چه چیزی باعث پاره شدن کیسه آب میشه؟

ممکن است هر چقدر به روز زایمان نزدیک می شوید دلهره و اضطراب داشته باشید که نکند زمانی که بیرون هستید کیسه آب شما پاره شود.

اما زمانی که پاره می شود دقیقا چه اتفاقی می افتد؟
نوزاد شما با مایع آمنیوتیک - "آب شما" محصور شده است. این آب در کیسه ای درون رحم شما قرار دارد.
زمانی که این کیسه پاره شود، معمولا کمی قبل یا به هنگام زایمان پاره می شود.
اگر قبل از شروع انقباضهای شما پاره شود، به آن پارگی زودرس غشاها[۱] (PROM) گفته می شود.
نکته اینجاست: PROM فقط در 8 تا 10 درصد از بارداریها اتفاق می افتد . بنابراین، در بیشتر بارداریها، کیسه آب شما بعد از شروع انقباضها پاره می شود.
با این حال، در ادامه به آنچه که لازم است در مورد تاثیر PROM روی زمان بندی زایمان و وضع حمل بدانید می پردازیم.

زنده ماندن جنین بعد از پاره شدن کیسه آب
مایع آمنیوتیک از هورمونها، مواد مغذی و آنتی بادیها تشکیل شده است. مثل یک محافظ برای کودک شما عمل می کند که در حدود ۱۲ روزگی بعد از لقاح شروع به جمع شدن می کند.
در واقع نوزاد شما این مایع آب مانند را می نوشد - و در واقع درون آن ادرار هم می کند.
این مایع مسئول گرم نگه داشتن نوزاد است و به رشد ریه ها، سیستم گوارشی و حتی سیستم ماهیچه ای اسکلتی[۲] کمک می کند.
اما بعد از هفته 23 ام، نوزاد شما خیلی برای بقا روی مایع آمنیوتیک تکیه نمی کند. در عوض مواد مغذی و اکسیژن را از جفت شما می گیرد.
در اواخر بارداری، کیسه آمنیوتیک بیشتر به عنوان عامل حفاظتی عمل می کند. اگر کیسه پاره شود، نوزاد شما بیشتر در معرض عفونت و خطرات دیگر مثل سقوط (پرولاپس) بند ناف[۳] قرار می گیرد.
این که نوزاد بعد از پاره شدن کیسه آب چقدر می تواند زنده بماند به عوامل زیادی بستگی دارد پس نمی توان واقعا به تمام سوالها جواب داد.
اگر نوزاد شما پیش رس باشد، ممکن است هفته ها با مراقبت و درمان مناسب، معمولا با تجهیزات بیمارستان زنده بماند.
اگر نوزاد شما دست کم 37 هفته دارد، یک تحقیق جدید (به نقل از منبع معتبر) پیشنهاد می کند مشکلی ندارد اگر 48 ساعت (و گاهی بیشتر) صبر کنید تا درد زایمان خودش شروع شود (اما پزشک شما ممکن است از یک پروتکل دیگر پیروی کند مثلا 24 ساعت صبر کند).
مهم این است که تحت نظر باشید، اگر کیسه آب شما پاره شد و توجهات پزشکی دریافت نکردید ممکن است نوزاد شما با مشکلات جدی مواجه شود و حتی بمیرد. شما نیز ممکن است در معرض عفونت و مشکلات دیگر قرار بگیرید.
زمانی که کیسه آب قبل از درد زایمان پاره می شود معمولا این سناریو پیش می آید

چه چیزهایی باعث پاره شدن کیسه اب جنین می شود؟
در اواخر بارداری، احتمالا مقدار زیادی ترشح و تراوشهای دیگر خواهید داشت. برایتان سخت است که بگویید کیسه آب پاره شده است یا این که فقط ادرار بوده است (بیشتر از آنچه که فکر می کنید اتفاق می افتد!)
چرا کیسه آب شما پیش از شروع زایمان پاره می شود؟ از عوامل خطر احتمالی می توان به موارد زیر اشاره کرد:
ضعیف شدن طبیعی کیسه به دلیل انقباضها
عفونت رحم
کلامیدیا، سوزاک و سایر بیماریهای مقاربتی (STIs)
داشتن سابقه زایمان زودرس
سیگار کشیدن
وضعیت اقتصادی اجتماعی (انجام نشدن مراقبتهای کافی پیش از زایمان)

