تربیت کودک مستقل، چطور حمایتش کنم؟
وقتی با کودکم به پارک می رویم تحت هیچ شرایطی حاضر به بازی با بچه ها نیست. این مواقع چه کنم؟
سوال مخاطب نی‌نی‌بان: دخترم چهار سال و نیمه است. وقتی برای بازی به پارک می رویم اگر در آنجا بچه ها با شیطنت هایی مثل دویدن و هل دادن یکدیگر مشغول بازی باشند دخترم از بازی کردن انصراف می دهد و تحت هیچ شرایطی حاضر به بازی کردن نیست با این که مشخص است دوست دارد بازی کند. البته اصلا اهل زدن و دعوا کردن نیست، درحالی که به مهد می رود و با بچه ها بازی می کند. در این گونه مواقع با او چگونه رفتار کنم؟
پاسخ دکتر پرویز رزاقی، پاسخ دکتر پرویز رزاقی، روانشناس خانواده و و عضو هیات علمی دانشگاه تربیت مدرس:
وقتی به پارک می روید از دختر خود حمایت نکنید. مثلا زمانی که دعوا شد نباید بدوید و لباس هایش را تمیز کنید و یا هر کسی که دخترتان را هول داد به او نگویید که تو هم او را هول بده. یعنی از او حمایت کلامی نکنید. دوم این که دخترتان را هول کلامی ندهید. مثلا به او نگویید که برو با آن ها بازی کن. او را به این کار تشویق نکنید. سوم سعی کنید بازی هایی را که مربوط به دخالت شما در بازی است را انجام ندهید. مثل تاپ بازی که شما باید او را هل بدهید. سعی کنید بازی هایی مثل سرسره را انجام دهد که خودش به تنهایی بتواند آن را انجام دهد. این بازی ها منجر به ایجاد حس استقلال در کودک می شود. چهارم، وقتی کاری راانجام می دهد شما دست او را نگیرید و کمکش نکنید. مثل بالا رفتن از نرده. اجازه دهید خودش به تنهایی این کار را انجام دهد. از طرف دیگر وقتی که کودک به مهد می رود، شما حتما باید با همکاری مهد به بررسی دقیق تری از روابط اجتماعی فرزندتان بپردازید. شاید در مهد هم روابط اجتماعی دخترتان دچار ضعف باشد. سعی کنید با همکاری مربی و مشاور مهد این مشکل را حل کنید. قرار گرفتن کم کم دخترتان با بچه های هم سن و سالش در فضای خارج از مهد خیلی به این استقلال کمک می کند. مثل جشن تولدها و یا شرکت در دوره همی های یک روزه مهد. قرار دادن یک بار در هفته کودک نزد افرادی که فرزندتان در کنار آن ها احساس آرامش می کند نیز خیلی به این مسئله کمک خواهد کرد فقط بهتر است در آن زمان ها خود شما از دخترتان دور باشید. اگر می توانید همسایه یا دوستانش را به خانه بیاورید که بیشتر با دیگران در تعامل باشد. ما با این کار ها می خواهیم آرام آرام فرزندتان را از وابستگی که به شما دارد دور کنیم تا دوری از شما را تجربه کند و به استقلال خودش در بازی کردن و شرکت در جمع هم سن و سالش برسد. یک نکته مهم دیگر این که پیام های تحقیر آمیز را نسبت به کودک خود حذف کنید. مثل گفتن این که تو چرا این جوری می کنی؟ و در عوض رفتار هایی که مد نظر خودتان هستند و از کودک خود انتظار دارید را تشویق کنید و بابت آن ها به او پاداش دهید.
پاسخ دکتر پرویز رزاقی، پاسخ دکتر پرویز رزاقی، روانشناس خانواده و و عضو هیات علمی دانشگاه تربیت مدرس:
وقتی به پارک می روید از دختر خود حمایت نکنید. مثلا زمانی که دعوا شد نباید بدوید و لباس هایش را تمیز کنید و یا هر کسی که دخترتان را هول داد به او نگویید که تو هم او را هول بده. یعنی از او حمایت کلامی نکنید. دوم این که دخترتان را هول کلامی ندهید. مثلا به او نگویید که برو با آن ها بازی کن. او را به این کار تشویق نکنید. سوم سعی کنید بازی هایی را که مربوط به دخالت شما در بازی است را انجام ندهید. مثل تاپ بازی که شما باید او را هل بدهید. سعی کنید بازی هایی مثل سرسره را انجام دهد که خودش به تنهایی بتواند آن را انجام دهد. این بازی ها منجر به ایجاد حس استقلال در کودک می شود. چهارم، وقتی کاری راانجام می دهد شما دست او را نگیرید و کمکش نکنید. مثل بالا رفتن از نرده. اجازه دهید خودش به تنهایی این کار را انجام دهد. از طرف دیگر وقتی که کودک به مهد می رود، شما حتما باید با همکاری مهد به بررسی دقیق تری از روابط اجتماعی فرزندتان بپردازید. شاید در مهد هم روابط اجتماعی دخترتان دچار ضعف باشد. سعی کنید با همکاری مربی و مشاور مهد این مشکل را حل کنید. قرار گرفتن کم کم دخترتان با بچه های هم سن و سالش در فضای خارج از مهد خیلی به این استقلال کمک می کند. مثل جشن تولدها و یا شرکت در دوره همی های یک روزه مهد. قرار دادن یک بار در هفته کودک نزد افرادی که فرزندتان در کنار آن ها احساس آرامش می کند نیز خیلی به این مسئله کمک خواهد کرد فقط بهتر است در آن زمان ها خود شما از دخترتان دور باشید. اگر می توانید همسایه یا دوستانش را به خانه بیاورید که بیشتر با دیگران در تعامل باشد. ما با این کار ها می خواهیم آرام آرام فرزندتان را از وابستگی که به شما دارد دور کنیم تا دوری از شما را تجربه کند و به استقلال خودش در بازی کردن و شرکت در جمع هم سن و سالش برسد. یک نکته مهم دیگر این که پیام های تحقیر آمیز را نسبت به کودک خود حذف کنید. مثل گفتن این که تو چرا این جوری می کنی؟ و در عوض رفتار هایی که مد نظر خودتان هستند و از کودک خود انتظار دارید را تشویق کنید و بابت آن ها به او پاداش دهید.
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