اصول تربیت کودک، سه مورد مهم
وقتی صاحب فرزند می‌شوید، خانوادۀ کاملی را تشکیل میدهید. دیگر مانند قبل آزاد نیستید.
اصول روزانه تربیت کودک چیست؟ برا دانستن آن در ادامه مطلب با ما همراه باشید.
اصل 1: خُلق آدمها مسری است
وقتی صاحب فرزند می‌شوید، خانوادۀ کاملی را تشکیل میدهید. دیگر مانند قبل آزاد نیستید. اکنون یک خانواده هستید و هر یک از اعضای خانواده با دیگری ارتباط متقابل دارد. مفهومش این است که خلقِ هریک از اعضای خانواده بر دیگران تاثیر می‌گذارد.
به‌عنوان یک اصل شما باید درک کنید که مسئول خلق اعضای خانواده‌تان هستید. منظور ما این نیست که هرگاه یکی از اعضای خانواده‌تان غمگین می‌شود، شما مقصرید. منظور این‌است که اگر یکی از اعضای خانواده غمگین است یا اگر بر سر یکی از اطرافیان فریاد می‌زنید، این آرزوی محالی است که دیگر اعضای خانواده خشمگین نشوند، فریاد نزنند، شکایت، عیب جویی و جر و بحث نکنند.
این حقیقت خوشایند نیست، اما به‌هر حال وجود دارد: پدر و مادری که سر فرزندان‌شان فریاد می‌زنند، فرزندانی تربیت خواهند کرد که سر آنها فریاد خواهند زد. پدر و مادری که با اخم و ترشرویی با فرزندان‌شان رفتار می‌کنند، فرزندانی اخمو و بدخلق تربیت خواهند کرد.
البته نه همیشه، اما در اغلب موارد این‌گونه است. اگر می‌خواهید فرزندانتان بر خُلق خود مسلط باشند، شما نیز باید بر خلق و خوی خود مسلط باشید. می‌توانید با خُلق خود بر فرزندانتان تاثیر بگذارید و به‌آنها کمک کنید راحت‌تر بر خُلق‌شان مسلط شوند.
اصل ۲: گفتگو کنید
خیلی راحت است که در گفت‌وگوهایتان به‌آسانی بچه‌ها را نادیده بگیرید، زیرا فکر می‌کنید کوچک‌تر از آن هستند که منظورتان را درک کنند. وقتی آنها بزرگتر می‌شوند، باز هم طبق عادت، آنها را در بحث‌های‌تان شرکت نمی‌دهید، زیرا احساس می‌کنید موضوع گفتگوهایتان پیچیده‌تر از درک آنها است. اما شما زمانی می‌توانید خانواده‌ای منسجم و یکپارچه‌ای داشته باشید که مانند یک تیم عمل کنید.
بنابراین فکر می‌کنید باید در چه گفتگوهایی فرزندانتان را شرکت دهید؟ به‌یاد دارید به‌فرزندتان گفته باشید قرار است چه موقع مهمان‌تان بیاید؟ احتمالاً اگر می‌دانستید از دیدن آن مهمان ذوق زده می‌شود، حتماً به‌او گفته‌اید. اما اگر آن مهمان غریبه باشد، چه؟ آیا هربار که با فرزند نوپای‌تان سوار اتومبیل می‌شوید، به او می‌گویید کجا می‌روید؟
فراموش نکنید که گفت‌وگوهای مؤثر دو جانبه است. بله، شما به‌تیم‌تان می‌گویید قرار است چه‌کار کنید (یا چرا آن‌کار را انجام میدهید)، اما از سوی دیگر، باید نظر آنها هم بپرسید و به‌پاسخ‌هایشان گوش دهید.
آیا با فرزندانتان دربارۀ تعطیلات مشورت می‌کنید؟ اگر آنها به‌سن نوجوانی رسیده باشند، بی‌آنکه منتظر بمانند کسی نظرشان را بپرسد، نظر خود را اعلام می‌کنند، اما فرزند شش یا هفت ساله چطور؟
وقتی می‌خواهید ماشی‌تان را عوض کنید، نظر آنها را می‌پرسید؟ به‌هر حال شما قرار نیست لامبرگینی بخرید، فقط به‌این دلیل که آنها می‌خواهند، اما می‌توانید نظرشان را دربارۀ رنگ اتاق‌شان یا آفتاب‌گیر پشت بام بپرسید. به‌هرحال وقتی نظرشان را بیان می‌کنند، خوشحال می‌شوند به خواست آنها رفتار کنید.
اصل 3: عیب‌جویی نکنید
روانشناسان کشف کرده‌اند که اگر شما از دیگران عیب‌جویی کنید، آنها کمتر به‌خواست شما عمل می‌کنند و برعکس. بنابراین چطور می‌توانید به‌فرزندان‌تان بگویید کاری را انجام دهند، بی‌آنکه از آنها عیب‌جویی کنید؟ وقتی از کسی عیب جویی می‌کنید، نشان میدهد که از او عصبانی هستید.
وقتی از فرزندانتان عیب‌جویی می‌کنید، در واقع به‌جای آنکه از کارهای آنها ایراد بگیرید، از شخصیت‌شان ایراد می‌گیرید، بنابراین وقتی می‌گویید: تو در را نبستی، سرزنش‌تان منطقی‌به نظر می‌رسید، اما تو هیچوقت در را نمیبیندی، نوعی عیب‌جویی است.
حتی ممکن‌است با سرزنش‌تان، شخصیت فرد مقابل را بکوبید: تو هیچوقت به‌فکر دیگران نیستی. یا تو آدم نادانی هستی. اگر با فرزندانتان اینطور رفتار کنید، بدترین کار را در حق آنها انجام داده‌اید.
لازم نیست با لحن عصبی، دیگران را متوجه ایراد کارشان بکنید.به خانواده‌تان بگویید چه انتظاری از آنها دارید و اگر کاری را که گفته‌اید انجام ندهند، چه اتفاقی می‌افتد؛ برای مثال به‌فرزندتان بگویید: تکالیفت را انجام بده. اگر تا ساعت 6 انجام‌شان ندهی، کامپیوتر را خاموش می‌کنم، تا وقتی تکالیفت را انجام بدهی.
بعد تا ساعت شش صبر کنید و در صورت لزوم، کامپیوتر را خاموش کنید. اگر با قاطعیت رفتار کنید، بچه‌ها متوجه می‌شوند که با آنها شوخی ندارید.
نکتۀ دیگری که باید در مورد عیب جویی بگوییم این‌است که مدتها طول می‌کشد تا بچه‌ها به‌انجام کار خاصی عادت کنند. بنابراین منطقی نیست اگر انتظار داشته باشید که همواره وظیفه‌شان را به‌خاطر داشته باشند، بنابراین به‌جای آنکه فرزندتان را سرزنش کنید، که باز هم فراموش کرده، به‌او یادآوری کنید چه باید بکند و وقتی این‌کار را انجام داد، تشویقش کنید.
منبع:
کودک آنلاین
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