ازعلائم پاره شدن کیسه آب
احساس خیسی در لباس زیر/واژن
تراوش مداوم مایعات، در اندازه های کم و زیاد
تراوش متناوب یا فوران مایعات در اندازه های کم و زیاد
مشاهده مایعی که یا شفاف است یا رنگ زرد کم رنگ دارد
مشاهده مایعی که بی بو است (ادرار معمولا کمی بو دارد)
اگر مطمئن نیستید با پزشک خود یا بخش زنان و زایمان تماس بگیرید. تیم پزشکی از شما می خواهد ترشحات خود را آزمایش کنید (از کاغذهای مخصوص که سطح pH را نشان می دهند استفاده کنید) تا ببینید که مایع آمنیوتی است یا چیز دیگری است. ممکن است شما را معاینه و سونوگرافی کنند یا آزمایشهای دیگر انجام دهند تا شرایط را ارزیابی کنند.

بعد از پاره شدن کیسه آب چقدر وقت داریم؟
پزشک شما زمانی که پارگی کیسه آب تایید شد، قبل از آن که برای شما برنامه بچیند موارد زیر را در نظر می گیرد:
وضعیت بچه (سر به طرف پایین قرار دارد یا با پا پایین می آید و غیره)
وضعیت سلامتی شما (نشانه هایی از عفونت وجود دارد یا خیر)
وضعیت سلامتی فعلی نوزاد شما (قرار داشتن در وضعیت بد)
هر نشانه از خطر (برای مثال، غربالگری استروپتوکوکهای گروه B)
سناریوی احتمالی که با آن مواجه خواهید شد گزینه القا یا شروع زایمان با پیتوسین یا داروهای دیگر است. از طرف دیگر اگر خطری برای شما وجود نداشته باشد، به شما زمان داده می شود تا صبر کنید و ببینید که آیا درد زایمان به خودی خود شروع می شود یا خیر.
برای اکثر زنان، درد زایمان در عرض ۲۴ ساعت به طور طبیعی آغاز می شود.

چه می شود اگر درد زایمان شروع نشود؟
با آنچه که گفتیم احتمالا پزشک شما پیش از آن که تکنیکهای القای زایمان را امتحان کند به شما ۲۴ ساعت وقت می دهد.
بار دیگر به خاطر داشته باشید: بعد از این که کیسه آب پاره شد، جفت همچنان به نوزاد شما غذا و اکسیژن می رساند و نیازهایش را برطرف می کند. مهمترین نگرانی که پاره شدن زودهنگام کیسه آب به همراه دارد خطر عفونت هم برای شما هم برای نوزاد شماست.
با این که تحقیقات (از منابع معتبر) بیش از بیش نشان داده اند که زمان بیشتر مشکلی ایجاد نمی کند با این حال خیلی از بیمارستانها و مراکز درمانی، استاندارد ۲۴ ساعته را رعایت می کنند.
اگر هیچ خطری وجود نداشته باشد، پزشک شما استراتژی آنچه که "مدیریت انتظار" خوانده می شود دنبال می کند.
کلا به این معنی است که شما منتظر می شوید تا ببینید چه وقت درد زایمان خود به خود شروع می شود یا اصلا شروع می شود؟
زمان دقیق مدیریت انتظار از پزشک با پزشک دیگر فرق دارد. احتمالا مرتب دمای بدن شما را چک می کنند (علاوه بر نشانه های دیگر مثل شمارش گلبولهای سفید خون) تا عفونت را تحت نظر داشته باشند.
اگر آزمایش شما برای غربالگری استرپتوکوکهای گروه B (GBS) مثبت باشد، احتمالا پزشک شما به شما توصیه می کند با پاره شدن کیسه آب، آنتی بیوتیک مصرف کنید تا از نوزاد شما در مقابل عفونت محافظت شود.
شروع زایمان هم در این سناریو در نظر گرفته می شود زیرا این پتانسیل وجود دارد که شرایط پیچیده تر شود.
در یک تحقیق که روی ۱۰۰ زن با نشانه های PROM انجام شده بود، ۲۸ درصد زایمانها با سزارین تمام شده بود.
از جمله دلایلی که برای این مداخله وجود دارد می توان به مواردی چون ناکامی در القای زایمان و شرایط دشوار جنین اشاره کرد.

