جدا خواباندن کودک، شما چه زمانی آماده اید؟

بهترین زمان جدا خواباندن کودک، نشانه هایی که مشخص می کند کودک آماده است که در اتاق خودش بخوابد، و نکاتی برای اینکه انتقال کودک به اتاقش را راحت تر کنید را در این مطلب خواهید خواند.
هنگامی که اولین بار کودکتان را از بیمارستان به خانه ی خودتان می آورید، شاید دوست نداشته باشید به این موضوع فکر کنید که او جایی غیر از کنار شما و در آغوش شما بخوابد. خوابیدن نوزادان کنار والدین خیلی رایج است.
با گذشت زمان، باز هم کودک هر شب شما را با آن همه سروصدای بامزه خودش بیدار می کند یا خودتان یا همسرتان کودکتان را با سروصدای خودتان بیدار می کنید. شما می فهمید که وقتی کودک در اتاق خودش بخوابد، همه خواب راحت تری دارند.
اگر به این موضوع فکر کنید، حتما برایتان سوال پیش میاید که چه زمانی باید کودک را به اتاق خودش ببرید؟ آیا نوزادان در اتاق خود بهتر می خوابند؟ چطور باید این کار را انجام داد؟
این مقاله به شما بهترین زمان تغییر مکان کودک به اتاق خودش، نشانه هایی که مشخص می کند کودک شما آماده است به اتاق خودش برود و نکاتی در مورد تغییر مکان کودک به اتاق خودش را نشان می دهد.

بهترین زمان جدا خواباندن کودک
اولین سوال مهم این است که چه موقع و چه سنی کودک می تواند به اتاق خودش برود؟ البته بحث های زیادی در مورد زمان مناسب برای جدا خواباندن کودک وجود دارد.
۳ ماهگی؟
خیلی ها توصیه می کنند که وقتی کودک ۳ ماهش است بگذارید جایی بخوابد که خودتان صلاح می دانید. پس اگر می خواهید کودک ۱ ساله تان در اتاق و تختخواب خودش بخوابد، باید از ۳ ماهگی او را به خوابیدن در اتاقش عادت دهید.
۶ ماهگی؟
اما آکادمی پزشکی اطفال آمریکا توصیه می کند که نوزادان بهتر است تا ۶ ماه اول زندگی شان و در ایده آل ترین حالت تا ۱۲ ماهگی کنار والدین خود بخوابند. آنها می توانند کودک را در اتاق خودشان اما روی تخت جدا بخوابانند. دلیل این توصیه بخاطر کاهش خطر SIDS (سندرم مرگ ناگهانی نوزادان) است.
" توصیه می شود که نوزادان حداکثر تا ۱ سال اول و حداقل تا ۶ ماهگی، در اتاق والدین شان نزدیک تخت آن ها بخوابند، اما روی سطحی جدا که برای آنها طراحی شده است"
خوابیدن نوزاد کنار پدر و مادر، خطر ابتلا شدن به سندرم مرگ ناگهانی نوزاد را کاهش می دهد چون کودک بیشتر از خواب بیدار می شود.

شما چه زمانی آماده هستید؟
درنهایت، بهترین زمان برای جابجایی کودک به اتاق خودش، زمانی است که شما آماده هستید و احساس می کنید کودک شما هم آماده است. به حس خودتان اعتماد کنید.
وقتی محل خواب کودکتان را به اتاق خودش تغییر می دهید باید خیلی چیز ها را در نظر بگیرید. بهترین چیز برای کودک شما چیست؟ بهترین چیز برای شما و همسرتان چیست؟ شما الان یک خانواده هستید. همه ی اعضای خانواده باید خواب راحت داشته باشند.
به تجربه یکی از مادران توجه کنید:
"من شخصا دوست داشتم هر چه زودتر کودکم را به اتاق خودش ببرم. بزرگترین فرزندم، تقریبا ۶ ماه کنار ما می خوابید چون ما در آپارتمان های سوئیتی زندگی می کردیم. که همه اش فقط یک اتاق بزرگ بود.
سر آخر، وقتی ۶ ماهش شد گذاشتیم نزدیک حمام بخوابد. بعد این کار همه راحت می خوابیدیم! چون او کل شب را می خوابید.
برای بار دوم، چند هفته ای صبر کردم تا کودکم را شب ها به اتاق خودش ببرم. با دو نوزاد بعدی اوضاع کمی سخت شد. برای نوزاد سومم حدوداً یک هفته گذاشتم کنارم بخوابد و کوچکترین نوزادم فقط چند روز در کنار ما بود.
به محض اینکه حس کردم بعد زایمان بهتر شدم و می توانم شب ها تا اتاق بچه ها بروم، کودکان من می بایست در اتاق خودشان باشند."

