اختلال شخصیت ضد اجتماعی که گاهی به آن «سوسیوپاتی» هم گفته میشود، یک وضعیت سلامت روان است که در آن شخص به درست، یا اشتباه بودن کارهایش اهمیت نمیدهد، حقوق و احساس دیگران را نادیده میگیرد و این کار را به طور مداوم تکرار میکند. افراد مبتلا به اختلال شخصیت ضد اجتماعی دوست دارند عمدا دیگران را عصبانی یا ناراحت کنند و با دیگران بیتفاوتی ظالمانه یا رفتاری خشن داشته باشند. این گروه، از رفتارهای اشتباه خود، احساس پشیمانی نمیکنند.
افراد مبتلا به اختلال شخصیت ضد اجتماعی اغلب مجرمند و قانون را زیر پا میگذارند. ممکن است دروغ بگویند، رفتار خشونتآمیز، یا تکانشی و سوء مصرف مواد مخدر و الکل داشته باشند. آنها در انجام مداوم مسئولیتهای مربوط به خانواده، کار یا مدرسه مشکل دارند.
علائم اختلال شخصیت ضد اجتماعی که به طور مکرر تکرار میشود، عبارتند از:
نادیده گرفتن حق و باطل
دروغ گفتن برای سوء استفاده از دیگران
عدم حساسیت و احترام به دیگران
استفاده از جذابیت، یا شوخ طبعی برای فریب دیگران برای رسیدن به منافع یا لذت شخصی
داشتن حس برتری نسبت به دیگران
داشتن مشکلات قانونی از جمله رفتار مجرمانه
پرخاشگر و خشن بودن، یا تهدید کردن دیگران
عدم احساس گناه در مورد آسیب رساندن به دیگران
انجام کارهای خطرناک بدون توجه به ایمنی خود، یا دیگران
بیمسئولیت بودن و ناتوانی در انجام مسئولیتهای کاری یا مالی
اختلال شخصیت ضد اجتماعی یک مشکل مادامالعمر است، اما در برخی از افراد، ممکن است علائم خاصی بهویژه رفتارهای مخرب و مجرمانه در طول زمان کاهش یابد.
بزرگسالان مبتلا به اختلال شخصیت ضد اجتماعی معمولا علائم اختلال سلوک را قبل از ۱۵ سالگی نشان میدهند. علائم اختلال سلوک شامل مشکلات رفتاری جدی و مداوم است و موارد زیر را شامل میشود:
پرخاشگری نسبت به افراد و حیوانات
تخریب اموال
دروغگویی
سرقت
نقض جدی قوانین
اختلال شخصیت ضد اجتماعی یک مشکل مادامالعمر است، اما در برخی از افراد، ممکن است علائم خاصی بهویژه رفتارهای مخرب و مجرمانه در طول زمان کاهش یابد. مشخص نیست که آیا این کاهش نتیجه تاثیر افزایش سن بر ذهن و بدن آنها است، یا افزایش آگاهی از تاثیر رفتارهای ضد اجتماعی بر زندگی دیگران.
افراد مبتلا به اختلال شخصیت ضد اجتماعی به احتمال زیاد به دنبال کمک نیستند. اگر مشکوک هستید که یکی از دوستان یا اعضای خانوادهتان ممکن است به این اختلال مبتلا باشد، بهتر است به آرامی به آن فرد پیشنهاد دهید که از یک متخصص روانشناسی کمک بگیرد.
شخصیت افراد، ترکیبی از افکار، عواطف و رفتارهای منحصر به فرد است، یعنی روشی که مردم به دنیای بیرون مینگرند، آن را درک و با آن ارتباط برقرار میکنند و همچنین تصوری که از خودشان دارند. شخصیت در دوران کودکی شکل میگیرد و احتمالا ژنها، شرایط و تجربیات زندگی در شکلگیری شخصیت نقش دارد.
علت دقیق اختلال شخصیت ضد اجتماعی مشخص نیست، اما این عوامل ممکن است در آن نقش داشته باشند: ممکن است ژنها، شرایط زندگی، بهویژه بیتوجهی و سوء استفاده، شخص را در برابر ابتلا به اختلال شخصیت ضداجتماعی آسیبپذیر کنند. تغییرات در نحوه عملکرد مغز نیز ممکن است باعث این اختلال شود.
