کودک از چه سنی می تواند تلویزیون ببیند؟

والدین امروز بیش از هر نسل دیگری تحت فشار هستند و پیوسته در حال کار هستند. عمدتا به لطف تلفن هوشمند و وسایل الکترونیکی، والدین استفاده نکردن از دستگاه های تلفن خود را دشوار می دانند. چک کردن تلفنتان به یک عادت و یک ضرورت برای مدیریت زندگی شغلی و خانوادگی تبدیل شده است. می تواند به توانایی یادگیری فرزند خردسال شما آسیب برساند.
بیشتر والدین برای اینکه بعد از یک روز خسته کننده بتوانند استراحت کنند و بتوانند راحت تر از گوشی های خود استفاده کنند کودک را جلوی تلویزیون مشغول می کنند تا اعصاب راحتی داشته باشند اما این کار از پایه و اساس مشکل دارد و برای کودک بسیار بسیار مضر است .
والدین وقت زیادی را صرف می کنند تا کودک به درستی بخورد ، تمام واکسن های توصیه شده خود را داشته باشد و استراحت کافی کند. با این حال ، ارتباطات و توسعه اجتماعی او به همان اندازه مهم است. کودکان از طریق گوش دادن ، صحبت کردن ، خواندن ، آواز خواندن و بازی با والدین خود مهارت های ارتباطی و اجتماعی به دست می آورند و زمانی که جلوی تلویزیون هستند تمام این ارتباطات از بین می رود و همه ی این فرصت های ناب را از دست می دهد.برقراری ارتباط یکی از مهم ترین مراحل رشد و تکامل کودک است که از طرف والدین باید جدی گرفته شود.

کودکان از چه سنی می توانند تلویزیون تماشا کنند؟
کودکان نباید در سن ۱۸ تا ۲۴ ماهگی ، تلویزیون تماشا کنند و حتی پس از آن ، زمان صفحه نمایش باید به یک ساعت یا کمتر در روز محدود شود.
باید برای تماشای تلویزیون کودک محدودیت قائل شوید و حتی برای محتوایی که مشاهده می کنند هم باید محدودیت هایی قائل شوید تا مطمئن شوید کودک در دنیای دیجیتالی در حال رشد سالم است.
اما برخی خانواده ها از همان ابتدای کودکی که کودک هنوز پوشک می شود او را با گوشی موبایل و تلویزیون مشغول می کنند.
در حالی که هر یک از والدین باید تصمیم بگیرند که چه کاری برای فرزندشان مناسب است ، اما استراتژی های زیر ممکن است به کاهش تأثیرات منفی استفاده از رسانه در کودکان کمک کنند:
استفاده از رسانه را محدود کنید
محدودیتی تعیین کنید (به عنوان مثال 30 دقیقه در روز). اطمینان حاصل کنید که فرزندان شما وقت های کمی را صرف تماشای تلویزیون می کنند.
زمان استفاده از تلویزیون و نوع برنامه برای رشد خلاقیت کودکان خردسال مهم است.
برنامه ها (و برنامه ها) را با دقت و در تعامل با فرزندان خود در طول نمایش یا بازی انتخاب کنید.
به فرزندتان اجازه ندهید تلویزیون و فیلم ها را به صورت منفعلانه مشاهده کنند. کودکان با تعامل با والدین یا پرستاران مهارت های زبانی و شناختی خود را پرورش می دهند. بیشتر برنامه های تلویزیون خصوصیات یک برنامه ی مناسب و آموزشی برای کودک را ندارد.
از تبلیغات آگاه باشید
برخی تبلیغات تلویزیونی و ماهواره ای برای کودکان مناسب نیستند و محتوای اموزشی مناسبی ندارند بهتر است و در برخی از شبکه های تلویزیونی برنامه را قطع می کنند و تبلیغ پخش می کنند شما می توانید سی دی های برنامه ی مورد علاقه ی کودک را تهیه کنید و یا شبکه هایی را انتخاب کنید که برنامه ی تبلیغاتی ندارند.
