ارتباط زناشویی، مشکلات جنسی را حل کنید

آینده پژوهی در روانشناسی: حاملگی با تغییرات فیزیولوژیک و عوارضی که به همراه دارد، همچنین تغییرات روانی خاص این دوران و پیدایش نگرانی های جدید که به واسطه وجود جنین حاصل می شود می تواند رابطه جنسی را نامطلوب جلوه داده و میل جنسی را شدیداً کاهش دهد . فعالیت جنسی طی بارداری تحت تأثیر تغییرات فیزیکی و هیجانی و هم چنین عقاید و باورها در این رابطه قرار می گیرد، اما بیشتر مشکلات جنسی این دوران ناشی از باورها وتصورات غلط و عدم درک صحیح از تغییرات فیزیکی و هیجانی طی حاملگی است.

با توجه به اینکه بارداری مرحله مهمی در زندگی می باشد، و در این دوران زن احتیاج به حمایت عاطفی بیشتری دارد، با این حال اطلاعات ناکافی زوجین در زمینه رابطه جنسی در دوران بارداری و وجود نگرش منفی نسبت به مسائل جنسی در این دوران، باعث بروز مشکلاتی می شود، به طوری که کم شدن ارتباط جنسی و یا قطع بدون دلیل آن می تواند باعث کم شدن ارتباط عاطفی و محبت آمیز از سوی همسر شده و باعث اضطراب و عدم اعتماد به نفس در مادر گردد.

در تحقیق(حیدری و همکاران ۱۳۸۵) مشخص شد که ۴۶ % زنان و ۴۳% همسرانشان نسبت به روابط جنسی در دوران بارداری نگرش مثبت داشتند.

مشاهدات کلینیکی نشان می دهد که بارداری همراه با تغییرات وسیعی در نگرش زوجین از روابط جنسی می باشد. در تحقیقی که تولر بر روی زنان باردار انجام داد حدود 80 % نگرش مثبت به روابط جنسی در بارداری داشتند. نتایج نشان داد حدود 75 % زنان باردار و60 درصد همسران آنها نسبت به روابط جنسی در بارداری آگاهی نداشتند و خواستار مشاوره جنسی در دوران بارداری بودند.

بارتلس در تحقیق خود بر روی ۱۴۰ زن باردار نشان داد زنان در رابطه با فعالیت جنسی در دوران بارداری اطلاع کافی نداشتند و اکثر آنها آرزو می کردند که کاش مشاوره در این زمینه می توانست به آنها کمک کند.

Eryilmazg و همکاران در تحقیق روی 238 زن نشان دادند 31% از زنان هیچ آگاهی در رابطه با چگونگی فعالیت جنسی در دوران بارداری نداشتند.

پژوهش حاضر نشان داد حدود ۶۰% زنان با کاهش میل جنسی در دوران بارداری مواجه بودند که علت آن را ۸۳% ترس از صدمه به جنین، ۲۸ % دردناک بودن، ۲۴% ترس از سقط، ۲۴% ترس

از پارگی زودرس کیسه آب، 16 % ترس از زایمان زودرس و6% ترس از عفونت را ذکر کرده اند. هم چنین 43% همسران زنان باردار کاهش میل جنسی را در دوران 75% بارداری زنانشان بیان

کردند و علل این کاهش را ۲۳% به هم خوردن اندام همسر ،۱۲ % رعایت همسر در دوران بارداری، ۶۵ % ترس از صدمه به جنین عنوان کردند.

مطالعه ای مسترز و جانسون 43 زن باردار را مورد مطالعه قرار دادند و مشاهده کردند که شوهران برخی از این زنان شخصاً علاقه جنسی خود را از دست داده بودند. این زنان بیان کردند که خودداری شوهرانشان از آمیزش جنسی در اواخر سه ماهه دوم یا اوایل سه ماهه سوم بارداری آنها شروع شد در این زمان بارداری آنها وضوح بیشتری یافته بود. آنها از این عدم علاقه شوهران نسبت به حالت فیزیکی شان اظهار نگرانی کردند و می ترسیدند که این حالت اجتناب به طور دائمی در شوهرانشان باقی بماند به غیر از سه نفر تمامی زنها چنین فکر می کردند که شوهرانشان به علل زیر از آنها دوری می جویند : به خاطر ظاهر فیزیکی آنها، راحتی شخصی آنها و بالاخره به خاطر ترس از آسیب دیدن جنین نتایج تحقیق نیز نشان داد که 49% زنان از اینکه نزدیکی برای حاملگی ضرر داشته باشد و منجر به زایمان زودرس و پارگی زودرس کیسه آب شود ترس داشتند . در تحقیق Naim و همکاران نشان داد که 45% اعتقاد داشتند که نزدیکی در بارداری دردناک است، همچنین در تحقیق Walbroehle 37% زنان باردار باور داشتند که نزدیکی به جنین صدمه می زند.

Walbroehl نشان داد که اکثر خانم ها به علت ترس از صدمه به جنین فعالیت جنسی و میل جنسی آنها کم می شود.

Hamela و همکاران رفتار جنسی خانم های باردار را مورد بررسی قرار دادند. نتایج این تحقیق نشان داد که 50% از زنان کاهش میل جنسی در دوران بارداری را گزارش کرده و بیشتر این زنان در رابطه با مشکلات خود در طی بارداری با پزشک صحبت نکرده بودند.

Dejudicibus رفتار جنسی ۳۸ زن باردار را در استرالیا مورد بررسی قرار داد. نتایج نشان داد که فعالیت جنسی در دوران بارداری کاهش یافته و خانم های باردار خواستار آموزش از طرف کارکنان بهداشتی بودند.

