با بچه حسود چگونه رفتار کنیم؟

سوال مخاطب نی‌نی‌بان: پسر ۵ساله ای دارم که قبلا خیلی به من وابسته بود ولی از وقتی باردار شدم یک کمی این وابستگی به من کمتر شد و به پدرش بیشتر. الان یک ماه است که دخترم به دنیا آمده و با این که من بیشتر به پسرم توجه می کنم خیلی رفتارش بد شده. حتی وقتی پدرش سر کار می رود گریه می کند که من را با خودت ببر. وقتی می خواهم باهاش صحبت کنم می گه ول کن دیگه، اصلا صحبت نکن و غیره. حالا من باید چه جوری با او رفتار کنم؟

پاسخ دکتر پرویز رزاقی، روانشناس خانواده و عضو هیات علمی دانشگاه تربیت مدرس:
فرزندتان درمورد بارداری شما یک فرار روانی از شما به سمت پدرش داشته است. در واقع به دنبال احساس امنیت بوده است و برای به دست آوردن آن به پدرش پناه برده است. در درجه اول شما باید دادن پیام های کلامی به پسر خود را قطع کنید و نباید انتظار داشته باشید که یک کودک پنج ساله متوجه این پیام ها باشد. شما باید رابطه کلامی و عاطفی خود را با نوزاد خود بیشتر کنید. زمانی که نوزادتان خواب است او را بیشتر بغل کنید و مورد محبت خود قرار دهید تا پسرتان این محبت کردن ها را از شما یاد بگیرد. همچنین باید ارتباط های کلامی و احساسی خود را با پسرتان بیشتر کنید. اصلا بدی نوزاد خود را پیش او نگویید که اه چرا انقدر گریه می کند یا چرا جای خودش را کثیف می کند و از این قبیل گلایه ها. به این دلیل که پسرتان در حال حاضر نسبت به او حسادت و کینه و تنفر دارد و با بدگویی شما نفرت در او بیشتر می شود. یکی از وظایف اصلی شما این است که به پسرتان مسئولیت هایی مثل بیا بهش شیر بده یا بیا ازش مراقبت کن تا از تخت نیفتد و امثال این ها را به او واگذار کند. این واگذاری مسئولیت ها باعث بهبود در رابطه دو فرزند شما می شود. کار دیگری که شما باید انجام دهید این است که فیلم زمان نوزادی پسرتان را بگذارید و باهم ببینید تا پسر پنج ساله شما احساس کند وقتی او هم کوچک بوده است این رفتار ها را داشته و از حمایت شما برخوردار بوده است. همچنین برای رفع کشش پسر خود به سمت پدر و بهانه گیری، این نکته مهم است که نباید در کنار پدر احساس امنیت بیشتری نسبت به شما بکند و پدر نیز نباید در برابر این رفتار از او حمایت کند. چون وضع بدتر خواهد شد. اگر شما این فاکتور هایی که گفته شد را رعایت کنید و فرزند احساس امنیت بیشتری کند دیگر به پدرش نمی گوید که می خواهم باهات بیایم. پدر باید با فرزند از قبل صحبت کند و با هم قرار بگذارند که من در این ساعت می خواهم بروم و آمادگی رفتن خود را در او ایجاد کند. همچنین قبل از رفتن با او بازی کند و حتما به او بگوید که بعد از بازی من می روم. در نهایت خوب شدن رابطه شما با فرزندتان باعث می شود او با رفتن پدر احساس خلا نکند و متوجه شود که اگر پدرش نیست شما در خانه حضور دارید و با رفتن او مشکلی به وجود نمی آید.