تربیت درست کودک، چگونه ازش انتقاد کنید؟

بخشی از وظیفه والدین ایجاب میکنه که اشتباهات رفتاری فرزندشون رو اصلاح کنن. یه راهش انتقاد از فرزنده که میتونیم با نقدهای سازنده به فرزندانمون کمک کنیم. ابتدا لازمه تاکید کنیم که انتقاد کردن از فرزندمون فقط یه گزینه نیست، بلکه یک وظیفه و تکلیفه. برای اینکه والدین بهتری باشیم ملزم هستیم به فرزندانمون آموزش بدیم چگونه زندگی شون رو در این جهان به درستی اداره کنن. والدین وظیفه دارن فزرندشون رو راهنمایی کنن. اگر ما اونها رو به درستی راهنمایی نکنیم، هرگز به آنها اهمیتی ندادیم. وقتی ما عادت های اشتباه زندگی روزمره اونها رو میبینیم باید این رفتارها رو اصلاح کنیم. چگونه با یه رابطه سالم، رفتار فرزندمون رو تصحیح کنیم؟

در هنگام انتقاد از فرزند به احساساتش توجه کنید

این احتمالا مهمترین چیزیه که باید موقع انتقاد از فرزندان مان به یاد بیاریم. برای همه واضحه که کودکان دارای احساساتن. با این حال اغلب ما پدر و مادرها فراموش میکنیم. بچه ها، به خصوص وقتی که کوچیکن، به طور کامل تحت کنترل ما هستن. راحته که کوچکی و ضعف اونها رو فراموش کنیم. احساسات اونها میتونه صدمه ببینه و عزت نفسشون له بشه، اگر ما با یه روش نادرست و تحقیرآمیز ازشون انتقاد کنیم.

پیام خود را واضح بیان کنین

هدف نقد درست اینه که پیام خود را به فرزندتون برسونین. و این یعنی شما باید یه پیام داشته باشین. اگر شما ایده ای ندارین که انتقالش بدین و فقط خشم و سرخوردگی خودتون رو با انتقاد از فرزندتون از بین میبرین، شما برای فرزندتون هیچ کار مثبتی نکردین و رفتار فرزند شما در آینده تغییری نخواهد کرد. یادتون باشه هدف شما از نقد اینه که به کودک آموزش بدین نه اینکه اونها رو مجازات یا خجالت زده کنین و یا از کودک انتقام جویی کنین. وقتی شما انتقاد میکنین، باید یه چیزی برای یاد دادن داشته باشین.

پیام تون رو به درستی به فرزندتون منتقل کنین

شما باید انتقاد کنین، این تعهد شما به عنوان یه پدر و مادره. نکته اینه که باید نقد به شیوه ای مثبت باشه. برای انجام درست این کار باید شرایط زیر رو رعایت کنین.

از رفتارکودکتون انتقاد کنین نه از خودش:

این خیلی مهمه. انتقادات خودتون رو نسبت به رفتار فرزندتون انجام بدین. باید برای کودک شما روشن باشه که رفتارش شما را ناراحت کرده، نه خودش.

به کودکتون برچسب نزنین:

کودکان احساس دیگران رو از حرفایی که بهشون میگن، میفهمن. هنگامی که والدین به کودکشون برچسب میزنن، این برچسب در نهایت منجر به عواقب فاجعه باری میشه.

به طور خصوصی از اونها انتقاد کنین:

این امر به شدت ضروریه که انتقاد از فرزندتون رو تحمل کنید تا به صورت خصوصی باهاش مطرح کنین. شما باید هر کاری میتونین انجام بدین، تا فرزندتون رو جلوی دیگران خجالت زده نکنین.

در گذشته زندگی نکنین:

انتقاد درست و موثر انتقادیه که برای آینده کودکتون باشه. اشتباهی که کودکتون در گذشته انجام داده رو فراموش کنین و مدام بخاطرش کودکتون رو سرزنش نکنین. برای کودک روشن کنین نصیحت ها و انتقادهای شما برای پیشرفت آینده اوست.

