وابستگی کودکان به مادر، درمانی دارد؟

سوال مخاطب نی‌نی‌بان: پسر ۵ ساله من مدتی است وقتی می خوام برم سرکار گریه می کنه که نرو بابا بره. ولی یک ساعت بعد که به مامانم زنگ می زنم حالش خوبه. چه کار کنم که بهانه نگیره؟

پاسخ دکتر پرویز رزاقی، روانشناس خانواده و عضو هیات علمی دانشگاه تربیت مدرس:
معمولا واکنش های این گروه سنی نسبت به وابستگی، یک واکنش طبیعی است و شما نباید از این بابت احساس ناراحتی کنید. میزان وابستگی یک بچه 5 ساله نسبت به عدم حضور مادر چشمگیر است. برای این که این مشکل حل شود، میزان مسئولیت پذیری که متوجه خود شما است باید یک مقدار کمتر شود. یعنی زمانی که شما وارد خانه می شوید، برخلاف جاهای دیگر، وقت کمتری را با او صرف کنید. چنین فرزندی با این ویژگی میزان وابستگی یا دلتنگی هایش نسبت به مادر بیشتر می شود. بنابراین سعی کنید با او کمتر کار داشته باشید و کمتر بازی کنید. زمانی که در حال بازی با خودش است، کمتر در بازی کردن او دخالت کنید. اجازه دهید به تنهایی به بازی هایش ادامه دهد. کار بعدی که باید انجام دهید واگذاری مسئولیت به فرزندتان است. هر چه شما بیشتر به فرزندتان مسئولیت دهید، فرزندتان حس استقلال طلبی بیشتری می کند و میزان وابستگی اش کمتر می شود. برای این که نسبت به کار کردن شما و از خانه رفتنتان حساسیت خاصی نشان ندهد، غیر از ساعات کاریتان، زمان های دیگر هم فرزندتان را نزد دیگران قرار دهید. یعی دور شدن شما از فرزندتان تنها به سرکار رفتن شما بسنده نشود. همچنین سعی کنید نسبت به گریه های فرزندتان واکنش نشان ندهید و آستانه تحمل خود را بالا ببرید. در این وضعیت بچه ها بعد از مدتی آرام می شوند و خودشان را با آن شرایط و بازی وفق می دهند. فقط باید توجه کنید هر چه فرزندتان را به سمت مستقل بودن و واگذاری کارها سوق دهید و عدم حمایت های کلامی و عدم دخالت در امور فرزندتان را داشته باشید، احتمال این که فرزندتان دلتنگی اش را کمتر کند بیشتر است.