نوزادان کم وزن، مشخصات دو گروه اصلی

وزن طبیعی نوزادان در بدو تولد بین ۲۵۰۰ تا ۴ هزار گرم در نظر گرفته می شود. نوزادانی که کمتر از ۲۵۰۰ گرم وزن داشته باشندکم وزن تلقی می شوند و نوزادانی که بیشتر از ۴ هزار گرم وزن داشته باشند، با عنوان بچه های بزرگ در نظر گرفته می شوند.

نوزادان کم وزن به دو گروه تقسیم می شوند:
نوزادان نارس و کم وزن؛ یعنی آنهایی که زمان حضورشان در رحم کمتر از ۳۷ هفته بوده است.

نوزادان رسیده اما کم وزن؛ یعنی آنهایی که به دلیل مشکلات داخل رحمی در طول بارداری یا اواخر بارداری، عواملی سبب نرسیدن آنها به وزن دلخواه شده است. یکی از مسایلی که مادران به ویژه در بارداری اول با آن مواجه می شوند، نگرانی از وزن نگرفتن نوزاد است. از جمله توصیه های مهمی که پزشکان به مادران دارند و تاثیر زیادی در رشد و کاهش مرگ و میر نوزادان دارد، توصیه به تغذیه با شیر مادر است.

علاوه بر معاینه ای که در بیمارستان توسط پزشک کودکان صورت می گیرد و آموزش هایی که باید از قبل از بارداری در رابطه با تغذیه با شیر مادر آغاز شود، پزشکان توصیه می کنند طی ۳ تا ۵ روز اول، مادر با مراجعه به پزشک وضعیت تغذیه نوزاد خود را مورد ارزیابی قرار دهد. این معاینه در دو هفتگی و پایان ماه اول هم باید تکرار شود. اتفاقی که معمولا برای نوزادان طبیعی می افتد این است که طی چند روز اول ممکن است حتی تا ۱۰ درصد وزن تولد خود را از دست بدهند که این در پایان هفته اول جبران می شود. وزن کردن نوزاد یکی از معیارهایی است که میزان کفایت شیردهی مادر و میزان دریافت شیر و موادمغذی لازم برای نوزاد را تا حدی مشخص می کند.

نکته دیگر اینکه:
خود مادر می تواند ارزیابی روزانه ای از کیفیت تغذیه نوزادش داشته باشد. کار غلطی که گاهی مادران انجام می دهند، وزن کردن هر روز نوزاد است. میزان وزن گیری در شرایط خوب، یعنی روزی ۲۵ تا ۳۰ گرم با وزنه های معمولی ممکن است شناسایی نشود.

نکته بعدی این است که:
ممکن است نوزادی یک روز کمتر و یک روز بیشتر وزن بگیرد، به همین دلیل بهتر است هر ۳ تا ۴ روز یک بار یا هفته ای یک بار نوزاد را وزن کرد. بهتر است والدین وضعیت خوب شیر دادن به نوزاد را رعایت کنند، به طوری که سر و تنه در یک خط قرار بگیرد و نوزاد کاملا به سینه مادر چسبیده و دهان او کاملا باز باشد و تنها نوک سینه در دهان نوزاد قرار نگیرد، بلکه نوک و بخش زیادی از هاله پررنگ اطراف نوک پستان در دهان نوزاد قرار بگیرد چون حوضچه های شیر دقیقا زیر هاله رنگی پستان قرار دارند و خود نوک حاوی شیر نیست.

اگر نوزاد به این طریق شیر می خورد و با حال خوب پستان را رها می کند و به خواب می رود و در فواصل بیداری خیلی بی قراری نمی کند، نشانه کفایت شیردهی است.

توصیه
حداقل ۸ بار در روز و دو بار در شب شیردهی صورت بگیرد. میزان خیس کردن کهنه یکی از معیارهایی است که به مادر کمک می کند متوجه شود شیر کفایت می کند یا خیر. اما حتی اگر مادر احساس کرد شیرش کفایت نمی کند، بدترین کار در قدم اول، روی آوردن به شیرخشک و تغذیه کمکی است.