علایم فتق نوزاد، مشکل شایع پسران

گاهی اوقات فتق در هنگام تولد ظاهر می شود، اما گاهی اوقات فتق ممکن است در ماه های اول پس از تولد یا حتی در کودکی یا بزرگسالی رخ دهد. در کودکان، رایج ترین فتق ها، فتق کشاله ران و فتق ناف است که به ترتیب در ناحیه تناسلی و اطراف ناف رخ می دهند. هر دو نوع این فتق ها اغلب در نوزادان اتفاق می افتد. در ادامه به معرفی علل، علائم و راه های درمان انواع فتق در کودکان می پردازیم.

در طول بارداری، بیضه های جنین پسر درون شکمش رشد می کند و سپس پیش از تولد، از طریق تونلی در بافت بین کشاله ران و شکم قرار می گیرند و وارد کسیه بیضه می شوند.
در دخترها، تخمدان ها از طریق تونل شکمی در ناحیه لگن قرار می گیرند و راه عبور از طریق دیوار شکمی بسته می شود.
در حدود ۵% از نوزادان (اغلب پسران، به خصوص آن های که نارس بوده اند) فتق به اندازه ای بزرگ می شود که باعث می شود حلقه ای از روده از آن بیرون بزند. فتق کشاله ران خود به خود بهبود نمی یابد.

در صورت وجود فتق، شما متوجه توده ای سفت و دوک مانند، تقریباً به اندازه انگشت شستتان می شوید که در ناحیه کشاله ران یا کیسه بیضه فرزندان وجود دارد. این توده ممکن است زمانی که او فعال است و یا گریه می کند، متورم شود و هنگامی که آرام است ناپدید شود و به داخل شکم باز گردد.

اگر فکر می کنید که کودکتان فتق کشاله ران دارد، باید به پزشک مراجعه کنید. پزشک احتمالاً به شما عمل جراحی را توصیه می کند. عمل جراحی معمولاً اورژانسی نیست، اما برای بهبود فتق الزامی است. اگر چه فتق به خودی خود مضر نیست، اما حلقه ای از روده که موجب فتق شده است می تواند در نقطه ای گیر کرده و جریان خون را به آن ناحیه قطع کند و به طور دائم به آن بافت آسیب برساند.
اگر این اتفاق رخ دهد، شما متوجه خواهید شد که توده به طور ناگهانی، بزرگ تر، سخت تر یا تیره تر می شود و شما نمی توانید آن را از طریق دیواره شکمی به عقب هل دهید. کودکتان ممکن است درد داشته باشد و استفراغ کند. در این صورت، باید او را فوراً به اورژانس برسانید، زیرا ممکن است نیاز به جراحی فوری داشته باشد. گاهی اوقات، پزشک می تواند فتق را به صورت دستی به عقب برگرداند، (در این صورت عمل جراحی به روز دیگری موکول می شود)، در غیر این صورت، جراحی فوری ضروری است.

اگر بیضه یک نوزاد درست پس از تولد متورم شود، به احتمال زیاد ناشی از حمل مایعات اضافی یا هورمون های اضافی دریافتی از مادرش است. این تورم بی ضرر است و وی مایعات اضافی را در عرض چند روز از طریق ادرار دفع خواهد کرد.
یکی دیگر از احتمالات آب آوردن بیضه است که در این شرایط، مایعات از طریق منافذ کوچکی در دیواره شکم در اطراف بیضه ها جمع می شوند. تقریباً از هر 10 نوزاد پسر یک نفر به آب آوردن بیضه در بدو تولد دچار می شود. اکثر این نوزادان پیش از تولد یک سالگیشان بهبود می یابند، اما برخی از آن ها نیاز به جراحی کوچکی برای تخلیه مایع و بهبود آن دارند.
آب آوردن بیضه دردنانک نیست، اما اگر بزرگ شود، می تواند ناراحت کننده باشد، به خصوص هنگامی که کودک حرکت می کند. لذا در صورتی که فکر می کنید بیضه های کودکتان پُر از آب است، به پزشک مراجعه کنید.
همچنین اگر بیضه کودکتان، قرمز، حساس به لمس و متورم است، فوراً به پزشک مراجعه کنید، زیرا این علائم ممکن است نشانه بیماریی نادر ولی جدی، مانند: پیچش بیضه (پیچ خوردگی طناب اسپرماتیک) باشد.

فتق کشاله ران در میان دختران، کمتر شایع است، اما گاه گاهی اتفاق می افتد. در این صورت، تخمدان ها یا حلقه ای از روده از طریق دیواره شکمی یه سمت کشاله ران و گاهی اوقات به سمت لبه واژن (پوست شُل دهانه واژن) هل داده می شوند.
این برآمدگی اغلب مانند توده ای دوکی شکل احساس می شود. فتق کشاله ران در دختران نیز می تواند با یک عمل جراحی کوچک بهبود یابد.
تورم معمولی در لبه واژن، درست پس از تولد، به احتمال زیاد ناشی از حمل مایعات اضافی یا هورمون های اضافی دریافتی از مادر است. این تورم بی ضرر است و نوزاد مایعات اضافی را در عرض چند روز از طریق ادرار دفع خواهد کرد.

فتق ناف در 10 الی 20% کودکان اتفاق می افتد و دختران شایع تر از پسران است. و در نوزادان نارس و کودکان آفریقایی شیوع بیشتری دارد. فتق ناف، در اکثر موارد بی ضرر و بی درد است.
هنگامی که نوزاد در رحم مادر است، یک دهانه باز در دیواره شکمی و زیر ناف وجود دارد. هنگامی که وی بالغ می شود، این دهانه بسته شده و با عضلات شکمی ادغام می شود. در برخی نوزادان، عضلات به طور کامل ادغام نمی شوند و سوراخی تقریباً به اندازه یک نوک انگشت باقی می ماند.

اگر کودک شما دچار فتق ناف شود، شما ممکن است متوجه شوید که زمانی که فرزندتان گریه می کند، ناحیه در اطراف ناف وی متورم می شود و بیرون می زند. این امر معمولاً به علت فشار هوای داخل شکم است.

اگر چه ممکن است فتق ناف احساسات شما را برانگیزاند و در موارد نادر به اندازه یک آلو متورم شود، ولی معمولاً تا هنگامی که حساس به لمس و بیش از حد متورم نشده باشد، نرم و قابل فشار دادن است و مشکلی ایجاد نمی کند. در غیر این صورت، فوراً به پزشک مراجعه کنید. گاهی اوقات فتق ناف نیاز به عمل جراحی دارد.
در اکثر موارد، فتق ناف زمانی که کودک ۲ الی ۳ ساله است، خود به خود از بین می رود، اگر چه در برخی موارد، بهبودی تا 5 سالگی ادامه می یابد.