خطر مرده زایی در صورت انتظار
PROM را مسئول ۰.۸ مرده زایی ها می دانند. دلیل اصلی این اتفاق به دلیل عفونت باکتریایی است که از کانال واژن بالا می رود و به رحم می رسد.
منطقی است که هرچه زمان وضع حمل نوزاد بیشتر طول بکشد، احتمال عفونت هم بیشتر شود.
جالب است که در یک مطالعه بازنگری سال ۲۰۱۷ (از منبع معتبر) درباره PROM تفاوت فاحشی در ریسک مرده زایی بین زنانی که بعد از پاره شدن کیسه آب، زایمان القایی داشتند با کسانی که مدیریت انتظار را دنبال می کردند مشاهده نشد.
محققان به این نتیجه رسیدند اگر عوامل ریسک دیگر وجود نداشته باشد، مرده زایی (و نگرانی های دیگر) لزوما دلیلی برای القای زایمان بعد از PROM محسوب نمی شوند.

القای زایمان در مقابل انتظار و مراقبت
در واقع، PROM یک جور نمایش تعادل است. پزشک شما باید منافع و خطرات را سبک سنگین کند. بنابراین، روشی که در این سناریو دنبال می کنید تا حد زیادی به پزشک شما، رویه بیمارستان و سلامتی شخصی خود شما بستگی دارد.
به همین دلیل شاید بخواهید راجع به آنچه بعد از پاره شدن کیسه آب اتفاق می افتد و چه اتفاقاتی را باید انتظار داشته باشید با پزشکتان مشورت کنید.
زمانی که PROM بعد از هفته ۳۷ ام مطرح می شود، دانشکده آمریکایی زنان و زایمان (ACOG) پیشنهاد می کند زنانی که می خواهند طبیعی زایمان کنند زایمان القایی داشته باشند.
هرچند، آنها توضیح می دهند که پزشکان می توانند ایده مدیریت انتظار "محدود" بین 12 و 24 ساعت را به همراه نظارت مداوم مطرح کنند.
ACOG همچنین اعلام می کند زنانی که GBS مثبت هستند به هنگام پذیرش در بیمارستان باید تحت درمان آنتی بیوتیک قرار بگیرند و با این که زنان GBS مثبت ممکن است سیاست مدیریت انتظار را پیش بگیرند بسیاری از پزشکان و زنان ترجیح می دهند بدون انتظار کشیدن، درد زایمان شروع شود.
هرچند خیلی نادر است (و بیشتر در تحقیقات علمی خارج از ایالات متحده دیده می شود)، پزشک شما ممکن است بعد از پاره شدن کیسه آب و شروع درد خود به خودی، 96 ساعت به شما وقت بدهد.
البته تا وقتی که هیچ نشانه ای از عفونت نداشته باشید و نوزاد شما در شرایط دشوار قرار نگرفته باشد.

