تشخیص اوتیسم در زنان با معاینه چشم

به گزارش هلث نیوز، از هر ۳۶ کودک در ایالات متحده یک کودک مبتلا به اختلال طیف اوتیسم (ASD) است و احتمال ابتلای پسران به این بیماری تقریبا ۴ برابر بیشتر از دختران است. علاوه بر این، اوتیسم در زنان معمولا دیرتر از مردان تشخیص داده می‌شود.

شواهد نشان می‌دهد که دختران اوتیستیک به سرعت یاد می‌گیرند که با کپی کردن و تقلید از از دیگران، اوتیسم خود را پنهان کنند. 

برخی تحقیقات به سوگیری تشخیصی اشاره می‌کنند که تفاوت‌هایی را در نحوه بیان اوتیسم در پسران و دختران در نظر نمی‌گیرد.

یک مطالعه جدید منتشر شده در مجله اوتیسم و اختلالات رشدی شامل ۴۰۰ کودک ۹ تا ۱۰ ساله در نیوزیلند بود که طیف کاملی از ویژگی‌های احتمالی اوتیسم را نشان دادند.

کودکان تحت انواع آزمایشات بینایی و پردازش بینایی حرکتی قرار گرفتند؛ به عنوان مثال، در یک آزمایش از شرکت‌کنندگان خواسته شد که در صفحه کامپیوتر به نقاط زیادی که در جهت‌های تصادفی حرکت می‌کنند، نگاه کنند و تعیین کنند که آیا این نقاط حرکت به سمت بالا یا پایین دارند. در آزمایش دیگری، از کودکان پرسیده شد که آیا نمایشگر حاوی دایره یا مربع است.

سطح علائم اوتیستیک کودکان به طور معناداری با عملکرد آنها در کارهای بصری مرتبط بود، اما تأثیر آن به جنسیت آنها بستگی داشت. مردان با ویژگی های اوتیسم بالا در هر دو تست تشخیص اشیا و هماهنگی چشم و دست بدتر عمل کردند.

اندرو سیلوا، دانشجوی فوق دکتری در دانشکده واترلو دانشگاه واترلو، گفت: در مقابل، دخترانی که دارای ویژگی‌های اوتیسمی بالا بودند، به اندازه دخترانی با ویژگی‌های اوتیسم پایین، نمرات بالایی داشتند، بنابراین تشخیص اشیا به طور معنی‌داری با ویژگی‌های اوتیسم در دختران مرتبط نبود. همچنین بخشی از سیستم بصری که تشخیص اشیا را کنترل می کند، به تشخیص چهره، تشخیص ارتباطات غیرکلامی و حالات چهره نیز مربوط است.

با این حال، دختران ارتباط مشابهی با مردان با تست های هماهنگی دست و چشم نشان دادند. سیلوا می‌گوید این یافته‌ها این احتمال را ایجاد می‌کند که تفاوت در سیستم پردازش بینایی به دختران اجازه می‌دهد تا محیط اطراف، ارتباطات غیرکلامی، چهره‌ها و غیره را بهتر تشخیص دهند و آنها را نسبت به پسران اوتیستیک «نامرئی‌تر» و غیر قابل تخشیص کند.

او خاطرنشان می کند که مشخص نیست که آیا این روند بصری به دلیل تفاوت در نحوه تربیت مردان و زنان در جامعه حفظ می شود یا اینکه آیا تفاوت ذاتی در سیستم‌های بینایی کودکان وجود دارد.