تربیت درست کودک، قبل از تولد آغاز می شود!

کار تربیت، مدت‌ها قبل از تولد کودک و از دوران انتخاب همسر آغاز می‌شود. باید کوشش شود که همه از لحاظ جسمی دارای بنیه و اندام متناسب و از نظر اخلاقی دارای ملکه ی عفت و اصالت و از نظر روانی نیز فردی سالم و با نشاط باشد.حضرت امام خمینی(ره) درباره ی دقت در انتخاب همسر می‌فرمایند: «از آن وقتی که ازدواج حاصل نشده است بین پدر و مادر، اسلام برای ساختن انسان، دستور داد که چه زنی را انتخاب کند. چه مردی را آن زن انتخاب کند. وضع اخلاقی‌اش چه‌ طور باشد. وضع دیانتش چه ‌طور باشد.

یک نفر زارع وقتی می‌خواهد یک زراعتی بکند و تخمی را در زمینی کشت کند، ملاحظه می‌کند چه چیز مفید با این است و چه چیزهایی مخالف با این است. باید همین‌ طور مواظبت کند تا وقتی رشد کرده و به ثمر رسد. اسلام همین معامله را با افراد انسان کرده است. اگر پدر و مادر یکی از آن ها مثلاً اخلاقش فاسد باشد، اعمالش اعمال غیرانسانی باشد، این بچه‌هایی که پیدا می‌شوند به واسطه ی وراثتی که هست در کار این‌ها در او تأثیر دارد.»

نقش خانواده

محیط آرام و مأنوس خانه، مناسب‌ترین محل برای اندیشه، ذکر، یادآوری کلام خدا و ذکر حکمت‌های الهی است. خانه، مکتبی برای تربیت انسان‌هایی عبد و مطیع حق است و خانواده ی آرمانی در قرآن خانواده‌ای است که انسان‌ساز باشد. معروف است که «اگر برنامه ی یک ساله دارید گندم بکارید، اگر برنامه ی ده‌ساله دارید درخت بکارید و اگر برنامه ی صد ساله دارید انسان بسازید.»

تربیت انسان با موازینی که خالق او می‌طلبد، ‌نوعی سرمایه‌گذاری صد ساله، بلکه ابدی است؛خانواده‌ای که زمینه ی پرورش انسان قرآنی در آن فراهم آمده است.از سرزمین پاک و طیب - به اذن پروردگار - ثمره‌ای نیک خارج می‌شود و زمین آلوده و شوره‌زار، حاصلی ناقص و بی‌فایده خواهد داشت؛ بنابراین خانواده‌ی آرمانی قرآن، خانواده‌ای است که آماده ی پذیرش و پرورش انسان است.

اولین وظیفه ی والدین پذیرش کودک است؛ چراکه او امانت الهی و شایسته ی تکریم است، پس طفل را همان‌گونه که هست باید پذیرفت. پس از آن تغذیه، مراقبت، حمایت از کودک و همچنین اِعمال محبت از سوی خانواده به‌ویژه پدر و مادر در همه ی مراحل زندگی از وظایف والدین است. افزون بر این، روش و سیره ی ائمه(ع) به ما می‌آموزد که از خداوند درخواست فرزندانی سالم و صالح داشته باشیم و در هنگام تولد نوزاد، از سلامتی او سوال کنیم نه از دختر یا پسر بودنش.

همچنین دوران کودکی از نظر پی‌ریزی اساس زندگی،‌ اهمیت فوق ‌العاده‌ای دارد. تربیت‌های صحیح یا فاسد اطفال، سرچشمه ی مهم نیک و بدهای آینده ی کودک است. آدمی در طول ایام حیات خود بر طبق خلقیات خویش عمل می‌کند و اساس خلق و خوی آدمی در ایام کودکی ساخته می‌شود؛ بنابراین پدر و مادر می‌بایست از ابتدایی‌ترین لحظه‌ها نسبت به تربیت فرزندی سالم، شایسته و مفید اهتمام ورزند و به فرموده ی مولا علی(ع) به فکر تربیت فرزندانی فرمان‌بردار و خداترس باشند.برای تربیت فرزندانی صالح ابتدا لازم است پدران و مادران، خود عملاً و علماً شایسته باشند زیرا مجموعه ی رفتار و گفتار انسان است که سرمشق کودکان می‌شود و صفات و عادات او را می‌سازد.