نشانه های عفونتی که باید مراقب آنها باشید
خطر عفونت یا مادر یا کودک را تهدید می کند. خوشبختانه، پزشکان و پرستاران می دانند دنبال چه هستند و شما را به طور دقیق زیر نظر می گیرند و مطابق با آن عمل می کنند.
اگر تصمیم بگیرید در خانه زایمان کنید (با راهنمایی پزشکتان)، شاید بخواهید با علائم عفونت آشنا شوید تا در صورت نیاز به دنبال درمان فوری باشید.
برای مثال، کوریوآمنیوتیت (التهاب غشاهای جنینی) که یک عفونت رحمی محسوب می شود. در هر صورت علائمی نشان نمی دهد.
نشانه های احتمالی عفونت شامل موارد زیر می شوند:
تب
سرعت بالای ضربان قلب (یا برای مادر یا نوزاد)
عرق کردن
حساسیت در اطراف رحم
درد مداوم (که مانند انقباض، گذرا نیست)
ترشحات بدبو
زمانی که در بیمارستان هستید، پزشک شما می تواند دمای بدن، سرعت ضربان قلب و علائم حیاتی دیگر را زیر نظر داشته باشد.
در این زمان برای مشاهده نشانه هایی از شرایط دشوار نوزاد، نوزاد شما هم ( با استفاده از مانیتورهای جنینی خارجی و داخلی) تحت نظر خواهد بود. علائمی مثل:
سرعت بالای ضربان قلب
سرعت پایین ضربان قلب
پایین آمدن (ضربان قلب)
کاهش حرکتها
اگر مایعی مشاهده کردید که سبز، زرد یا آمیخته با خون/به رنگ قهوه ای بود فورا با پزشک خود تماس بگیرید.
ممکن است نشانه های عفونت باشد یا این که روده نوزاد شما دارد کار می کند (مکونیوم) دفع می کند که بعد از تولد باعث ایجاد مشکلاتی در تنفس می شود.

اگر پیش از موعد کیسه آب شما پاره شود
این احتمال وجود دارد که کیسه آب شما پیش از هفته ۳۷ ام بارداری پاره شود. به این اتفاق، پارگی زودرس غشا قبل از ترم (PPROM) گفته می شود و مسئول یک سوم تمام تولدهای پیش رس است (از منبع معتبر).
اقداماتی که در این وضعیت انجام می شود با آنچه که در مورد PROM گفتیم فرق دارند زیرا پزشکان باید منافع را در مقابل خطرات زایمان پیش رس و همین طور در مقابل قرار دادن مادر و نوزاد در معرض عفونت و مشکلات دیگر سبک سنگین کنند.
اگر کیسه آب شما پیش از هفته ۳۷ ام پاره شد، به احتمال زیاد شما را در بیمارستان بستری می کنند تا تحت نظر باشید.
مایع آمنیوتیک مرتبا تجدید می شود پس اگر به بدنتان آب رسانی کنید و در تخت بمانید برای خود کمی زمان می خرید.
در موارد نادری، پارگی کیسه آب ممکن است به خودی خود بسته شود. در غیر این صورت باید نوزاد خود را زودتر از آنچه که تصور می کردید به دنیا بیاورید.
خبر خوب آن که زمانی که بستری و تحت نظر هستید شاید بتوانید کمی بیشتر به بچه خود غذا برسانید. پیش از آن که نوزاد شما به دنیا بیاید، پزشکان به شما دارو می دهند تا مانع عفونت شوند و همین طور استروئید تا به رشد ریه نوزاد شما کمک کند.
اگر همه چیز پایدار باشد، ممکن است حول و حوش هفته ۳۴ ام زایمان کنید. اگر مشکلاتی داشته باشید پزشک شما ممکن است تصمیم بگیرد زودتر از این نقطه عطف زایمان کنید.
متاسفانه، در واقع نمی توانید جلوی پارگی زودرس کیسه آب را بگیرید.
هرچند، برخی تحقیقات نشان داده اند که با سیگار کشیدن ارتباط دارد پس از شر این عادت خلاص شوید.
به هنگام بارداری حواستان به ترشحات/مایعات بدنتان باشد.
پزشکتان قبلا با تماسهایی که حاکی از نشانه های اشتباه بودند عادت کرده است پس اگر نگرانی یا سوالی داشتید با خیال راحت بپرسید و نگران نباشید که دارید مزاحمش می شوید.
پس اگر کیسه آبتان پاره شد همراه با پزشکتان با هم تصمیم بگیرید که چه برنامه ای برای شما بهتر است.
در صورتی که در معرض خطر کمی قرار دارید و تا زمانی که تحت نظر هستید، می توانید منتظر شوید تا درد زایمان خود به خود شروع شود.
در غیر این صورت، راههای دیگری هم هست که نوزاد شما سالم و سلامت در آغوش شما قرار گیرد.