داروهایی که اسپرم را می کشد

تمایلات جنسی افراد به صورت ثابت نیست و در زمان ها و شرایط مختلف دارای نوساناتی است و عوامل مختلفی روی آن تاثیر دارد که می تواند از این رهگذر به مواردی مانند فصول سال، ساعات شبانه روز، سلامت روانی، استرس ها، خستگی، ترس، داروها، تغییرات هورمونی و بیماری های زمینه ای مانند بیماری های غدد، دیابت و.. اشاره کرد.

تاثیر مصرف مواد غذایی و حالت های مرتبط با آن مثل سیری و گرسنگی، نوسانات احساسات و اختلافات زناشویی هم در سطح تمایلات جنسی افراد تاثیر بسزایی دارند.
خواب خیلی کم، استرس، مصرف الکل، افسردگی، چاقی و حتی بچه دار شدن، از دیگر عواملی هستند که می توانند در کیفیت رابطه جنسی موثر باشند.

کیفیت رابطه جنسی
اختلالات جنسی تنها به کاهش یا افزایش تمایل به رابطه جنسی اطلاق نمی گردد بلکه کیفیت رابطه جنسی و رضایت زناشویی هم مهم است. در ارزیابی تمایلات جنسی افراد باید مسائل مهمی مانند شرایط فیزیولوژیک بدن، عوامل فرهنگی و جامعه شناسی و روانشناسی افراد مختلف را مد نظر قرار داد.

اختلالات جنسی بیشتر به شکل کاهش میل جنسی رایج هستند هرچند که رد بعضی از افراد این اختلال به صورت افزایش بیمارگونه میل جنسی هم ممکن است بروز نماید. علاوه بر بیماری های مختلفی که می توانند موجب اختلالات جنسی گردند یکی از عوامل تاثیرگذار بر میزان تمایلات و سلامت جنسی، داروها هستند.


سرد مزاجی ممکن است یکی از عوارض ناخواسته برخی از داروها باشد و متقابلا داروهایی وجود دارند که جهت درمان سردمزاجی و افزایش تمایلات جنسی و رفع اختلالات آن مورد استفاده قرار می گیرند.

این عارضه ناشی از داروها گاها خفیف بوده و بروز نمی کند اما ممکن است به دلیل اینکه عوامل دیگر مانند افزایش سن، آب و هوا، فصول سال، تغذیه و مصرف مواد غذایی و سایر عوامل با آن همزمان شوند و اثرات آن را تشدید کنند این عارضه خود را نمایان کند. برخی از داروها مستقیما اثرات شدیدی بر تمایلات جنسی داشته و موجب اختلالات جنسی می شوند.

داروهایی که باعث کاهش میل جنسی می شوند
این داروها شامل دسته های دارویی متفاوتی است و ممکن است تعداد زیادی از بیماران مصرف کننده را دربر گیرد. البته تمام افراد مصرف کننده این داروها لزوما دچار اختلالات جنسی نمی شوند ولی ممکن است این عارضه جانبی برای تعدادی از مصرف کنندگان ایجاد شود.

در اینجا دو گروه از این داروها براساس اختلالی که در مردان و زنان ایجاد می کنند و در نهایت منجر به سردمزاجی و کاهش تمایلات جنسی می شوند را بررسی می کنیم.

