مهارت ارتباط با کودکان، گوش دادن فعال چیست؟
هرچقدر شما در موضوع ارتباط با کودکان بهتر عمل کنید، به همان اندازه می توانید مشکلات خود را حل کنید.
زندگی با بچه ها رنگ و بویی دیگه داره، زندگی با بچه ها به ما شادی و خرسندی وصف نشدنی میده که بوی زندگی و امید به همراه خودش داره. کودکان دارای نیازهایی هستند که باید به دقت رفع بشه تا در تربیت و رشد آنها مشکلی به وجود نیاد. مهارت ارتباط با کودکان دارای زوایای بسیاری هست که میتونه والدین را به خوبی در مسیر تربیت فرزندان راهنمایی کند. در واقع نوع صحیح ارتباط با کودکان تضمین کننده آینده روشن و امید بخش فرزندان ماست.
در ادامه قصد بررسی بیشتر موضوع چگونگی کسب مهارت ارتباط با کودکان از دید علم روانشناسی را داریم.
شما به عنوان یک انسان نیاز اساسی به غذا، پوشاک، پناهگاه، گرما، مهربانی، امنیت، آرامش و غیره را دارید. شما در جهت برآورده ساختن این نیاز ها به روش هایی دست میزنید که کم و بیش موثر واقع می شوند. گاهی اوقات موفق می شوید و گاهی دچار اشتباه می شوید و شکست می خورید. برخی اوقات دیگران تلاش های شما را ناکام می کنند و مشکلاتی بوجود می آید. کودک نیز بعنوان یک انسان همین نیاز ها را دارد ، سعی می کند آن ها را برآورده سازد، دچار اشتباه می شود و وقتی نیاز های او ناکام می مانند، مشکلاتی برای او بوجود می آید.
هرچقدر شما در موضوع ارتباط با کودکان بهتر عمل کنید، به همان اندازه می توانید مشکلات خود را حل کنید. برای والد گری کارآمد سه مهارت ارتباطی اساسی در ارتباط با کودکان لازم است:
-گوش دادن
-بیان کردن
-حل مشکل مشارکتی
اهمیت گوش دادن در ارتباط با کودکان:
قبلا درباره مهارت گوش دادن صحبت کرده ایم (مهارت ارتباط موثر) اگر شما نیز مثل اغلب مردم باشید، به اندازه ای که به افراد بزرگ گوش می دهید، به کودکان گوش نخواهید داد. شما گرفتار بزرگسالی شده اید.
موقعی که با فرزند خود صحبت می کنید به احتمال زیاد گرفتار موانع گوش دادن می شوید:
موانع گوش دادن در ارتباط با کودکان. مثال:
-قضاوت ارزشی:"همین جاست که دچار اشتباه شدی."" تو بیش از حد هیجانی هستی"
-نصیحت کردن:"برای انجام این کار از جک کمک بگیر."" چرا حالا که انرژی داری؛ اول تکالیفت و انجام نمیدی؟"
-عوض کردن موضوع :"دیگر صحبت درباره باشگاه احمقانه ات را تمام کن"
-ذهن خوانی:" او به خواهرش حسادت می کند. "" تو این کار را از لج من انجام دادی"
مهارت در ارتباط با کودکان
برخی موانع هستند که بندرت در ارتباط با بزرگتر ها استفاده می کنید، با این حال همین موانع بحث های شدیدی را بین کودکان و بزرگسالان به پا می کند.
موانع گوش دادن در ارتباط با کودکان. مثال:
-دستور دادن:" برو اتاقت و همین حالا تمیز کن."
-تهدید:" اگر امشب درست رفتار نکنی ، یکماه اجازه مهمانی رفتن نداری."
-نتیجه گیری اخلاقی:" یک دختر خوب اینجوری صحبت نمی کند."
-سخنرانی:" دوران دانشجویی بهترین دوران زندگی تواست."
-تحسین ناکارآمد:"خوبه فکر می کنم کمی خوب بنظر می رسی. با این حال نسبت به سنت خوب عمل کردی."
