وابستگی نوزاد به مادر، چطور آرامش کنم؟

سوال مخاطب نی‌نی‌بان: پسرم ده ماهشه. من و خودش که هستیم دائم گریه می کنه و تو بغلم هست طوری حتی کارهام را نمی تونم انجام بدم ولی وقتی با باباش هست اگر بغلش هم نباشه گریه نمی کنه خیلی هم شادتره. نمی دونم چرا؟

پاسخ دکتر کتایون رازجویان، روانشناس کودک و نوجوان:
به طور کلی وابستگی نوزاد تا یک سالگی کاملا طبیعی است و اصلا جای نگرانی ندارد و عبارت بغلی شدن برای نوزاد را نباید برای فرزند شما به کار برد چون نوزادان نیاز دارند که در این سن بیشتر مورد حمایت و نوازش قرار گیرند حتی وابستگی آن ها بیشتر از پدر می شود چون به دلیل شیر خوردن هم که باشد بیشتر به مادرشان وابسته هستند تا پدر. احتمال دارد که شما زمانی که با فرزند خود هستید به او توجهی ندارید و صرفا شاید او را بغل کنید اما حواستان به او نیست و یا اینکه با بی حوصلگی و حتی بد اخلاقی جواب او را می دهید که نوزاد تمام این رفتارها را متوجه می شود و در کنار شما بی تابی می کند. همچنین این احتمال هم وجود دارد که همسر شما با صبر و حوصله بیشتری در کنار نوزاد است و به او نسبت به شما توجه بیشتری دارد و او را به خوبی سرگرم می کند که باعث می شود در کنار پدرش احساس آرامش بیشتری کند. احتمال دیگر این است که نوزاد شما دلش برای پدرش تنگ می شود و در زمانی که او نیست بهانه گیری اش بیشتر است که شما برای مهار کردنش باید همانند پدرش برایش وقت بگذارید و او را در آغوش بگیرید که هم خودتان و هم نوزاد لذت بیشتری ببرید چرا که این در آغوش کشیدن های شما باعث می شود که فرزندتان د ربزرگسالی اعتماد به نفس بیشتری داشته باشد، عاطفی تر باشد و دستخوش جدایی های مختلف روابط خود نشود.