تلویزیون یا دستگاه های مطالعه الکترونیکی را به جای کتاب های سنتی انتخاب نکنید.
بلند خواندن برای نوزادان ، دامنه لغات آینده آنها را افزایش می دهد و احتمال اینکه آنها خود خواننده زودرس و مشتاق شوند ، بیشتر است. مطالعات نشان می دهد زمانی که با نوزاد در سن نوزادی ببشتر صحبت می شود و کتاب بیشتری و شعر بیشتری برایش خوانده می شود در سن ۳ سالگی دایره ی واژگان وسیع تری خواهد داشت.
بر کیفیت بیش از کمیت اطمینان حاصل کنید که رسانه مورد نظر فرزند شما از کیفیت بالایی برخوردار است .
بچه های خود را جلوی تلویزیون تغذیه نکنید
چاقی کودکان در حال حاضر یک موضوع قرمز است . بدون شک تلویزیون در این زمینه نقش دارد ، اما لزوماً این نیست که کم تحرکی در هنگلم تماشای تلویزیون ، زمانی را که بچه ها برای ورزش می گذرانند کاهش می دهد. درعوض ، محققان معتقدند این ارتباط بیشتر مربوط به بچه هایی است که در مقابل تلویزیون غذا می خورند .
وادار کردن کودک برای به پایان رساندن شام یک چالش کلاسیک برای والدین است و تلویزیون می تواند معجزه کند ، که می تواند به شما در توضیح اینکه چرا ۵۳ درصد از کودکان زیر ۶ سال هنگام تماشای تلویزیون حداقل یک وعده یا میان وعده می خورند کمک کند.تماشای تلویزیون و خوردن غذا ذهن کودک را منحرف می کند و می تواند موجب پرخوری و در نهایت چاقی شود.
با پایان برنامه، تلویزیون را خاموش کنید
محدود کردن زمان صفحه نمایش تا بیش از دو ساعت در روز ، همانطور که AAP برای بچه های بالای ۲ سال پیشنهاد می کند ، به نظر ساده است. اما در عمل همیشه آسان نیست.
به محتوای بدون خشونت توجه کنید
عقل سلیم می گوید کودک ۲ ساله شما برای فیلم خون آشام آماده نیست. اما خشونت روی صفحه نمایش می تواند حتی در یک برنامه ی کودک هم دیده شود.بسیاری از برنامه های کودک خشونت را خنده دار نشان می دهند که باعث می شود والدین باور کنند این برنامه بی ضرر است.
مثلا یک شخصیت کارتونی با یک توپ بولینگ در سر ضربه می زند، و سرش به عقب و بالا می رود. اما این چیزی نیست که در زندگی واقعی اتفاق می افتد - این خشونت بدون نتیجه است ، و مضر است زیرا کودکان نمی توانند بین فانتزی و واقعیت تفاوت قائل شوند.
با بچه های خود تلویزیون تماشا کنید
حقیقت این است که ، اغلب کل هدف تلویزیون این است که بچه های ما را مشغول می کند در حالی که ما کار دیگری انجام دهیم. بهتر است تلویزیون را با کودکتان تماشا کنید تا بتوانید در مورد برنامه با هم صحبت کنید و با هم تعامل داشته باشید.
تلویزیون باید فقط یک قسمت کوچک از روز کودک شما باشد. آن روز همچنین باید سرشار از ورزش بدنی ، زمان مطالعه ، بازی و زمان زیادی با شما یا سایر عزیزان باشد.

چرا باید از تلویزیون برای نوزادان و کودکان نوپا جلوگیری کرد؟
زمانی که به والدین گفته می شود که کودکان خود را برای تماشای تلویزیون محدود کنید تعجب می کنند چون ۹۲ درصد از کودکان زیر دوسال در سن یک سالگی هم تلویزیون تماشا کرده اند هم از گوشی استفاده کرده اند.برخی از آنها از سن ۴ ماهگی شروع به کار کرده اند.