کودک چه زمانی آماده است در اتاق خودش بخوابد؟
اگر قرار است هر زمان که هر دو آماده بودید کودک را به اتاق خودش جابه جا کنید، مطمئنم از خودتان می پرسید که چطور بفهمید کودک هم آماده است یا نه.
دفعات شیردهی شب
به دفعات شیردهی شبانه خود توجه کنید. اگر کودک شما هر ۲ الی ۳ ساعت در شب شیر می خورد، کودکتان را کنار خودتان بخوابانید خیلی این کار برای شما راحت تر می شود زیرا می توانید به راحتی به او شیر بدهید و دوباره بخوابید.
تصمیم شما هم به این بستگی دارد که اتاق شما چقدر به اتاق کودکتان نزدیک است. اگر درست کنار اتاق شماست، بیشتر ممکن است نظرتان را عوض کنید تا اینکه اتاقش در یک طبقه ی دیگر باشد.
حرکت کردن کودک
وقت که کودکتان می تواند به راحتی موقع خواب خودش را به عقب و جلو حرکت دهد، خطر سندروم مرگ ناگهانی کودک کاهش میابد. ممکن است هنگامی که کودک بتواند به تنهایی حرکت کند، جابجا کردن کودک به اتاق خودش برای شما راحت تر می شود.
از آنجا که کودکتان راحت تر می تواند حرکت کند، رها کردن او در گهواره به جای تخت خوابش کار امنی نیست.
راحتی کودک
اغلب اوقات، خوابیدن نوزاد در اتاق والدین به این معنی است که کودک در یک جای محافظت شده است. اما کودکان هر چه بزرگتر می شوند دیگر با این شرایط احساس راحتی نمی کنند. شاید فقط بهتر باشد او را به اتاق خودش ببرید که راحت روی تخت خودش بخوابد.
هوشیاری کودک
وقتی کودکتان بزرگتر می شود، از اوضاع اطرافش آگاه تر می شود. او می فهمد که شما هم بیدار هستید و می خواهید مهمانی راه بیاندازید. ممکن است به جای خوابیدن، بیدار شود و بخواهد با شما بازی کند.
حتی ممکن است اصلا به خاطر بازی کردن نباشد که بیدار شده است. شاید خروپف پدر خانواده ممکن است او را کاملاً از خواب بیدار کند و خوابیدن را برای او سخت کند.
توصیه پزشک
اگر در مورد زمان جدا خواباندن کودک در اتاقش مطمئن نیستید، مشکلی ندارد و می توانید با پزشک در این مورد مشورت کنید. اگر هنوز مطمئن نیستید پس با دکتر مشورت کنید.

نکاتی در مورد منتقل کردن کودک به اتاق خودش
وقتی که هم خودتان هم کودکتان آماده هستید، چند نکته برای انتقال هر چه راحت تر کودک به اتاق شخصی خودش برایتان آورده ایم. لطفاً توجه داشته باشید، ممکن است برخی از یا تمامی این نکات برای کودک شما غیر ضروری باشد. ممکن است کودک شما بدون هیچ شلوغ کاری ای راحت به اتاق خودش عادت کند. اگر این طور هست که چه بهتر!
داشتن یک محیط خواب امن. یک محیط خواب امن برای کودک خودتان آماده کنید. این کار باعث آرامش خیال شما نیز می شود و مطمئن می شوید که محیط خواب کودکتان امن است. در اینجا نکات کلیدی برای روشهای خواب ایمن ذکر شده است:
- کودک به پشت بخوابد
- کودک در تختخواب خودش بخوابد
- در تخت خواب کودک هیچ روکش ، ملافه، بالش و عروسک های پنبه ای نباشد
- تشک تخت خیلی سفت باشد
- تختخواب نزدیک پرده، منافذ بسته یا قاب عکس نباشد
برای آرامش خیال بیشتر از طریق مانیتور اوضاع را از دور بررسی کنید. ممکن است برای اطمینان خیال بیشتر به مانیتور نیاز پیدا کنید. مانیتور ویدیویی گزینه ی خوبی است زیرا به شما اجازه می دهد کودکتان را هر زمان که بخواهید ببینید بدون اینکه مزاحم خواب او شوید.
شما ممکن است دوست داشته باشید از مانیتور های صوتی استفاده کنید که اگر مشکلی پیش آمد صدای آن را بشنوید.
می توانید از مانیتور هایی استفاده کنید که حرکت و تنفس کودکتان را ردیابی می کند.
اگر به هر دلیلی نمی خواهید از مانیتور استفاده کنید، می توانید همیشه در اتاق خودتان و کودکتان را باز بگذارید.
کمی در اتاق او وقت بگذرانید. اگر کودک شما برای عادت کردن به محل جدید به کمی زمان نیاز دارد، بهتر است قبل از اینکه در اتاقش بخوابد کمی با او وقت بگذرانید. پوشکش را آنجا عوض کنید، لباس هایش را آنجا عوض کنید و با او بازی کنید.
بگذارید کودک چرت روزانه اش را در اتاق خودش داشته باشد. قدم بعدی این است که بگذارید کودک در اتاق خودش چرت روزانه اش را داشته باشد. من همیشه می گویم اگر کودکان در طول روز چرت کوتاه بزنند، شب هم به راحتی می خوابند. اگر تخت خواب اتاقش بهترین جا برای چرت روزانه است پس شب موقع خواب هم می تواند آن جا راحت بخوابد. در صورت امکان بهتر است هر چه زودتر کودک موقع چرت زدن روی تخت خودش بخوابد.
گهواره را به اتاق بچه ببرید. اگر کودک شما با خوابیدن در گهواره راحت نیست، می توانید آن را به اتاق خودش ببرید.

روتین معمول خواب خود را ادامه دهید
روتین خوابی که در اتاق جدید به آن عادت کرده اید را ادامه دهید. داشتن یک روتین خواب خیلی به شما کمک می کند. این به کودک نشان می دهد که زمان خواب است، مهم نیست که کجا هستید.
شما می توانید این روال خواب را در اتاق کودک برقرار کنید و وقتی کودک به اتاق خودش عادت کرد شما هم می توانید در اتاق خودتان بخوابید.

کلام آخر
همیشه به حس ششم خود اعتماد کنید و آن چه به عنوان والدین حس می کنید راحت ترین کار است، انجام دهید!