چگونه احساسات کودکان را درک کنیم؟

درک احساسات کودکان مساله مهمی بوده که می تواند بر آینده و زندگی آنها تاثیر بگذارد. والدین باید با نیازهای فرزندان خود آشنا بوده و به آنها توجه کنند. در این مقاله به روش هایی برای نشان دادن عشق و توجه به کودکان می پردازیم.
تمام کودکان با دو نیاز عاطفی به دنیا می‌آیند: نیاز به دوست داشته شدن و نیاز به اعتماد به نفس مثبت. شما باید به عنوان والدین، از این نیاز‌ها آگاه بوده و به گونه‌ای با فرزندتان ارتباط برقرار کنید تا در مسیری مثبت رشد پیدا کند.
کودکان از لحظه تولد، نیاز به عشق و محبت دارند. نوزادان آسیب پذیر بوده و برای زنده ماندن کاملا وابسته به والدین خود می‌باشند. والدین به کودک غذا و احساس آرامش می‌دهند. این مراقبت‌های عاشقانه به کودک کمک می‌کند تا به دیگران اعتماد کرده، خودش را دوست بدارد و در این جهان احساس امنیت داشته باشد.
هر چقدر هم که کودک بزرگتر شود، همچنان به عشق و توجه والدین خود نیاز دارد. زمانی که کودک هشت ساله شما پروژه علمی‌اش را به شما نشان می‌دهد، نیاز دارد که از او تعریف کنید. اگر فرزند یازده ساله شما، نمره خوبی در امتحان ریاضی نگرفت، نیاز به حمایت شما دارد تا احساس کند که همچنان دوستش دارید.

درک احساسات کودکان؛ چگونه به کودک خود نشان دهیم که عاشقش هستیم؟
گذراندن زمان با فرزندتان نشان دهنده توجه و عشق شما می‌باشد. زمانی که کودک شما را صدا می‌زند، سر خود را بلند کرده و به او نگاه کنید. زمانی که کودک صحبت می‌کند، با او تماس چشمی برقرار کنید و به سوال‌های او با علاقه جواب داده و نشان دهید که کودک برای شما اهمیت دارد.
کودکان به محبت و مهربانی نیاز دارند. به آن‌ها لبخند بزنید، آن‌ها را در آغوش گرفته و ببوسید و به آن‌ها بگویید که عاشق آن‌ها هستید. تماس‌ها و جملات عاشقانه شما به آن‌ها احساس امنیت و عشق می‌دهد.
کودکان نیاز دارند که مطمئن شوند شما احساسات و اشتباهات آن‌ها را درک کرده و بدون هیچ قید و شرطی آن‌ها را دوست دارید. به عنوان مثال به فرزندتان بگویید: "می دونم که تو شیر را روی زمین ریخته‌ای، اما از قصد نکردی" یا "اشکال نداره که داری گریه می‌کنی، چون دوستت داره از این جا میره".
زمانی که عقاید، احساسات و آرزو‌های کودک خود را قبول کنید، به آن‌ها احساس احترام و ارزش دست خواهد داد. به عنوان مثال زمانی که به کودک می‌گویید "می‌دونم که سخته الان دست از بازی بکشی و بیای بریم حمام"، این جمله نشان می‌دهد که کار کودک برای شما اهمیت دارد.
تشکر و قدردانی از کار‌ها و تلاش‌های کودک نشان می‌دهد که کودک ارزشمند می‌باشد. به عنوان مثال، به کودک بگویید: "به خاطر نمره خوبی که گرفتی، بهت افتخار می‌کنم" یا "رنگ‌هایی که در نقاشیت استفاده کرده‌ای را دوست دارم". این جملات اعتماد به نفس کودک را افزایش می‌دهند.
حمایت از کودک، به او احساس آرامش و امنیت می‌دهد. به عنوان مثال، گفتن "ناراحت نباش. دفعه بعد، بهتر این کار را انجام میدی"، باعث می‌شود که کودک دلگرم شده، خودش را باور کند و احساس خوش بینی در او ایجاد شود.
کودک نیاز به اعتماد به نفس مثبت دارد. شما با کلمات، رفتار و لبخندتان باعث می‌شوید که کودک تصویری از خودش خلق کند. کودکان به شدت نیاز دارند که احساس کنند ارزشمند می‌باشند. به عنوان والدین باید از اعتماد به نفس کودک خود به گونه‌ای حمایت کنید تا کودک درباره خودش احساس خوبی داشته باشد. بنابراین، با کودک خود ارتباطی مثبت داشته باشید و در انتخاب کلمات و رفتار خود دقت کنید.

برای داشتن ارتباطی مثبت:
از انتقاد اجتناب کنید. به عنوان مثال، نگویید"درست بازی نمی‌کنی". این کلمات به تصور کودک از خود لطمه خواهد زد.
مقایسه نکنید. اگر به کودک بگویید "چرا مثل برادرت نمره خوب نمی‌گیری"، باعث می‌شوید که به کودک احساس بی کفایتی دست دهد.
از گفتن صفت‌های منفی خودداری کنید. اگر به کودک کلماتی مانند شلخته، بد یا تنبل بگویید، به کودک احساس بی ارزش بودن دست خواهد داد.
از گفتن عبارات منفی خودداری کنید. زمانی که والدین می‌گویند "چند بار بهت گفتم که این کار رو نکن"، به کودک احساس ضعف و ناکامی دست خواهد داد.
فریاد زدن بر سر کودک یا کتک زدن وی نیز باعث می‌شوند که به کودک احساس بی ارزش بودن دست دهد.
زمانی که شما در کنار کودک خود بوده و با مهربانی و محبت با او رفتار کنید، کودک با احساس عشق و امنیت رشد و پرورش پیدا خواهد کرد.