داروهایی که سبب اختلال در انزال و کاهش تولید اسپرم می شود
گروه اول داروهایی هستند که باعث اختلالات جنسی در مردان شده و عملکرد جنسی آنها را مورد تاثیر قرار می دهند. این داروها باعث ایجاد اختلال در نعوظ (Erection) و اختلال در انزال و کاهش تولید اسپرم در مردان می گردند و عبارتند از:
1- داروهای مورد استفاده در درمان مشکلات اعصاب و روانپزشکی و آنتی سایکوتیک ها:
فنوتیازین ها: کلوپرومازین، فلوفنازین، تیوریدازین، تری فلوپرازین و پرومتازین
ضدافسردگی ها: فلوکستین، سرترالین، پاروکستین، ترازودون، نورتریپتیلین، آمی تریپتیلین، کلومیپرامین، دسیپرامین، ایمی پرامین، دوکسپین
خواب آورها و ضداضطراب ها و آرامبخش ها: کلونازپام، دیازپام، اگزازپام، لورازپام، فلورازپام، نیترازپام، کلردیازپوکساید
ضدصرع ها: فنی توئین، کاربامازپین، والپروات سدیم، لوتیرستام، فنوباربیتال، کلوبازام، گاباپنتن، لاموتریژین، زونیسامید
۲- داروهای مورد استفاده در درمان اختلالات پروستات و مهارکننده های گیرنده الفا آدرنرژیک:
پرازوسین، ترازوسین، دوکسازوسین، تامسولوسین
۳- داروهای شیمی درمانی:
سیس پلاتین، کپسیتابین، بلئومایسین، سیکلوفسفامید، دانوروبیسین، فلوروراسیل، جمسیتابین، مرکاپتوپورین، متوتروکسات، پاکلیتاکسل، وینبلاستین، وینکریستین، اکزالی پلاتین، مکلورتامین، آیداروبیسین، کربوپلاتین
۴- داروهای کاهش دهنده کلسترول و استاتین ها و داروهای موثر بر چربی خون:
آتورواستاتین، سیمواستاتین، فلوواستاتین، لوواستاتین، کلوفیبرات
۵- داروهای قلبی- عروقی و داروهای موثر بر فشار خون:
کاپتوپریل، آنالاپریل، پروپرانولول، آتنولو، متوپرولول؛ پیندولول، هیدروکلرتیازید، دیلتیازم، نیفدپین، آمیودارون
۶- داروهایی که اثرات متقابل با هورمون های مردانه ایجاد می کنند (آنتی آندروژن ها):
فیناستراید، کتوکونازول، اسپیرونولاکتون
۷- داروهای مورد استفاده در ریفلاکس، سوش سر دل، ضداسیدها و مشکلات دستگاه گوارش:
رانیتیدین، سایمتیدین، متوکلوپرامید
۸- داروهای ضد ایدز:
ایندیناویر، ساکیناویر، آمپرناویر، نویراپین، رلپیویرین، استاودین، دیدانوزین، لامیوودین
۹- مواد اعتیادآورد و مخدرها:
سیگار، الکل، مورفین، کدئین، هیدورکدون، اکسی کدون، ماری جوانا، هرویین، کوکایین

داروهایی که سبب اختلالات جنسی در زنان می شوند
گروه دوم شامل داروهایی است که باعث اختلالات جنسی در زنان و کاهش تمایلات آنها می گردند.
عملکرد و میزان تمایل جنسی زنان با مسائل مربوط به سلامت جسمانی و روانی، عدم وجود اختلالات هورمونی و مشکلات زنانه ارتباط قوی تری دارد.

برخی از داروهای مورد استفاده در زنان باعث کاهش لذت جنسی و به طبع آن سردمزاجی می شوند که این اثر را از طریق اختلال لغزنده سازی واژن در خانم ها و ایجاد درد هنگام نزدیکی ایجاد می کنند و عبارتند از:
داروهایی که باعث کاهش ترشحات و خشکی مخاطات می شوند و دارای خاصیت آنتی کولینرژیک هستند:
ضدافسردگی ها: فلوکستین، سرترالین، پاروکستین، ترازودون، نورتریپتیلین، آمی تریپتیلین، کلومیپرامین، دسیپرامین، ایمی پرامین، دوکسپین
داروهای مجاری ادراری و ضداسپاسم ها: اکسی بوتینین، ولترودین
آنتی هیستامین ها: دیفن هیدرامین، کلرفنیرامین، کلماستین، پرومتازین، هیدروکسی زین، استمیزول، میزولاستین، لوراتادین، ستیریزین، فکسوفنادین، کتوتیفن، سایر داروهای آنتی کولینرژیک: هیوسین، دیسیکلومین، آتروپین، گلیکوپیرولات، مت اسکوپولامین، پروپانتیلین
داروهای ضدحاملگی و موثر در اختلالات هورمونی و بیماری های زنان:
قرص های HD و LD و DE، تری فازیک، مدروکسی پروژسترول، بروموکریپتین، مواد اسپرم کش حاوی نانوکسینول
داروهای مورد استفاده در درمان نازایی و سرطان پستان : تاموکسیفن

