ارتباط کودکان با دیگران، نقش والدین چیست؟

تبیان: کودکان برخی از صفات و خصیصه های خود را از طریق ژن و برخی از آنها را به صورت اکتسابی دریافت می کنند . به نظر می آید توانایی برقراری ارتباط تحت تاثیر هردو این عوامل تشکیل می شود .اما باید پدران و مادران بدانند که به صرف داشتن یک خصیصه ذاتی راه تغییر و تحول و اصلاح بسته نیست و با شیوه های موثر می توان رفتار های مثبت و موثر را در کودکان به وجود آورد. برقراری ارتباط در کودکان از اهمیت خاصی برخوردار است چه اینکه کودکان از این طریق می توانند هویت یابی نموده و اعتماد به نفس خود را بالا ببرند و خواسته های خود را نیز برطرف کنند .لذا این ما هستیم که در وهله اول به عنوان والدین باید مهارت هایی را برای تشویق آنها به ارتباط با دیگران به کار گیریم. یکی از مواقعی که به ارتباط کودک نیاز داریم ، زمانی است که قصد داریم ارتباط را با هدف آموزش یا درمان آغاز کنیم و او هدف ما را برآورده نمی سازد.


پیشنهادهایی برای تشویق کودک جهت برقراری ارتباط :
• یک غذای خوشمزه را جلوی کودک بخورید بدون اینکه به او پیشنهاد دهید.

• یک اسباب بازی کوکی را کوک کنید، بگذارید کارکند، سپس آنرا به کودک بدهید.

• به کودک مکعبهای بازی را به شکل یکی در میان بدهید تا داخل یک قوطی بیندازد، بعد یک عکس از یک اسباب بازی کوچک به او بدهید تا داخل قوطی بیندازد.

• یک بازی آشنا را شروع کنید ، تا زمانی که کودک اظهار رضایت کند بازی را ادامه دهید سپس صبر کنید ، منتظر به کودک نگاه کنید و محرکی به او ارائه دهید. مثل: "چه می خواهی؟".

• یک بسته بادکنک را باز کنید ، چند تا از بادکنکها را باد کنید ، سپس در بسته را محکم ببندید و آنرا به کودک بدهید.

• یک بالن را باد کنید و بگذارید باد آن خالی شود، سپس بالن خالی را به کودک بدهید.

• غذایی را که دوست ندارد نزدیک دهانش نگهدارید.

• یک اسباب بازی یا خوراکی دلخواه را در یک جعبه شفاف با در محکم بگذارید بطوریکه نتواند آنرا باز کند، جعبه را به کودک بدهید و صبر کنید.

پدران و مادران بدانند که به صرف داشتن یک خصیصه ذاتی راه تغییر و تحول و اصلاح بسته نیست و با شیوه های موثر می توان رفتار های مثبت و موثر را در کودکان به وجود آورد.

• دست کودک را داخل یک ماده سرد یا چسبناک (فرنی) بگذارید.

• یک توپ را به سمت کودک قل دهید. پس از چند بار قل دادن ، آن را با یک ماشین یا یک اسباب بازی چرخ دار دیگر عوض کنید.

• یک اسباب بازی را که تولید صدا می کند، در یک کیسه بگذارید. کیسه را تکان دهید و آنرا به کودک بدهید.

• یک اسباب بازی جدید برای کودک بیاورید، یا یک عمل خنده دار یا غیر معمول را شروع کنید(گذاشتن دماغ دلقک). منتظر بمانید تا کودک کاری را انجام دهد. پس از آن عمل کودک را در یک قالب زبانی در آورید( تو فکر می کنی بینی من خنده داره!).

• به کودک کمتر از حد معمول توجه کنید، بازی را ترک کنید یا پشت خود را به او کنید ، صبر کنید تا کودک تلاش کند توجه شما را جلب کند.

• هدایت اتاق را برای چند دقیقه به کودک بسپارید. صبر کنید کودک توجه شما را به شیئ که دوست دارد هدایت کند.