با جیغ زدن کودکم چه کنم؟
زمانی که کودک شروع به فریاد زدن می‌کند، و می‌خواهد کارها به روشی که او می‌خواهد انجام شود، باور این که این کودک همان موجود کوچکی است که قلب شما را با عشق پر می‌کرد سخت خواهد بود.
زمانی که کودک شروع به فریاد زدن می‌کند، اولین چیزی که به صورت غریزی به ذهن شما می آید، این است که شما هم سر او فریاد بزنید، ولی معمولاً این کار سودی نخواهد داشت. تنها نتیجه این وضعیت، یا ایجاد مسابقه فریاد زنی، و یا تسلیم خواسته او شدن است تا بتوانید کمی آرامش داشته باشید. ولی هیچکدام از این کارها توصیه نمی شود. بهترین روش برای مقابله با فریادهای کودکان، استفاده از یک سیستم رفتاری قابل قبول است
دستورالعمل‌ها
1 . کنار کودک ایستاده و به صورت وی مستقیماً نگاه کنید. به صدایی آرام و کنترل شده به او بگویید که فریاد زدن خود را قطع کند. به او بگویید که حاضرید در مورد علت ناراحتیش با وی صحبت کنید، ولی تنها در صورتی که وی از فریاد زدن دست بکشد این کار را خواهید کرد. اگر کودک شما سن پایینی داشته و صحبت با آن‌ها فایده‌ای ندارد، انگشت خود را جلوی دهانتان گرفته و به او نشان دهید که می‌خواهید ساکت باشد. هیچ‌گاه سر کودکی که داد میزند، داد نزنید.
2. به یک جای خاص اشاره کرده و از کودکتان بخواهید که چند دقیقه آنجا بنشیند تا آرام شود. به او بگویید که زمانی که حاضر است به صورت مؤدبانه با شما صحبت کند پیش شما بیاید. اگر او با این کار مقابله می‌کند، با نرمی وی را به سمت صندلی هدایت کرده و او را روی صندلی بنشانید. به آرامی کنارش بمانید تا آرام شود.
3 . در صورتی که کودکتان در یک جای عمومی همانند فروشگاه شروع به فریاد زدن کرد، او را به جایی خلوت ببرید. اگر سن کودک مناسب بود، به او بگویید که از روشی که پیش گرفته است خوشتان نمی‌آید و در صورتی که مؤدبانه صحبت نکند به وی گوش نخواهید داد. و بعد از آن از آن منطقه دور شوید. هیچ‌گاه به خاطر ترس از فکری که افرادِ حاضر می‌کنند، در برابر فریادهای کودک تسلیم نشوید.
4 . به کودکتان توجه کنید و در صورتی که رفتار خوبی نشان داد، او را تشویق کنید. دقیقاً او را به خاطر کار خوب خاصی که انجام داده است تشویق کنید. به طور مثال، زمانی که کودکتان اسباب بازیش را در اختیار کودکی دیگر قرار داد، به او بگویید که "چقدر کار خوبی کردی که اسباب بازیت رو به دوستت دادی، من رو خیلی خوشحال کردی"
5 . رفتاری که شما از کودکتان توقع دارید را به او توضیح دهید. این کار را زمانی انجام دهید که او رفتاری مناسب داشته و پذیرای صحبت‌های شما باشد. دقیقاً به او بگویید که در صورتی که فریاد بزند، چه کاری انجام خواهید داد، و دقیقاً زمان فریاد زدن آن کار را انجام دهید. این کار را چند بار بدون تسلیم شدن انجام دهید و کودک شما سرانجام خواهد فهمید که فریاد زدن فایده‌ای نخواهد داشت.
6 . اطمینان حاصل کنید که کودکتان سر وقت، و به اندازه کافی غذا و مایعات خورده و خواب مناسبی داشته باشد. کودکان معمولاً عادت دارند تا زمانی که از خستگی به زمین بیفتند، فعال باقی بمانند و این وضعیت می‌تواند باعث کج خلقی و فریاد زدن آن‌ها شود.
7 . زمانی که تحت فشار روحی هستید، سر کودک خود فریاد نزنید. بسیاری از کودکان با دیدن رفتار والدین خود فریاد زدن را یاد می‌گیرند. هر چقدر شما در برخورد با خانواده آرام تر رفتار کنید، الگوی رفتاری بهتری برای کودکانتان خواهید بود.
