جدا خواباندن کودک، اینجا دیگه جای تو نیست!
گذاشتن کودکی که مدتی قبل در گهواره می خوابیده، در تختخواب باعث تغییراتی در او می شود.
گذاشتن کودکی که مدتی قبل در گهواره می خوابیده، در تختخواب باعث تغییراتی در او می شود. وقتی او در گهواره اش بود، عروسک ها و اسباب بازی هایش در کنارش بودند و او فضای کافی در اطرافش داشت.
کودک چند سالی در گهواره می خوابد ولی بعد از آن او آمادگی پیدا می کند تا در تختخوابش بخوابد. پدر و مادرها از خودشان می پرسند که اگر کودک در تختخوابش بخوابد، چه اتفاقی می افتد؟ آیا او شب ها خوب می خوابد؟ آیا از تختخوابش بیرون نمی آید؟ آیا او آنجا احساس راحتی و امنیت می کند؟
آنها نمی دانند که باید این کار را انجام دهند یا خیر. آنها از بزرگ شدن فرزندشان خوشحال می شوند ولی با این وجود حساسیت آنها به او نیز بیشتر می شود.
یکی از سؤال هایی که والدین از او می پرسند این است که چه موقع آنها می توانند فرزندشان را در تختخواب خودش بخوابانند.
گاهی اوقات با ورود یک بچۀ جدید به خانواده، کودک مجبور است حتی در سنین پایین گهواره اش را به نوزاد جدید بدهد و خودش روی تختخوابش بخوابد.
در غیر این صورت بهتر است والدین به فرزندشان اجازه دهند حتی تا سن سه سالگی در گهواره اش بخوابد. در این سن کودک راحت تر می تواند در تختخواب خودش بخوابد.
ما نباید در شرایط حساس، کودک را از گهواره اش جدا کنیم و به او بگوییم که باید در تختخوابش بخوابد. مثلاً مادر او دوباره سر کار می رود و یا زمانی که شما او را تازه به مهد کودک برده اید. در این شرایط او به احساس امنیت نیاز دارد و وقتی در گهواره اش می خوابد، احساس امنیت می کند.
اگر قرار است مادر دوباره بچه دار شود، نباید صبر کند با آمدن بچۀ جدید کودک را از گهواره اش به تختخوابش منتقل کند. او باید چند ماه قبل از به دنیا آمدن بچۀ دوم این کار را بکند.
قبل از اینکه کودک را از گهواره اش جدا کنید، او را آماده کنید. اگر می خواهید تخت یا ملحفه های جدیدی بخرید، فرزندتان را نیز با خودتان به خرید ببرید.
به او بگویید که می خواهید برایش تخت بخرید تا او شب ها روی آن بخوابد اما نباید به کودک بگویید که او بزرگ شده و باید روی تختش بخوابد.
معمولاً کودکان نوپا خیلی دوست دارند زودتر بزرگ شوند ولی اگر شما در این شرایط به کودک بگویید که بزرگ شده است، دچار استرس و نگرانی می شود، چون کودک شما احساس می کند که شما از او توقع انجام کارهایی را دارید که در توان او نیست.
وقتی برای کودک تان تخت خریدید، آن را کنار گهواره اش بگذارید، تا خودش کم کم به خوابیدن روی تختش عادت کند.
او می تواند بعدازظهرها در تختش بخوابد و کم کم عادت کند که شب ها نیز روی تختش بخوابد. اگر فرزندتان در گهواه اش اسباب بازی هایش را می گذاشت، روی تختش هم برای او اسباب بازی بگذارید.
هر وقت هم خواست اسباب بازی هایش را از آنجا بردارد، در این کار به او کمک کنید، اگر قرار است از گهواره برای فرزند دیگرتان استفاده کنید، بگذارید خود کودک گهواره را از اتاقش خارج کند.
اگر نگرانید که مبادا کودک از روی تختش بیفتد، تخت نرده دار برای او بخرید. شما همچنین می توانید کنار تختش پتو یا تشک پهن کنید تا وقتی او از تخت بالا و پایین می رود، صدمه نبیند.
وقتی از فرزندتان می خواهید روی تختخواب بخوابد، مراقب تغییرات رفتاری او باشید. اگر او به گهواره اش عادت کرده و این کار برایش سخت است، دست نگه دارید.
حتی اگر می خواهید از گهواره او برای نوزاد جدیدتان استفاده کنید، این کار را نکنید. شما می توانید از گهواره های کوچک دستی برای نوزادتان استفاده کنید.
اگر گهواره را به نوزاد جدید دادید نیز تعجب نکنید که کودک تان هنوز به آن گهواره علاقه داشته باشد و بخواهد آنجا بخوابد.
بچه ها دوست دارند گاهی تظاهر کنند که دوباره نوزاد شده اند و کارهای نوزاد را انجام دهند. تا زمانی که احساس نکرده اید کودک آمادگی آن را دارد که از گهواره اش جدا شود، این کار را نکنید.
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