چگونه اضطراب جدایی در کودک را به صفر برسانیم؟

اضطراب جدایی یکی از چالش‌های رایج در دوران کودکی است. اگرچه این رفتار کاملاً طبیعی و نشانه‌ای از دلبستگی عاطفی عمیق است، اما می‌تواند برای والدین و کودکان ناراحت‌کننده باشد.

در ادامه، حقایقی درباره اضطراب جدایی و راهکارهایی برای مدیریت آن ارائه شده است.

اضطراب جدایی در نوزادان:

اضطراب جدایی معمولاً پس از درک ماندگاری اشیا توسط کودک آغاز می‌شود. هنگامی که کودک متوجه شود والدین واقعاً از او دور شده‌اند، احساس ناآرامی می‌کند.

برخی از نوزادان از ۴ تا ۵ ماهگی نشانه‌هایی از اضطراب جدایی را نشان می‌دهند، اما معمولاً این اضطراب در حدود ۹ ماهگی به اوج خود می‌رسد.

شرایطی مانند گرسنگی، خستگی یا بیماری می‌تواند اضطراب جدایی را تشدید کند. در چنین مواقعی، خداحافظی را کوتاه و ساده نگه دارید.

اضطراب جدایی در کودکان نوپا:

برخی از کودکان نوپا اضطراب جدایی را تجربه نمی‌کنند تا زمانی که به ۱۵ تا ۱۸ ماهگی برسند. با افزایش استقلال، کودکان نسبت به جدایی حساس‌تر می‌شوند و ممکن است با گریه و سر و صدا به جدایی واکنش نشان دهند.

اضطراب جدایی در کودکان پیش‌دبستانی:

در حدود ۳ سالگی، کودکان متوجه تأثیر اضطراب یا التماس خود بر والدین می‌شوند. این بدان معنا نیست که استرس ندارند، اما برای حفظ ارتباط رقابت می‌کنند. ثبات در رفتار، انجام برنامه‌های روتین و پایبندی به وعده‌های بازگشت از نکات کلیدی برای مدیریت اضطراب جدایی در این سن هستند.

راهکارهایی برای مدیریت اضطراب جدایی کودکان

سریع خداحافظی کنید:

خداحافظی را کوتاه و صمیمی نگه دارید. می‌توانید یک اسباب‌بازی یا پتوی موردعلاقه کودک را به او بدهید تا احساس امنیت بیشتری کند.

ثبات و مقاومت داشته باشید:

هر روز از یک روال مشخص برای جدایی استفاده کنید. از عواملی که ممکن است کودک را غافلگیر کنند، اجتناب نمایید.

هنگام جدایی توجه کاملی به کودک داشته باشید: هنگام خداحافظی، به کودک محبت کنید و به او توجه کامل داشته باشید. حتی اگر کودک گریه کرد یا التماس کرد، بدون تردید خداحافظی کنید و بروید.

به وعده‌های خود عمل کنید:

به وعده‌های بازگشت خود پایبند باشید. بازگشت غیرمنتظره یا مکرر برای بررسی وضعیت کودک، اضطراب جدایی را تشدید می‌کند.

درباره بازگشت توضیحات مشخصی بدهید:

زمان بازگشت خود را با عباراتی که کودک می‌فهمد توضیح دهید. به‌جای گفتن "بعد از سه روز" بگویید "بعد از سه بار خوابیدن".

جدایی را تمرین کنید:

به تدریج کودک را به مراقبت افراد دیگر عادت دهید. برنامه‌هایی برای بازی با دوستان یا اقوام ترتیب دهید تا کودک به مرور زمان به جدایی عادت کند.