آزمایش آمنیوسنتز در بارداری، علت انجام تست چیه؟
این آزمایش در حوالی هفته‌های ۱۶ تا ۱۸ بارداری انجام می گیرد.
آمنیوسنتز عبارت است از خارج کردن مقداری از مایع آمنیوتیک که جنین را احاطه کرده است. نمونه به دست آمده از مایع آمنیوتیک که ۳۰ میلی لیتر است به آزمایشگاه ژنتیک جهت بررسی ارسال می گردد. این آزمایش در حوالی هفته‌های ۱۶ تا ۱۸ بارداری انجام می گیرد.
در این زمان رحم و جنین بزرگ شده و به اندازه کافی مایع آمنیوتیک وجود دارد که بتوان این حجم مایع را از آن گرفت و مشکلی هم برای جنین پیش نیاید. در آمنیوسنتز، ابتدا محل قرار گرفتن جفت و جنین به کمک سونوگرافی تعیین می گردد و بعد سطح شکم در ناحیه روی رحم، ضدعفونی و بی حس می شود، سپس سوزن از روی دیواره شکم وارد رحم می شود و هم زمان مسیر سوزن به وسیله سونوگرافی کنترل می گردد.
با وجود تمام احتیاطات، انجام آمنیوسنتز با خطراتی همراه است از جمله صدمه دیدن جفت و جنین و عفونت که از عوارض جانبی آمنیوسنتز می باشد. در خانم هایی که گروه خونی منفی دارند بعد از آمنیوسنتز، رگام تزریق می شود.
با تجزیه مایع آمنیوتیک به دست آمده می توان بیماری های کروموزومی از جمله سندرم داون، بیماری های اسکلتی، عفونت ها، بیماری های دستگاه عصبی، جنسیت و... را بررسی کرد.
در این زمان رحم و جنین بزرگ شده و به اندازه کافی مایع آمنیوتیک وجود دارد که بتوان این حجم مایع را از آن گرفت و مشکلی هم برای جنین پیش نیاید. در آمنیوسنتز، ابتدا محل قرار گرفتن جفت و جنین به کمک سونوگرافی تعیین می گردد و بعد سطح شکم در ناحیه روی رحم، ضدعفونی و بی حس می شود، سپس سوزن از روی دیواره شکم وارد رحم می شود و هم زمان مسیر سوزن به وسیله سونوگرافی کنترل می گردد.
با وجود تمام احتیاطات، انجام آمنیوسنتز با خطراتی همراه است از جمله صدمه دیدن جفت و جنین و عفونت که از عوارض جانبی آمنیوسنتز می باشد. در خانم هایی که گروه خونی منفی دارند بعد از آمنیوسنتز، رگام تزریق می شود.
با تجزیه مایع آمنیوتیک به دست آمده می توان بیماری های کروموزومی از جمله سندرم داون، بیماری های اسکلتی، عفونت ها، بیماری های دستگاه عصبی، جنسیت و... را بررسی کرد.
منبع:
تبیان