درمان اختلالات جنسی
درمان اختلالات جنسی و سردمزاجی با استفاده از داروهای سنتتیک، گیاهی و مکمل های غذای، توصیه های طب سنتی و تغذیه ای صورت می گیرد.

داروهای گیاهی و صناعی ساخته شده تا حدودی در رفع اختلالات جنسی می توانند موثر باشند ولی مسئله مهم در درمان اختلالات جنسی این است که اگر فرد دچار نقایص جسمی و بیماری های ناتوان کننده نیست باید با رفع عامل زمینه ای (که معمولا شامل مشکلات روانی و عاطفی است) این اختلالات را بهبود بخشید.

مکمل ها
مکمل های ویتامینه و املاح و سایر مواد مغذی موثر بر سلامت و توان جنسی عبارتند از ویتامین E، اسید فولیک، ویتامین C، ویتامین های گروه B، ویتامین A، ویتامین D و املاح سلنیوم، روی، منیزیم، کلسیم، اسیدهای چرب ضروری.
استفاده از هر دارو جهت رفع اختلالات جنسی و بهبود آن باید زیر نظر پزشک و با مشاوره داروساز باشد زیرا ممکن است عوارض جانبی داروها و تداخلات دارویی آنها با سایر داروهای مصرفی باعث ایجاد مشکلات جدی شود.

داروها و مکمل های موثر بر افزایش میل جنسی و کاهش سردمزاجی عبارتند از
داروهای سیلدنافیل، تادالافیل، یوهمبین، دی هیدرو اپی آندوسترون، تیبیولون (داروی تیبیولون که توسط سازمان غذا و داروی آمریکا برای درمان پوکی استخوان تایید شده است، باعث افزایش میل جنسی نیز می گردد)
داروهای گیاهی مانند قطره خوراکی گل سرخ، کپسول های جین سینگ و...

مهم‌ترین مطالب در این‌باره:
در این نوشتار با عواملی آشنا خواهیم شد که سبب می‌شوند میل جنسی‌تان از بین برود یا به لحاظ جنسی تحریک نشوید. اختلال عملکرد جنسی می‌تواند در هر سنی بروز کند، اما در افراد بالای ۴۰ سال شایع‌تر است. اگر شما هم برای داشتن رابطه جنسی با شریک زندگی‌تان دچار مشکل هستید، و به دنبال علت این مشکل در خودتان می‌گردید، این ۱۳ مهمترین دلایل کاهش میل جنسی در زنان و مردان را بخوانید.
شاید پاسخ سوال‌تان را همین جا پیدا کنید و بهتر بتوانید چاره‌ی کار را بیابید.

۱. استرس
بعضی از آدم‌ها وقتی تحت استرس هستند کارهای بسیار زیادی انجام می‌دهند. اما انجام رابطه‌ی جنسی و داشتن میل جنسی احتمالا یکی از این کارها نیست. استرس در محل کار، خانه یا در روابط‌تان با آدم‌ها می‌تواند برای هر کسی اتفاق بیفتد.
اما یاد گرفتن نحوه‌ی مدیریت آن به یک شیوه‌ی درست و سالم واقعا کمک‌کننده است. خودتان تا حد زیادی می‌توانید به خودتان کمک کنید و یک مشاور یا پزشک نیز می‌تواند در این مسیر کمک شایانی به شما بکند.