نکته‌ها و هشدارها
از نظر روحی با ناراحتی کودکتان همدردی کنید . کودک بودن و مجبور بودن به انجام همیشگی کارهایی که معلمین، والدین و برادر و خواهر به آدم می‌گویند کار راحتی نیست.
دستورالعمل‌ها
1 . کنار کودک ایستاده و به صورت وی مستقیماً نگاه کنید. به صدایی آرام و کنترل شده به او بگویید که فریاد زدن خود را قطع کند. به او بگویید که حاضرید در مورد علت ناراحتیش با وی صحبت کنید، ولی تنها در صورتی که وی از فریاد زدن دست بکشد این کار را خواهید کرد. اگر کودک شما سن پایینی داشته و صحبت با آن‌ها فایده‌ای ندارد، انگشت خود را جلوی دهانتان گرفته و به او نشان دهید که می‌خواهید ساکت باشد. هیچ‌گاه سر کودکی که داد میزند، داد نزنید.
2. به یک جای خاص اشاره کرده و از کودکتان بخواهید که چند دقیقه آنجا بنشیند تا آرام شود. به او بگویید که زمانی که حاضر است به صورت مؤدبانه با شما صحبت کند پیش شما بیاید. اگر او با این کار مقابله می‌کند، با نرمی وی را به سمت صندلی هدایت کرده و او را روی صندلی بنشانید. به آرامی کنارش بمانید تا آرام شود.
3 . در صورتی که کودکتان در یک جای عمومی همانند فروشگاه شروع به فریاد زدن کرد، او را به جایی خلوت ببرید. اگر سن کودک مناسب بود، به او بگویید که از روشی که پیش گرفته است خوشتان نمی‌آید و در صورتی که مؤدبانه صحبت نکند به وی گوش نخواهید داد. و بعد از آن از آن منطقه دور شوید. هیچ‌گاه به خاطر ترس از فکری که افرادِ حاضر می‌کنند، در برابر فریادهای کودک تسلیم نشوید.
4 . به کودکتان توجه کنید و در صورتی که رفتار خوبی نشان داد، او را تشویق کنید. دقیقاً او را به خاطر کار خوب خاصی که انجام داده است تشویق کنید. به طور مثال، زمانی که کودکتان اسباب بازیش را در اختیار کودکی دیگر قرار داد، به او بگویید که "چقدر کار خوبی کردی که اسباب بازیت رو به دوستت دادی، من رو خیلی خوشحال کردی"
5 . رفتاری که شما از کودکتان توقع دارید را به او توضیح دهید. این کار را زمانی انجام دهید که او رفتاری مناسب داشته و پذیرای صحبت‌های شما باشد. دقیقاً به او بگویید که در صورتی که فریاد بزند، چه کاری انجام خواهید داد، و دقیقاً زمان فریاد زدن آن کار را انجام دهید. این کار را چند بار بدون تسلیم شدن انجام دهید و کودک شما سرانجام خواهد فهمید که فریاد زدن فایده‌ای نخواهد داشت.
6 . اطمینان حاصل کنید که کودکتان سر وقت، و به اندازه کافی غذا و مایعات خورده و خواب مناسبی داشته باشد. کودکان معمولاً عادت دارند تا زمانی که از خستگی به زمین بیفتند، فعال باقی بمانند و این وضعیت می‌تواند باعث کج خلقی و فریاد زدن آن‌ها شود.
7 . زمانی که تحت فشار روحی هستید، سر کودک خود فریاد نزنید. بسیاری از کودکان با دیدن رفتار والدین خود فریاد زدن را یاد می‌گیرند. هر چقدر شما در برخورد با خانواده آرام تر رفتار کنید، الگوی رفتاری بهتری برای کودکانتان خواهید بود.
نکته‌ها و هشدارها
از نظر روحی با ناراحتی کودکتان همدردی کنید . کودک بودن و مجبور بودن به انجام همیشگی کارهایی که معلمین، والدین و برادر و خواهر به آدم می‌گویند کار راحتی نیست.
منبع:
ویکی ۵۰۴۰
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