تنبلی چشم در کودکان، چیست و چگونه درمان می شود؟
احتمالاً در مورد تنبلی چشم در کودکان زیاد شنیده‌اید. این اتفاق زمانی می‌افتد که دید یکی از چشم‌های کودک، آنطور که باید، تکامل نیافته است.
تنبلی چشم یکی از شایعترین علت‌های ضعیفی چشم در کودکان است که ممکن است به دلایل انحراف چشم، اختلالات بینایی و وجود عوامل مسدود کننده در بینایی، ایجاد شود. در صورتی که قبل از ۷ تا ۹ سالگی تشخیص داده شود، درمان می‌شود و کودک می‌تواند دوباره سلامت بینایی خود را به دست بیاورد.
احتمالاً در مورد تنبلی چشم در کودکان زیاد شنیده‌اید. این اتفاق زمانی می‌افتد که دید یکی از چشم‌های کودک، آنطور که باید، تکامل نیافته است. اگر درمان نشود، مغز کودک یاد می‌گیرد که تصاویری که از آن چشم به سمت مغز می‌آید را نادیده بگیرد و این می‌تواند به طور چشمگیری به بینایی چشم کودک آسیب برساند.
چه چیزی باعث تنبلی چشم می‌شود؟
این عارضه معمولاً زمانی شروع می‌شود که یک چشم تمرکز بیشتری نسبت به دیگری داشته باشد. گاهی اوقات یکی از چشم‌ها، دوربین یا آستیگماتیسم بوده و دیگری نرمال است. هنگامی که مغز کودک تصویر را از هر دو چشم دریافت می‌کند، ولی یکی تار و یکی واضح است، یاد می‌گیرد که تصویر تار را نادیده بگیرد. اگر این حالت یک ماه یا چند سال در یک کودک ادامه داشته باشد، بینایی چشم تار به بدترین حالت خود خواهد رسید.
گاهی اوقات چشمان کودک بر روی یک خط نیستند و انحراف دارند. انحراف چشم کودکان نیز می‌تواند به تنبلی چشم منجر شود. کودکانی که نمی‌توانند چشم خود را بر روی یک تصویر متمرکز کنند، اغلب آنها را دوتایی می‌بینند. اگر فرزند شما این حالت را داشته باشد، مغز او تصاویر را از چشم غیرقابل هماهنگ، دریافت نمی‌کند و این ناهماهنگی به تنبلی چشم منجر می‌شود.
گاهی یک چشم کودک به دلیل حضور یک مانع، نمی‌تواند به خوبی ببیند. این موانع می‌تواند به دلیل آب مروارید یا مقدار کمی خون یا مواد دیگر در پشت چشم باشد.
تنبلی چشم در کودکان چگونه تشخیص داده می‌شود؟
همه کودکان باید قبل از سن مدرسه تست شوند. پزشک، کودک را با توجه به موارد زیر مورد بررسی قرار می‌دهد:
- نور که به سمت چشم می‌آید، وارد چشم می‌شود و توسط مانعی مسدود نمی‌شود.
- هر دو چشم سالم هستند.
- هر دو چشم مانند هم و در یک جهت حرکت می‌کند.
اگر مشکلی وجود داشته باشد، پرستار یا پزشک مدرسه ممکن است شما را برای بردن کودکتان نزد یک متخصص چشم راهنمایی کند. اگر خودتان نیز در مورد بینایی فرزندتان شک دارید، به یک پزشک متخصص چشم مراجعه کنید.
بعضی از متخصصان مراقبت از چشم می‌گویند چشمان بچه‌ها باید ۶ ماهگی، ۳ سالگی و سپس هر ساله در مدرسه معاینه شوند.
اگر تنبلی چشم در خانواده شما ارثی است، به احتمال زیاد کودک شما هم زمینه ابتلا به آن را دارد. به یاد داشته باشید، فقط می‌توانید با نگاه کردن به کودک متوجه این عارضه در او شوید و یا در صورت متوجه نشدن او را نزد چشم پزشک ببرید تا تشخیص دهد و درمان اولیه را انجام دهد.
تنبلی چشم چگونه درمان می شود؟
شایعترین روش درمان این است که مغز، مجبور به استفاده از چشم ضعیف شود. در ابتدا، دکتر هرگونه مشکل اساسی در چشم را، مانند نزدیک بینی، دوربینی یا آستیگماتیسم شناسایی می‌کند. اکثر کودکان مبتلا به تنبلی چشم برای کمک به تمرکز چشم به عینک نیاز دارند. اگر آب مروارید مانع رسیدن نور به چشم شود، پزشک ممکن است جراحی را توصیه کند.
پزشک بعد از تشخیص، روی چشم قوی‌تر را می‌پوشاند تا کودک فقط با چشم ضعیف تصاویر را ببیند. با این روش بینایی کودک بهتر خواهد شد، هرچند ممکن است چند هفته یا چند ماه طول بکشد. در طول دوران درمان کودک، به دقت دستورالعمل‌های پزشک را دنبال کنید و کودک را مرتباً برای ادامه برنامه معاینه چشم و درمان نزد پزشک ببرید.
پس از اینکه پزشک تشخیص داد، بینایی چشم ضعیف به حالت عادی بازگشته، دیگر روی چشم را نمی‌پوشاند. در طول این مدت ممکن است گاهی در بینایی کودک مشکل ایجاد شده و به خوبی نبیند که اگر چنین اتفاقی بیفتد، ممکن است پزشک مجبور شود دوباره چشم قوی را برای مدتی بپوشاند تا به نتیجه مطلوب برسد.
در برخی از موارد، پزشک ممکن است، قطره چشم آتروپین را تجویز کند. این قطره بینایی چشم قوی را تار می‌کند تا دیگر نیازی به پوشاندن چشم کودک نباشد.
اگر انحراف چشم در کودک مشاهده شود، پزشک ممکن است عمل جراحی عضلات چشم را پیشنهاد دهد، شما می‌توانید در مورد بهترین درمان برای فرزندتان با متخصص چشم صحبت کنید.
سخن آخر با پدر و مادرها
با تشخیص زودهنگام و درمان سریع، اکثر کودکان سلامت بینایی خود را به دست می‌آورند. پس از حدود ۷-۹ سالگی، درمان تنبلی چشم بسیار سخت‌تر می‌شود، بنابراین اطمینان حاصل کنید که کودک شما قبل از آن معاینات چشم را انجام و ادامه دهد.
در مورد درمان، اگر احساس می‌کنید چشم‌پزشک، روش سختی را پیشنهاد داده است، با پزشکان دیگر نیز مشورت کنید. اکثر بچه‌ها دوست ندارند روی یک چشمشان را بپوشاند. در این مورد می‌توانید درباره قطره چشم آتروپین از چشم‌پزشک سوال کنید.
منبع:
مجله اینترنتی ستاره
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