آداب معاشرت کودکان، پشت تلفن

آموزش آداب معاشرت تلفنی و گوشزد کردن نکات ایمنی در مورد استفاده از تلفن از جمله آموزش‌هایی است که والدین باید آنها را از همان سنین کم به فرزندانشان یاد بدهند.

تبیان: آموزش آداب معاشرت تلفنی و گوشزد کردن نکات ایمنی در مورد استفاده از تلفن از جمله آموزش‌هایی است که والدین باید آنها را از همان سنین کم به فرزندانشان یاد بدهند. اگر در خانه کودکی دارید، به‌طور حتم دلتان می‌خواهد که فرزند شما با اطرافیان، دوستان و آشنایان پشت تلفن به خوبی صحبت کند و از طرفی نمی‌خواهید که تلفن را جزو اموال شخصی خودش بداند و مالک و صاحب تلفن شود. از سوی دیگر توجه به نکات ایمنی هم موضوع دیگری است و اینکه به کودک یاد بدهید وقتی تلفن را برمی‌دارد چطور با افراد غریبه صحبت کند. چه سؤالاتی را بپرسد و کدام‌یک از اطلاعات خانوادگی را به دیگران منتقل کندبسیار اهمیت دارد. مهم است که کودک شما بداند وقتی تلفن را برمی‌دارد چه بگوید، چطور مودبانه سلام و احوالپرسی کند و... .

آیا می‌خواهی با فرزندم حرف بزنی؟

وقتی یکی از دوستان یا اقوام با شما تماس می‌گیرد تا زمانی که آن شخص درخواست نکرده گوشی تلفن را به کودک دوساله‌تان ندهید تا با طرف صحبت کند. ممکن است به نظر شما صحبت تلفنی فرزندتان جالب و بامزه باشد اما شاید دیگران وقتی صداهای نامفهوم بچه را می‌شنوند، به اندازه شما خوشحال و هیجان‌زده نشوند. ممکن است وقتی یک تماس تلفنی از خارج کشور دارید، دلتان بخواهد که صدای کودکتان را به گوش فردی که آن سوی خط نشسته، برسانید اما نه در این مورد و نه حتی درباره تماس‌های داخلی تا قبل از اینکه از شما درخواست نشده، گوشی تلفن را در اختیار کودک قرار ندهید. یادتان باشد که آن فرد تماس گرفته تا با شما صحبت کند نه با فرزند خردسالتان. علاوه بر این وقتی با فرد دیگری مشغول صحبت هستید در لابه‌لای مکالمه همزمان با فرزندتان حرف نزنید، شاید هم به طرف بگویید: «چند لحظه گوشی را نگه دار» و بعد سرگرم صحبت با کودک شوید. یادتان باشد زمانی که فرد دیگری آن‌سوی خط با صبر و حوصله یا بی‌صبرانه معطل است، حرف زدن با بچه را طولانی نکنید تا دلخوری به وجود نیاید.

درباره کودکان کم‌سن و سال عاقلانه‌ترین کار این است که اگر تلفن شما مجهز به سیستم پیغام‌گیر است، از آنها بخواهید که به زنگ تلفن بی‌اعتنا باشند و وقتی در خانه نیستید، هرگز به تلفن‌ها جواب ندهند.

برای پدر و مادرم پیغام بگذارید

اگر کودک به حدی بزرگ شده که می‌تواند در غیبت شما هم به تلفن‌ها جواب بدهد، به او یاد بدهید که هر وقت شخصی تماس گرفت، به او بگوید: «می‌توانید برای پدر یا مادرم پیغام بگذارید تا با شما تماس بگیرند». همیشه یک مداد و خودکار کنار تلفن قرار دهید تا کودک بتواند پیغام‌ها را بنویسد تا آنها را فراموش نکند.(اگر نوشتن را یاد گرفته است) در صورت لزوم می‌تواند شماره آن فرد را هم یادداشت کند تا شما بعد از رسیدن به خانه با او تماس بگیرید.

به او گوشزد کنید که اگر شخص غریبه‌ای تماس گرفت لزومی ندارد که حتما شماره تلفن همراه‌تان را در اختیار او بگذارد یا آدرس خانه را بدهد. همین که او را مطمئن کند که پیغام را به شما می‌رساند، کافیست. البته درباره کودکان کم‌سن و سال عاقلانه‌ترین کار این است که اگر تلفن شما مجهز به سیستم پیغام‌گیر است، از آنها بخواهید که به زنگ تلفن بی‌اعتنا باشند و وقتی در خانه نیستید، هرگز به تلفن‌ها جواب ندهند.

فقط یک ربع وقت داری

زمان استفاده از تلفن را محدود کنید و قبل از اینکه فرزند شما صحبت تلفنی‌اش را شروع کند به او یادآوری کنید که حداکثر چقدر می‌تواند تلفن را اشغال کند. البته زیاد هم سختگیر نباشید و سعی کنید زمان‌بندی شما منصفانه باشد. علاوه بر این باید برای تعداد دفعات روزانه استفاده از تلفن هم حد و مرزی قائل شوید. این طور نباشد که کودک شما چندین بار در روز بخواهد به دوستانش زنگ بزند. از طرف دیگر دوستان و هم‌کلاسی‌ها هم نباید مدام به او تلفن کنند. اجازه ندهید که تلفن خانه شما در انحصار کودکان باشد و از هر ده باری که تلفن زنگ می‌زند، بیش از پنج بار با صداهای کودکانه روبه‌رو شوید. این شما هستید که باید هزینه صحبت‌های تلفنی فرزندتان را پرداخت کنید و در این زمینه باید با آگاهی رفتار کنید تا کنترل اوضاع در دوران نوجوانی او برایتان دشوار نباشد.

مراقب شیطنت‌های کودکان باشید

قبض تلفن را به خوبی کنترل کنید و حواستان باشد که مبلغ قابل پرداخت ناگهان زیاد نشود. گاهی اوقات کودکان خوششان می‌آید که کمی شیطنت کنند و دور از چشم شما قوانین مربوط به صحبت‌های تلفنی را نادیده بگیرند و بعد این بازیگوشی‌ها را با دیگر همسن و سالانشان در میان بگذارند. پس اگر می‌بینید که رقم قبض تلفن شما را متعجب کرده، در این باره با فرزندتان صحبت کنید و از او بخواهید به مقررات خانگی احترام بگذارد.