رشد اولیه مغز
این حرف از طرف والدین بسیار زیاد گفته می شود که : "اما کودک من تلویزیون را دوست دارد " نوزادان ممکن است به رنگهای روشن و حرکت روی صفحه خیره شوند ، اما مغز آنها از تمام تصاویر عجیب و غریب نمی تواند برداشت صحیح و معناداری داشته باشد و فقط رنگ ها و حرکت ها را مشاهده می کند.
حدود 18 ماه طول می کشد تا مغز کودک تا جایی رشد کند که نمادهای موجود در صفحه نمایش را با دنیای واقعی تطابق دهد.
آنچه نوزادان و کودکان نوپا بیشتر به یادگیری آن نیاز دارند تعامل با افراد اطرافشان است.
این بدان معنا نیستکه فقط باید با اطرافیان مانند مادربزرگشان رابطه برقرار کنند و نیازش به برقراری ارتباط رفع می شود ، اما وقتی صحبت از یادگیری روزمره می شود باید چیزهایی را لمس کنند ، آنها را تکان دهند ، پرتاب کنند و بیشتر از همه چهره ها را ببینید و صدای کسانی را که بیشتر دوست دارند بشنوند. برنامه ها می توانند به کودکان نوپا یاد دهند که روی صفحه ضربه بزنند و آن را بکشند ، اما مطالعات نشان می دهد که این مهارت ها به یادگیری در دنیای واقعی تبدیل نمی شوند.
آسیب کجاست؟
بنابراین مطمئناً ، نوزادان و کودکان نوپا از تماشای تلویزیون چیزی دریافت نمی کنند ، اما اگر به نظر می رسد این کار را دوست دارند ، ضرر آن کجاست؟
اگر زمان تلویزیون همان چیزی باشد که شما برای صرف شام روی میز لازم دارید ، آیا برای آنها بهتر از مثلاً گرسنگی نیست؟ بله ، تماشای تلویزیون بهتر از گرسنگی است ، اما گرسنگی بدتر از تماشای تلویزیون نیست. شواهد و نتایج تحقیقات معتبر نشان می دهد که مشاهده صفحه قبل از ۱۸ ماهگی تأثیرات منفی پایدار بر رشد زبان ، مهارت خواندن و حافظه کوتاه مدت کودکان دارد. همچنین به مشکلات خواب و توجه کمک می کند.
یک کودک نوپا در هنگام خوردن غذا ، لمس غذا ، لمس ظرف و ظروف چیزهای بیشتری یاد می گیرد تا زمانی که تلویزیون نگاه می کند.هر زمانی که کودک به تماشای تلویزیون می پردازد تمام مبادلات و ارتباطش با افراد و محیط متوقف می شود.
کودک نوپا از واژگان ، لحن و حالات صورت اطرافیان چیزهای زیادی یاد می گیرد.

تلویزیون روشن باشد اما کودک آن را تماشا نکند باز هم برای کودک ضرر دارد؟
صرف داشتن تلویزیون در پس زمینه ی خانه ، حتی اگر "کسی آن را تماشا نکند" برای تأخیر در توسعه زبان کافی است. به طور معمول والدین وقتی کودک نوپایی در اطرافشان است حدود ۹۴۰ کلمه در ساعت صحبت می کنند. با تلوزیون روشن ، این تعداد تا ۷۷۰ کلمه کاهش می یابد. کلمات کمتر به معنای یادگیری کمتر است.
کودکان نوپا که بیشتر تلویزیون تماشا می کنند در سن 7 سالگی بیشتر در معرض توجه قرار می گیرند و احتمالاً در 7 سالگی با مشکل روبرو می شوند.