-دلسوزی:" بچه بینوای من"
-شرمسار کردن: " تو نفرت آوری"
-بازپرسی :" پس دوستان تو چطور خرج می کنند؟ چی میخرند ؟"
-انکار : " تو از مادر بزرگت متنفر نیستی"
در موضوع ارتباط با کودکان میتوان گفت کودک شما نیاز دارد، احساس ها و خواسته های مهم خود را بیان کند. این خواسته ها و احساس ها را نمی توان انکار کرد، نمی توان کودک را شرمسار کرد، نمی توان در مورد آن ها از کودک باز جویی کرد یا او را تهدید نمود ، همچنین نمی توان آن ها را ندید گرفت. اگر نتوانید به کودک خود گوش دهید، احساسات وی درون او می مانند یا به آشفتگی درونی و خشم تبدیل می شوند. این احساسات بسادگی از بین نمی روند.
یک والد برای گوش دادن فعال به کودک خود ، به توانایی همدلی کردن نیاز دارد . کودکان دارای احساسات شدیدی هستند و تجربه کمی برای ارتباط کارآمد با آن ها دارند.
در گوش دادن فعال به صحبت کودکان، سعی کنید احساس های نهفته در صحبت آن ها پیدا کرده از او بپرسید که چنین احساسی را تجربه کرده است یا احساسی دیگر را ، گوش دادن فعال تا این جا احساس اضطراب کودک را به اندازه ای کاهش خواهد داد که بتواند آن را تحمل کند و بدین طریق مشکلاتی که به ظاهر غیر قابل حل هستند را حل خواهد کرد.
نحوه ابراز کلامی، غیر کلامی یا رفتاری افکار و احساسات به کودکان در ارتباط با کودکان
پنج اصل پایه ای که چگونه افکار و احساسات خود را به صورت کلامی، غیر کلامی یا رفتاری به کودک خود ارایه دهید:
۱-مشخص کردن دقیق خواسته در ارتباط با کودکان
دقیقا چه می خواهید، کودکان نیاز به مرز هایی دارند که درون آن بتوانند بطور آزاد و با امنیت عمل کنند و بیرون آن مرز ها، پیامد طبیعی را بتوانند انتظار داشته باشند.
2-فوری بودن
هر چقدر در ابراز بازخورد ها به کودک خود تعلل کنید، به همان میزان تاثیر گذاری کمتری بر او خواهید داشت.
۳-عدم قضاوت ارزشی
تمام روابط شما با فرزندانتان باید این پیام ضمنی را داشته باشد که آن ها افرادی دوست داشتنی و لایق هستند. سرزنش، توهین، تحقیر و طعنه زدن این پیام را انتقال می دهد که نه فقط رفتار کودک بلکه خود او خوب نیست.
چند توصیه :
-در ارتباط با کودکان وقتی می خواهید وضعیتی یا مشکلی را توصیف کنید، واژه "تو" را حذف کنید. مثال: من اتاقی را می بینم که کثیف و در هم است.
-اطلاعات بدهید. مثال : محل ظرف های کثیف ، ظرف شویی است.
-پیام خود در ارتباط با کودکان را با یک کلمه بیان کنید . مثال : وقت خواب است.
۴-ثبات
پیام های متناقض کودکان را گیج می کند. طوری رفتار کنید که فرزندانتان همیشه پیامد های رفتار نامناسب خود را تجربه کنند . همچنین تحسین کودکان هم باید روال ثابتی داشته باشد.
5-درمیان گذاشتن حرف ها و احساس های دورنی
از خود افشاسازی استفاده کنید. ( مهارت خود افشاسازی)
حل مسئله مشارکتی در ارتباط با کودکان
برای رسیدن به حل مسئله مشارکتی شش مرحله وجود دارد :
-تعارض خود را شناسایی و مشخص کنید.
-همه راه حل های ممکن را مشخص کنید.
-راه حل ها را ارزیابی کنید.
-بهترین راه حل را انتخاب کنید.
-مطمئن شوید که با پذیرش راه حل مورد نظر ، همگی کاملا می دانید که برای انجام و به نتیجه رساندن آن ، مسئولیت قبول کرده اید.
-تصمیم خود را به اجرا در آورید.
-نتایج بدست آمده را ارزیابی کنید.
منبع:
ویکی روان
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