۲. داشتن مشکل با شریک زندگی‌تان
داشتن مشکل با شریک زندگی‌تان یکی از برترین عوامل کاهش میل جنسی است. برای زنان احساس نزدیکی نقش مهمی در ایجاد میل جنسی ایفا می‌کند. هم زنان و هم مردان باید از بحث و جدل و جنگیدن با هم، گفتار نامناسب، خیانت و سایر مسائل مرتبط با اعتماد دوری کنند.
اگر برای‌تان دشوار است که رابطه‌تان را به حالت نرمال و طبیعی برگردانید، بهتر است به یک مشاور ازدواج مراجعه کنید.

۳. الکل
مصرف الکل می‌تواند میل جنسی شما را از بین ببرد. مست بودن نیز می‌تواند شریک زندگی‌تان را از شما دور کند. اگر برای ترک نوشیدنی‌های الکلی مشکل دارید، به پزشک مراجعه کنید.

۴. خواب خیلی کم
اگر میل‌تان به برقراری رابطه‌ی جنسی از بین رفته است، شاید به اندازه‌ی کافی خواب ندارید. آیا خیلی دیر به رختخواب می‌روید یا خیلی زود از رخت‌خواب بیرون می‌آیید؟
آیا دچار مشکلات خواب هستید مثلا این‌که سخت به خواب می‌روید یا یک بیماری مانند آپنه‌ی خواب دارید؟ هر چیزی که خواب و استراحت شبانه‌تان را به هم می‌زند، می‌تواند در رابطه‌ی جنسی‌تان نیز اختلال ایجاد کند. خستگی میل و احساس جنسی را را نابود می‌کند.
روی عادات خواب‌تان کار کنید و اگر موفق نشدید، با پزشک‌تان صحبت کنید.

۵. بچه‌دار شدن
زمانی که پدر و مادر می‌شوید میل جنسی‌تان را از دست نمی‌دهید. با این حال، زمان زیادی را از دست می‌دهید تا به بچه‌های‌تان نزدیک شوید.
اگر برای‌تان مقدور است می‌توانید یک پرستار را استخدام کنید تا زمانی را ذخیره کنید که جدا از پدر یا مادر بودن، به نقش همسری خودتان بپردازید.
فرزندتان تازه به دنیا آماده‌است؟ در این صورت بکوشید رابطه و نزدیکی با همسرتان را به زمان خواب نوزادتان اختصاص بدهید.

۶. مصرف دارو
بعضی از داروها می‌توانند میل جنسی را کاهش دهند. برخی از داروهایی که میل جنسی را در شما پایین می‌آورند عبارتند از:
- داروهای ضد افسردگی
- داروهای فشار خون
- قرص‌های جلوگیری از بارداری (برخی از مطالعات این ارتباط را نشان می‌دهند؛ برخی دیگر نشان نمی‌دهند)
- شیمی‌درمانی
- داروهای ضد HIV
- فیناستراید
البته ممکن است تغییر دادن داروها یا دوز آن‌ها کمک‌کننده باشد - از پزشک‌تان در این رابطه سوال کنید و هرگز داروهای خود را بدون مشورت با پزشک متوقف نکنید. در صورتی که رابطه‌ی جنسی‌تان پس از شروع مصرف داروی جدید دچار مشکل شده‌است، به پزشک‌تان اطلاع دهید.

۷. داشتن تصویر نامناسب از بدن
در صورتی که اندام و ظاهرتان را دوست داشته باشید، راحت‌تر به لحاظ جنسی تحریک شده و درگیر رابطه می‌شوید. روی خودتان کار کنید و بدن‌تان را همین امروز همان طوری که هست دوست داشته باشید حتی اگر در حال تلاش برای زیباتر کردن اندام‌تان هستید.
داشتن احساس خوب در مورد خودتان می‌تواند آن حس لازم برای نزدیکی را به شما بدهد. اگر شریک زندگی‌تان عزت نفس پایینی دارد، به او اطمینان بدهید که کاملا جذاب و خواستنی است و زیبا به نظر می‌رسد.

