اضطراب اجتماعی در کودکان، راهکارهایی برای درمان

کودکان مبتلا به اضطراب اجتماعی می‌ترسند که دیگران آنها را بد بدانند یا کاری که به آنها محول شده است را به خوبی انجام ندهند و اقدامی خجالت‌آور انجام دهند.
این روانشناس ادامه داد: کودکان مبتلا به اضطراب اجتماعی از موقعیت‌هایی که احتمال برخورد و تعامل با دیگران، همچون دیدن افراد جدید، صحبت تلفنی، بازی با بچه‌های جدید، رفتن به باشگاه‌ها یا پاسخ دادن به سوالات در کلاس درس خودداری می‌کنند.
قلعه با بیان اینکه دوام اضطراب اجتماعی بیش از ۶ ماه در کودک می‌تواند آینده‌اش را تحت‌الشعاع قرار داده و تاثیر نامطلوبی به همراه داشته باشد، اضافه کرد: این کودکان معمولا دچار مشکلات فیزیکی مانند حالت تهوع، معده درد، سرخ شدن صورت از خجالت و لرزش می‌شوند.
وی یادآور شد: اضطراب اجتماعی به کودک، اجازه شرکت در فعالیت‌های روزمره و برنامه‌های لذت بخش را نمی‌دهد و حتی ممکن است آنها نتواند دوستان صمیمی ‌و طولانی مدت داشته باشد، بنابراین اطرافیان کودک باید اقدامات لازم جهت مراجعه به روانشناس حاذق در این زمینه را برای کودک فراهم کنند.
این روانشناس با اشاره به اینکه روش‌های متفاوتی برای درمان کودک مبتلا به اضطراب اجتماعی وجود دارد، یادآور شد: یکی از روش‌های درمان کودکان مبتلا به اضطراب اجتماعی درمان نردبان است که در این روش قدم به قدم یا به تدریج به کودک مضطرب کمک می‌شود تا بسیار آهسته در برابر شرایطی که برای وی به نوعی اضطراب آور است قرار داده شود.
قلعه تاکید کرد: هر پله از نردبان باید با سطح ترس و وحشت کودک منطبق باشد و با موقعیت‌هایی که کودک در آن شرایط، حداقل اضطراب را حس می‌کند شروع شود و سپس کودک وارد موقعیتی شود که اضطراب بیشتری نسبت به موقعیت پیشین دارد و آنچنان با تدبیر و شکیبایی صورت گیرد تا کودک ترسی نسبت به آن موقعیت نداشته باشد.
وی عنوان کرد: موقعیت‌های چالش‌آور را به تدریج اضافه کنید تا بیشتر موقعیت‌های مضطرب کننده را شامل شود و کودک به تدریج بیاموزد که چگونه از پس اضطراب اجتماعی برآید.
این روانشناس تصریح کرد: هنگام استفاده از روش نردبان، تشویق کودک و ستودن عملکرد کودک پس از هر موفقیت بسیار مهم است. همچنین می‌توانید برای انگیزه دادن به کودک، به او پاداش و جایزه داد.
قلعه با اشاره به اینکه می‌توان به کودکان ترفندهایی برای برخورد با شرایط دشوار آموخت، گفت: هنگامی که کودکان در شرایط اضطراب‌آور قرار می‌گیرند باید به آنها آموزش داد تا با خود جملات انگیزه بخش بگویند به طور مثال من می‌توانم شجاع باشم.
وی ادامه داد: به کودکان بالاتر از هفت سال می‌توان آموزش داد که واقعی فکر کنند به طور مثال از کودک بخواهید از خودش سوال‌هایی مانند، آخرین بار چه اتفاقی افتاد؟ و چقدر احتمال دارد که موضوعی رخ دهد؟ بپرسد.
این روانشناس بالینی با تاکید بر اینکه کودکان معمولا هنگام مشاهده دیگران و شنیدن صحبت‌های آنها الگوبرداری می‌کنند، گفت: الگوی‌های مناسب روش‌های برخورد با موقعیت‌های دشوار را می‌آموزند. بنابراین هنگام قرار گرفتن در این موقعیت‌ها باید به طور عملی، به کودکان آموخت که چگونه عمل کند.