با توجه به نتایج تحقیق های انجام شده، مشخص می شود که متاسفانه زوج ها در رابطه با فعالیت جنسی در بارداری اطلاعات علمی و صحیحی ندارند و این اطلاعات نیز از طرف پرسنل بهداشتی در دوران بارداری به آنها ارائه نمی شود و از طرفی وجود نگرش های منفی در این زمینه که ناشی از دریافت اطلاعات غلط از منابع غیر علمی می باشد مزید بر علت شده و دوران بارداری، محرومیت از ارتباط جنسی و عاطفی می شود و بهداشت روانی خانواده را دچار تزلزل می کند. بنابراین برای حفظ کیان خانواده باید به این امر توجه خاص شود. لذا پیشنهاد می کنیم اطلاعات صحیح و علمی در رابطه با تغییرات فیزیکی و روانی دوران بارداری از طریق پرسنل بهداشتی ارائه گردد و هم چنین مشاوره جنسی در آموز شهای دوران بارداری مد نظر قرار گیرد.

البته می توان با رعایت بهداشت جنسی و آموزش لازم در دوران بارداری نیز رابطه جنسی لذت بخشی را داشت آموزش مشاوره جنسی به خانواده می تواند در این زمینه بسیار مفید باشد.

دوره های فراوانی در این زمینه وجود دارد که خانواده ها با مراجعه با روان شناس و متخصصان حیطه بهداشت روانی و جنسی می تواند یاد بگیرند.

زوج ها در دوره حاملگی تغیراتی در روابط خود تجربه میکنند. روابط جنسی نیز ممکن است در اثر تغییرات فیزیکی و روانشناختی بارداری دستخوش تغییر شود. بطورکلی میتوان گفت حاملگی موجب تغییرات زیادی در احساسات،میل جنسی، تعداد نزدیکی و رضایت جنسی دارد.

عوامل موثربر فعالیت جنسی درطول حاملگی عبارتند از

الگوهی جنسی پیش از بارداری شامل تعداد و دفعات نزدیکی، رضایت جنسی.

معنی و مفهوم مسایل جنسی ازنظر زن و شوهر.

وضعیت عمومی زن در دوران بارداری.

مشکلات و عوارض دوره بارداری.

ترس از صدمه به جنین و ازدست دادن حاملگی در اثر برقراری رابطه جنسی.

ویژگیهای فرهنگی و باورهای مذهبی و سنتی.

نحوه پاسخ دهی به تغییرات بدنی در حین حاملگی.

اکثر مطالعات علمی نشان دهنده تغییرات میل جنسی زنان در دوره حاملگی است.در یک بارداری طبیعی تا وقتی که زن ازنظرپزشکی سالم است هیچ دلیل خاصی برای محدودکردن فعالیت جنسی وجودندارد.نزدیکی و ارگاسم درحاملگی غالبا" بی خطر است.هرچند تاحدودی خطر آمبولی هوا در اثر فعالیتهای غیرمعمول جنسی مثل فرو بردن زبان و لیسیدن واژن وجوددارد،ولی سایر رفتارهای معمول جنسی خطری در برندارد.البته از آنجا که فعالیت جنسی میتواند موجب ایجادانقباضات رحمی و تغییر جریان خون آن شود،بعضی از پزشکان پیشنهاد میکنند از هیجانهای جنسی و ارگاسم پرهیزگردد.

اگرچه سقط خودبخودی بصورت معمول در اثر فعالیت جنسی و نزدیکی رخ نمیدهد،ولی میتواند دلیلی برای محدودیت فعالیت جنسی باشد.انقباض رحم و خونریزی در حین حاملگی یک نشانه خطر محسوب میشود.

بطور کلی شرایطی که انجام فعالیت جنسی در بارداری را محدود میکنند عبارتند از

سابقه سقط

سابقه زایمان زودرس

انقباض رحم و خونریزی از رحم

سابقه زایمانهای زیاد

نارسایی گردن رحم

سابقه فشارخون افزایش یافته در اثرحاملگی

دیابت

پارگی زودرس پرده های دور جنین

چهارهفته آخر بارداری

چند نکته آموزشی در مورد فعالیت جنسی در بارداری

با معده خالی نزدیکی نکنید.

در سه ماهه اول حاملگی حساسیت سینه ها شایع است.بنابراین از همسرتان بخواهید تحریک سینه ها را به حداقل برساند.

از وضعیتهای مناسب استفاده کنید.

وضعیتی راانتخاب نمایید که حین نزدیکی کمترین فشار را به شما وارد می آورد.

از نزدیکی کردن بهنگام خستگی بدنی بپرهیزید.

بعلت افزایش ترشحات واژن مراقب بهداشت خود باشید.

ناحیه تناسلی را باآب گرم شستشو داده از مصرف صابونهای عطردارخودداری نمایید.

بعد از ارگاسم،ماساژ کمر میتواند کمی از ناراحتی شما بکاهد.

افزایش یا کاهش میل جنسی در بارداری طبیعی است.

چهارتا شش هفته بعد از زایمان، اعضای زن به حالت عادی برمیگردد. اندازه دیواره واژن و فرج بتدریج کاهش می یابد ولی هرگز به حالت پیش از حاملگی برنمیگردد.معمولا"بهبود زخم رحم به

دو هفته زمان احتیاج دارد ولی ممکن است چهار هفته طول بکشد تامحل جوش خوردن آن حالت الاستیکی پیدا کند تا نزدیکی راحت و بدون درد انجام پذیرد.اغلب به زنان توصیه میشود برای

شروع فعالیت جنسی بین چهار تا شش هفته بعد از زایمان صبر کنند.