چگونه نوزاد آرامی داشته باشیم؟

آیا از گریه های وقت و بی وقت نوزادتان خسته شده اید؟ آیا دلیل بی قراری هایش را نمی دانید؟ با ما، در این مقاله همراه شوید تا هر چه لازم دارید به شما بگوییم.در اینجا پنچ نکته ی جذاب به شما آموزش می دهیم تا بتوانید راحت تر با نوزاد نورسیده خود رفتار کنید. مهم نیست که شما چه تحصیلاتی دارید یا چقدر کتاب خوانده اید یا چه شخصیتی دارید. مادری یک زبان مشترک و یک علم خدادی است که در تمام زنان دنیا وجود دارد. همه ی مادر ها با بچه های خود مشکل دارند حتی اگر این بچه تنها یک هفته باشد که چشم باز کرده است. در اینجا پنج راهکار برای داشتن نوزادی آرام و سر به راه به شما یاد می دهیم.

گریه کردن نوزاد

او تنها بر روی شکم من می خوابد. هروقت او را روی زمین می گذارم بلافاصله گریه اش بلند می شود حتی اگر خواب باشد. دیگر حتی یک دقیقه هم نمی توانم از او دور باشم. همیشه صدای گریه ی بچه ام در خانه به گوش می رسد. اگر این حرف ها برایتان آشناست شما یک چالش بزرگ پیش رو دارید. نوزاد شما به تازگی از رحم تان جدا شده و هنوز نمی خواهد قبول کنند که دیگر جزئی از شما نیست. این نوزاد دنیای خارج را بدون شما تحمل نمی کنند. آن ها توقع دارند که مثل دوران جنینی مدام شما را لمس کنند. ضربان قلبتان را بشنوند و بوی شما را استشمام کنند. به نوعی حتی اگر ۲۴ ساعت در آغوشتان باشند باز هم چیزی کم دارند چرا که رحم شما آن ها را در برنگرفته است. خب این وظیفه ی شماست که شرایط جدید را به نوزادتان بفهمانید. در ادامه مواردی را بریتان ذکر می کنیم تا بتوانید راحت تر از پس این مشکل بربیایید.

۱. سعی کنید زایمان طبیعی داشته باشید
بهتر است در ماه های پایانی از هر استرسی دوری کنید تا کارتان به اورژانس و سزارین نرسد همچنین با پزشک خود مشورت کنید که اگر شرایطش را داشتید به صورت طبیعی زایمانتان را انجام دهید. این فرایند هرچندد درد زیادی را به شما تحمیل می کند و به شدت سخت خواهد بود اما برای نوزادتان یک شرایط ایده آل است چرا که با یک خروج آرام توسط خودش ترک رحم را بهتر درک می کند و زودتر خود را با دنیای خارج وقف می دهد.

۲. اجازه دهید نوزادتان حس مسئولیت مادرانه شما را را باور کند
از همان روز تولد نسبت به نیاز ها و تغذیه ی کودکتان حس مسئولیت داشته باشید. فراموش نکنید کودکتان هنوز تنها به شما وابسته است و تنها شما هستید که می توانید نیاز او را رفع کنید. گرسنگی و گریه ی کودکتان را پس نزنید فقط به این خاطر که پرستاران به شما می گویند نیاز به استراحت دارید. سعی کنید مرتب به نوزادتان رسیدگی کنید تا از همان ابتدا خیالش از بابت شما راحت باشد. اینگونه دیگر هروقت شما او را از خودتان جدا کنید به جای استرس و گریه آرامش دارد و ساکت می ماند.
۳. از آنچه برایتان اتفاق می افتد لذت ببرید
شما مادر شده اید. ازین پس لازم است هر ۲-۳ ساعت به نوزادتان شیر بدهید. لباس هایش را عوض کنید. پوشکش را تعویض کنید و او صدای گریه ی مداوم و گاه بی دلیلش را بشنوید. حتما دچار بی خوابی می شوید. از تمام کارهایتان می افتید. خسته و کلافه می شوید. بسیار خب این روند وحشتناک را همین جا متوقف کنید. شما به هیچ وجه نباید به این همه وجه منفی دامن بزنید. هرگز قر نزنید و از شرایط گله نکیند. به جایش از زیبایی هایی که این دوران دارد لذت ببرید. به خنده های کودکتان نگاه کنید و راه خنداندن او را یاد بگیرید. با نوزادتان بازی کنید و خواب معصوانه اش را تماشا کنید. هرجور که می توانید از مادر بودنتان لذت ببرید تا شرایط سخت به مرور تمام شوند.

۴. شما خود یک آرامبخش برای نوزادتان هستید
نوزادتان به صدای ضربان قلب شما و نفس هایتان عادت دارد حتی طبق برخی تحقیقات این صداها روی نوزاد اثر آرامبخش دارد و برای او مثل مسکن عمل می کند. لطفا حال نوزاد بی پناهتان را درک کنید او به تازگی به این دنیای بزرگ و ترسناک پا گذاشته و از هیچ چیز سر در نمی آورد از طرفی گریه تنها راه ارتباطی نوزاد است. او را از لمس کردن خودتان و شنیدن صدای قلبتان محروم نکنید. آرامش دادن به نوزاد همانند شیر دادن وظیفه ی شماست. به این صورت شما با آرام کردن استرس بچه تان از بی قراری کردن او در کل طول روز جلوگیری می کنید.

۵. نوزادتان را به آرامی با دنیای بیرون پیوند بدهید
کم کم نوزادتان را با دنیای جدید و احساسات تازه ای که در انتظارش است آشنا کنید. با او حرف بزنید و اجازه دهید تا او صدای حرف زدنتان را جایگزین صدای قلبتان کند. او را با انگشتانتان ماساژ بدهید و بگذارید بفهمد که به غیر از لمس شما راه های دیگری هم برای داشتن احساسات خوب وجود دارد. با او بازی کنید تا کم کم از تنها ماندن در محیط جدید هراسش بریزد. شما با این کار ها میتوانید آرامش را جایگزین بیقراری کودکتان کنید.به علاوه پدران نیز بعد از مادران دومین کسی هستند که می توانند به بچه آرامش دهند چرا که صدای پدر دومین صدایی بود که بعد از صدای مادر بچه از داخل رحم مادر می شنیده است.