هیچ راه مطمئنی برای جلوگیری از بروز اختلال شخصیت ضد اجتماعی در افراد در معرض خطر وجود ندارد. این رفتار ریشه در دوران کودکی دارد، بنابراین والدین، معلمان و پزشکان اطفال باید بتوانند علائم هشداردهنده اولیه را تشخیص بدهند.
افراد مبتلا به اختلال شخصیت ضد اجتماعی به احتمال زیاد باور نمیکنند که به کمک نیاز دارند، اما ممکن است به دلیل علائم دیگری مانند افسردگی، اضطراب، یا طغیان عصبانیت از روانشناس کمک بگیرند. یا ممکن است برای مشکلات ناشی از مصرف الکل، یا مواد مخدر به دنبال درمان باشند.
افراد مبتلا به این اختلال نمیتوانند توصیف دقیقی از علائم خود ارائه کنند. یک عامل کلیدی در تشخیص، نحوه ارتباط فرد با دیگران است. خانواده و دوستان ممکن است بتوانند اطلاعات مفیدی را درباره آنها ارائه دهند.
تشخیص اختلال شخصیت ضد اجتماعی معمولا بر اساس موارد زیر انجام میشود:
آزمایش سلامت روان که شامل صحبت در مورد افکار، احساس، روابط، الگوهای رفتاری و سابقه خانوادگی است
علائم
سابقه شخصی و پزشکی
این اختلال معمولا قبل از ۱۸ سالگی تشخیص داده نمیشود، اما برخی علائم ممکن است در دوران کودکی یا اوایل نوجوانی رخ دهد. شناسایی زودهنگام ممکن است به بهبود نتایج بلندمدت کمک کند.
درمان اختلال شخصیت ضداجتماعی، چالشبرانگیز است، اما برای برخی افراد، درمان طولانیمدت ممکن است موثر باشد. درمان به وضعیت هر شخص، تمایل او برای شرکت در درمان و شدت علائم بستگی دارد و شامل موارد زیر است:
گفتار درمانی، یا رواندرمانی گاهی برای درمان اختلال شخصیت ضد اجتماعی مورد استفاده قرار میگیرد و ممکن است شامل مدیریت خشم، درمان مشکلات ناشی از الکل، یا مواد مخدر و درمان سایر شرایط سلامت روان باشد. این درمان، بهویژه اگر علائم شدید باشند، موثر نیست.
هیچ دارویی برای درمان اختلال شخصیت ضد اجتماعی مورد تایید قرار نگرفته است. ممکن است روانشناس از درمانهای اضطراب یا افسردگی، یا علائم پرخاشگری، استفاده کند.
افراد مبتلا به اختلال شخصیت ضداجتماعی اغلب طوری رفتار میکنند که باعث رنج دیگران میشوند و احساس پشیمانی ندارند، یا پشیمانی آنها کم است. اگر یکی از عزیزانتان مبتلا به اختلال شخصیت ضداجتماعی است، بسیار مهم است که به خودتان هم کمک کنید.
روانشناس میتواند مهارتهایی را به شما آموزش دهد تا یاد بگیرید چگونه حد و مرز تعیین کنید و در برابر پرخاشگری، خشونت و خشم رایج در اختلال شخصیت ضد اجتماعی، به محافظت از خودتان بپردازید.
به دنبال روانشناسی باشید که در زمینه مدیریت اختلال شخصیت ضداجتماعی آموزش و تجربه دارد.
اختلال شخصیت ضد اجتماعی که گاهی به آن «سوسیوپاتی» هم گفته میشود، یک وضعیت سلامت روانی است که در آن شخص به درست یا اشتباه بودن کارهایش اهمیت نمیدهد، حقوق و احساس دیگران را نادیده میگیرد و این کار را به طور مداوم تکرار میکند. افراد مبتلا به اختلال شخصیت ضد اجتماعی دوست دارند عمدا دیگران را عصبانی یا ناراحت کنند و با دیگران، بیتفاوتی ظالمانه یا رفتاری خشن داشته باشند. این گروه از رفتارهای اشتباه خود، احساس پشیمانی نمیکنند.
افراد مبتلا به اختلال شخصیت ضد اجتماعی اغلب مجرمند و قانون را زیر پا میگذارند. ممکن است دروغ بگویند، رفتار خشونتآمیز، یا تکانشی و سوء مصرف مواد مخدر و الکل داشته باشند. آنها در انجام مداوم مسئولیتهای مربوط به خانواده، کار یا مدرسه مشکل دارند.
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