بعد از ۲ سالگی ، حداقل تا حدودی همه چیز تغییر می کند. در طی سالهای پیش دبستانی برخی از کودکان برخی مهارت ها را از تلویزیون آموزشی می آموزند. نمایش های خوب طراحی شده می توانند سواد ، ریاضیات ، علوم ، حل مسئله و رفتار اجتماعی را به بچه ها آموزش دهند. کودکان وقتی به سوالات شخصیت ها پاسخ می دهند از برنامه های تعاملی سود بیشتری می برند.
وقتی تلویزیون در پس زمینه روشن است ، بچه ها برای دوره های کوتاه تر بازی می کنند.
سی و دو درصد از کودکان زیر ۶ سال در خانه هایی زندگی می کنند که تلویزیون در اکثر اوقات روشن است.
هفتاد و چهار درصد از همه نوزادان و کودکان نوپا تلویزیون تماشا می کنند.
در سال ۱۹۷۰ ، میانگین سنی که بچه ها تلویزیون تماشا می کنند ۴ ساله بود. امروز ۴ ماه است.
چهل و سه درصد کودکان زیر 2 سال هر روز تلویزیون تماشا می کنند و 18 درصد هر روز فیلم یا دی وی دی تماشا می کنند.
بچه ها برای شروع کاری که می خواهند جلوی تلویزیون انجام دهند کندتر رفتار می کنند.
تلویزیون قبل از 2 سالگی وجود نداشته باشد - و نه بیشتر از 2 ساعت بعد.

نکاتی برای والدینی که بیش از حد از فناوری استفاده می کنند
علاوه بر تلویزیون یکی دیگر از عواملی که می تواند موجب عدم برقراری ارتباط والدین با فرزندانشان شود گوشی موبایل می باشد.تلفن های هوشمند می توانند راهی برای ارتباط با دیگران و سهولت زندگی ما باشند ، اما استفاده بیش از حد آنها می تواند در تعاملات والدین و کودک اختلال ایجاد کند. در حالی که ممکن است دور نگه داشتن تلفن شما کاملاً دشوار باشد (به خصوص که بیشتر والدین نیز از تلفن های خود برای گرفتن عکس و فیلم از بچه های خود استفاده می کنند) ، ایجاد برخی از مرزها برای ارتقاء استفاده از فناوری به روشی سالم می تواند کمک کند.
ایجاد اوقات منظم و بدون فناوری
به عنوان بخشی از برنامه روزمره ، دستگاهها (به عنوان مثال تلویزیونها ، تلفنها ، رایانه ها ، بازیها یا سایر وسایل الکترونیکی) را در زمان های خاص محدود کنید. وقت ناهار و قبل از خواب مهم هستند ، اما وقفه های طولانی تر در فن آوری هر روز ، خصوصاً برای خانواده هایی که بچه های بسیار کوچکی دارند ، مطلوب است. همچنین می توانید حواس پرتی وسایل دیجیتال را با ایجاد اتاق ها / مناطق بدون تکنولوژی در خانه ، مانند میز آشپزخانه ، محدود کنید. اگر در حین غذا خوردن در اطراف میز نشسته اید و ارتباط برقرار نمی کنید. با صحبت به فرزند خود بیاموزید تا ارتباط برقرار کند.
مکان های تفریحی بدون فناوری
سفر به مزرعه یا باغ وحش ، بازی دوستانه در پارک ، یک روز در استخر. بیشتر والدین عاشق عکس گرفتن از فرزندان خود هستند و لحظاتی را در فیس بوک به اشتراک می گذارند ، اما یک فعالیت ممکن است هر چند وقت یک بار غیرقانونی شود. کنار گذاشتن تلفن این امکان را برای همه فراهم می کند که از لحظاتی سرگرم کننده و بدون وقفه برای تمرکز بر صحبت و برقراری ارتباط با یکدیگر لذت ببرند.
از فناوری به صورت تعاملی استفاده کنید
اگر از تلفن یا دستگاه دیگری استفاده می کنید ، آن را در کنار بچه های خود استفاده کنید. در مورد آنچه می بینید صحبت کنید ، از آنها سؤال کنید.