۸. چاقی
زمانی که شما اضافه وزن دارید یا چاق هستید، میل جنسی‌تان اغلب کم است شاید به این دلیل که از رابطه‌ی جنسی لذت نمی‌برید، یا نمی‌توانید آن کارهایی را که دوست دارید انجام بدهید یا حتی به خاطر چاقی اعتماد به نفس پایینی دارید و خودتان را کنار می‌کشید.
روی احساسی که نسبت به خودتان دارید، کار کنید. اگر لازم است به یک مشاور مراجعه کنید. به این ترتیب تغییر زیادی در نگرش‌تان و همین‌طور میل جنسی‌تان ایجاد خواهد شد.

۹. مشکل نعوظ
مردان مبتلا به ED (اختلال نعوظ) اغلب در مورد این‌که رفتارشان در زمان برقراری رابطه و نزدیکی چه‌طور خواهد بود، نگران هستند و همین نگرانی می‌تواند میل آن‌ها را از بین ببرد. اختلال نعوظ می‌تواند درمان شود، و همچنین زوج‌ها می‌توانند با تلاش مانع از این شوند که مشکل نعوط روی رابطه‌ی آن‌ها تاثیر بگذارد.

۱۰. پایین بودن سطح هورمون تی
هورمون "T"، تستوسترون، باعث تحریک میل جنسی در مردان می‌شود. در حین این‌که سن مردان بالا می‌رود، سطح T در آن‌ها ممکن است کمی کاهش یابد. البته زمانی که این اتفاق رخ می‌دهد، همه‌ی مردان میل جنسی‌شان را از دست نمی‌دهند، اما برخی از آن‌ها ممکن است میل به رابطه را از دست بدهند.
بسیاری از چیزهای دیگر - از روابط تا وزن - نیز‍ روی میل جنسی و سطح تستوسترون تاثیر می‌گذارند، بنابراین یک راه‌حل مناسب برای همه وجود ندارد.

۱۱. افسردگی
افسردگی می‌تواند لذت بردن از بسیاری از چیزها، از جمله رابطه‌ی جنسی را تحت تاثیر قرار بدهد. و این هم دلیل دیگری است برای این‌که در صورت ابتلا به افسردگی باید کمک حرفه‌ای بگیرید.
اگر درمان شما شامل دارو باشد، و مصرف داروها حس جنسی‌تان را تحت تاثیر قرار داده حتما موضوع را با پزشک‌تان در میان بگذارید، چرا که بعضی از (اما نه همه) داروهای افسردگی باعث کاهش میل جنسی می‌شوند.
در این رابطه با درمان‌گرتان نیز صحبت کنید.

۱۲. یائسگی
برای بسیاری از زنان، میل جنسی در دوران یائسگی کم می‌شود. این کاهش میل جنسی تا حدودی با علائمی مانند خشکی واژن و درد در هنگام رابطه‌ مرتبط است.
اما زن‌ها با هم تفاوت دارند و ممکن است برخی از آن‌ها به دلیل تغییر مثبتی که در اعتماد به نفس‌شان و وضعیت سلامتی‌شان ایجاد می‌کنند، زندگی جنسی فوق‌العاده‌ای را پس از یائسگی تجربه کنند.

۱۳. عدم وجود صمیمیت و نزدیکی
داشتن رابطه‌ی جنسی بدون نزدیک بودن با همسرتان می‌تواند میل جنسی را از بین ببرد.
نزدیکی و صمیمیت چیزی بیش از داشتن رابطه است. اگر زندگی جنسی شما هیچی جذابیتی برای‌تان ندارد، سعی کنید زمانی را در کنار همسرتان و برای انجام کارهایی غیر از رابطه‌ی جنسی صرف کنید.
با هم صحبت کنید،‌ برای هم پیام بفرستید و یکدیگر را در آغوش بگیرید. راه‌هایی برای ابراز عشق بدون داشتن مقاربت پیدا کنید. نزدیک شدن زن و مرد و صمیمیت بین آن‌ها می‌تواند میل جنسی هر دو طرف را تقویت کند.