوانند این وضعیت را بهبود بخشند.
تأثیرات مثبت برنامههای درمانی
در این پژوهش، ۷۶ بیمار با میانگین سنی ۶۶ سال که اکثریت آنها زنان بودند، شرکت داشتند. بیماران بهصورت تصادفی در گروههای دریافتکننده درمان شناختی-رفتاری (CBT)، برنامههای ورزشی و گروههای تحت مراقبت استاندارد قرار گرفتند. در گروه درمان شناختی-رفتاری، بیماران تحت جلسات هفتگی فردی قرار گرفتند که به طور ویژه متناسب با نیازهای آنان تنظیم شده بود. در گروه ورزشی نیز دورهای متشکل از تمرینهای هوازی و استقامتی طراحی شد که شدت تمرینها طی زمان افزایش مییافت.
نتایج این مطالعات نشان داد که بیماران گروه CBT توانستند در پایان دوره، مسافت قابلپیمایش خود در ۶ دقیقه را از ۴۰۲ متر به ۴۵۸ متر افزایش دهند. همچنین بیماران گروه ورزشی توانستند مسافت پیموده شده خود را به طور میانگین از ۴۵۷ متر به ۵۲۸ متر افزایش دهند.
این دستاوردها نشانگر پتانسیل بالای این روشهای درمانی در کاهش علائم، بهبود سلامت عمومی قلب و کاهش خطرات مرتبط با سندرم قلب شکسته است.