یه فرصت برای تصحیح اشتباهش در اختیارش بذارین

فرزند شما باید بدونه کاری که انجام داده، اشتباهه. همچنین باید برای تصحیح اشتباهش، یه فرصت بهش بدین. شما باید بهش پیشنهاد بدین که چطور میتونه اشتباه خودش رو تصحیح کنه. این برای کودک شما پیامی به همراه داره که نمیتونه به دیگران آسیب برسونه و نسبت بهش بی تفاوت باشه. اون باید عذرخواهی کنه و کار اشتباهش رو جبران کنه این کار بهش فرصت میده تا مسئولیت اقداماتش رو بپذیره.

انتقاد از فرزند تون رو با عشق و محبت همراه کنین

این موضوع خیلی اساسیه، نقد نوعی هدیه است، هدیه ای از دانش و ارزش ها که البته نامطلوبه. هیچکس نمیخواد انتقاد بشنوه. هدف ما از انتقاد اینه که بدون دردسر پیام خودمون رو منتقل کنیم. فرزندتون باید براش روشن باشه که چون شما دوستش دارین ازش انتقاد میکنین و این نقد به صلاحشه. اینطوری پیام شما رو بهتر دریافت میکنه. اگر عصبانی باشین، تمام چیزی که کودک میشنوه خشم شماست و اینکه "شما دوستش ندارین" و هیچ چیز دیگه ای رو نمیشنوه. باید براش روشن کنین که انتقادتون به دلیل اهمیتش و توجه شما به اوست. نباید اجازه بدین پیام شما توسط احساسات تون خنثی بشه. این کار آسونی نیس. نوشتن و خوندن در مورد این کار وقتی همه چی آرومه خیلی راحته اما وقتی تنش و جنجال وجود داره انجام این کار سخت میشه.

سعی کنین دیدگاه و نقطه نظرات کودکتون رو ببینین

ما به عنوان والدین با چالش های مشابه با فرزندامون مواجه نیستیم. این به یه پاسخ بسیار منطقی منجر میشه، کودک به این فکر میکنه که "شما کی هستین که از من انتقاد میکنین؟ شما از کجا میدونین که چه راهی برای من درسته؟ شما منو درک نمیکنین." کودک شما فکر نمیکنه که شما هم یه زمانی کودک بودین، بلکه شما رو به عنوان یه فرد همیشه بزرگسال میبینه. حالا ممکنه شما کاملا کودک خودتون رو درک کنین اما فرزند شما نمیدونه، بنابراین این مساله به شما کمک میکنه وقتی از فرزندتون انتقاد میکنین طوری صحبت کنین که فرزندتون متوجه بشه که شما درکش میکنین.

گاهی اوقات بهتره که انتقاد رو به تاخیر بیندازیم

واکنش های ما به رفتارهای نامناسب فرزندمون مثل واکنش زاتوست (که تا بهش ضربه ای وارد میشه پامون رو بشدت تکون میدیم) این واکنش طبیعیه اما باید همیشه از خودمون بپرسیم آیا الان بهترین موقع و مکانه که از فرزندمون انتقاد کنیم؟ وقتی فرزند شما کار اشتباهی میکنه منظر واکنش انتقادآمیز شماست بنابراین گارد دفاع از خودش رو میگیره و آماده مبارزه برای دفاع از خودشه، بنایراین صحبت شما رو نمیشنوه و فقط از خودش دفاع میکنه.گاهی اوقات بهتره منتظر بمونیم تا همه چی آروم بشه. بعدا میتونین با کودکتون منطقی صحبت کنین و کودک هم حرفاتون رو میشنوه. شما هم با آرامشتون میتونین پیام بهتری به فرزندتون منتقل کنین.

گاهی اوقات انتقاد نکردن بهترین راه حله

هدف انتقاد، اصلاح رفتارهای آینده کودکه. اگر برای کودک روشنه که رفتار اشتباهی داشته و احساس بدی در موردش داره و احتمالا دیگه تکرارش نمیکنه، هیچ چیز دیگه نمیمونه که شما ازش انتقاد کنین و اشتباهش رو یادآوری کنین.