لکنت زبان در کودکان، علتش چیه؟

وادار کردن کودکان به سکوت، زمانی که تمایل به صحبت کردن دارد، باعث شکل‌گیری عواطف منفی در آنها می‌شود و...

وادار کردن کودکان به سکوت، زمانی که تمایل به صحبت کردن دارد، باعث شکل‌گیری عواطف منفی در آنها می‌شود و حتی ممکن است موجب ایجاد لکنت زبان در کودکان شود.

متأسفانه در برخی فرهنگ‌ها، کودکان نباید هم‌زمان با بزرگسالان سخن بگویند و والدین از آن‌ها می‌خواهند که وقتی بزرگسالان حتی راجع به موضوعات پیش پا افتاده صحبت می‌کنند، در سکوت محض گوش بدهند. این در حالی است که کودک در سنین دو تا پنج سالگی از قدرت تحمل بالایی برخوردار نیست. ولی متاسفانه برخی پدر و مادرها تصور می‌کنند می‌توانند حتی در مورد زمان صحبت کردنِ فرزندشان نیز تصمیم گیری کنند.

پریدن کودک، وسط حرف دیگران

گاهی پیش می آید که ما بزرگترها مشغول صحبت کردن با اطرافیان هستیم و همزمان کودک‌مان اظهارنظر می‌کند و یا میان کلام‌مان می‌پرد، در این مواقع بهترین کار این است که از شخص مقابل معذرت‌خواهی کنیم و برای چند ثانیه همه توجه‌مان را به فرزندمان معطوف کنیم و از او جانب‌داری کنیم. در واقع هیچ پدر و مادری حق ندارد که فرزندش را به سکوتِ هر چند کوتاه‌مدت مجبور کند، چراکه کودکان فکر میکنند که دقیقا مانند بزرگسالان مهم هستند و می‌توانند هر وقت که دلشان خواست صحبت کنند و ما نباید این زمانی که تمایل به حرف زدن دارند، به اجبار ساکت نگاهشان داریم.

ساختن اعتماد به نفس کودکان

کودکان بعد از چهار سالگی به‌تدریج قدرت درک پیدا می‌کنند و می‌توانند توضیحات منطقی والدین‌شان را بپذیرند. اما اگر قبل از چهار سالگی مدام سر کودک فریاد بزنیم و به او بگوییم که باید ساکت بنشیند، تأثیرات مخرب زیادی روی ذهنش باقی می‌ماند که ممکن است غیرقابل جبران باشد. حتی برخی محققان معتقدند که بسیاری از افرادی که در بزرگسالی از کمبود اعتماد به ‌نفس رنج می‌برند، در کودکی همیشه از حرف زدن منع شده‌اند.

کنجکاوی و اظهارنظرهای کودکانه

ما باید آرام آرام به فرزندمان بیاموزیم که پیش از حرف زدن فکر کند و دیگر بابت حرف‌هایی که در جمع می‌زند خجالت نخواهیم کشید، چون در واقع کودک هنگام اظهارنظر فقط آن‌چه را که می‌بیند بیان می‌کند. از این‌رو بهتر است اظهارنظرهای کودکانه را نوعی بی‌ادبی که نیازمند تنبیه است تلقی نکنیم. این سخنان بیان افکار یک ذهن بسیار کنجکاو و بیش از حد منطقی است که هنوز روش بیانِ اظهارنظر را نیاموخته است.

وقتی کودک‌مان در رابطه با دیگران اظهارنظرهای نابه‌جا می‌کند، نباید او را تنبیه کنیم. هم‌چنین نباید کاری کنیم که نسبت به خود احساس بدی پیدا کند. چنین واکنشی به او می‌آموزد که نباید نظرات خود را فاش کند و یا از والدین و سایر بزرگترها سئوالی بپرسد و این مدل رفتار در ساختار تربیت کودک، آثار مخربی خواهد داشت.

منبع: نی نی کده