اضافه وزن کودکان، تصور والدین چیست؟
بیش از ۸۲ درصد از والدین اضافه وزن یا چاقی کودکان خود را دست کم می‌گیرند.
دو مطالعه جدید از رابطه پیچیده تصور والدین از اضافه وزن کودکان و وزن واقعی آنها خبر می‌دهد. در یک مطالعه مشخص شد وزن واقعی کودک هرچه باشد، اعتقاد والدین به اضافه وزن داشتن کودکشان منجر به افزایش وزن این کودکان می‌شود.
مطالعه دیگر نشان‌داد بیش از ۸۲ درصد از والدین اضافه‌وزن یا چاقی کودکان خود را دست‌کم می‌گیرند.
در مطالعه نخست بیش از ۳ هزار و پانصد کودک استرالیایی بین ۴ تا ۵ سال در مطالعه شرکت کرده بودند که از میان این تعداد کودکان، نزدیک به ۲۰ درصد از آنها به اضافه‌وزن یا چاقی دچار شدند و ۷۵ درصد باقی وزن متعادل داشتند.
تنها ۲۰ درصد از والدینی که کودکانشان واقعا دارای اضافه‌وزن بودند، فکر می‌کردند کودکانشان اضافه‌وزن دارند.
کودکانی که والدین آنها بر این باور بودند که فرزندانشان اضافه‌وزن دارند تا سن ۱۳ سالگی بیش از سایر کودکان به اضافه‌وزن دچار شدند.
اریک رابینسون از دانشگاه لیورپول بریتانیا و نویسنده این تحقیق می‌گوید: « برخلاف باور عمومی، پذیرفتن اضافه وزن داشتن کودک به‌وسیله والدین، نه‌تنها از کودک در برابر اضافه‌وزن حمایت نمی‌کند، بلکه با اضافه‌وزن بیشتر در دوران کودکی ارتباط دارد.»
محققان این مطالعه بر این باورند که تحقیقات بیشتری برای درک چگونگی برداشت والدین از وزن کودک که به‌طور غیرمنتظره‌ای ممکن است به اضافه وزن او بینجامد، لازم است.
نویسندگان این مقاله اشاره می‌کنند که برچسب زدن به کودکان می‌تواند منجر به پرخوری آنها شود و ارتباط والد و فرزند را در زمینه استراحت یا خوردن غذا تحت تاثیر خود قرار دهد.
این مطالعه در اجلاس چاقی اروپا در سوئد و همچنین در ژورنال Pediatrics منتشرشده است.
از سوی دیگر مطالعه دوم نشان‌دهنده بی‌اهمیتی به وزن کودک در ۸۲ درصد والدین بود. یافته‌های این پژوهش نشان داد والدینی که در خانواده‌هایی با بیش از نیمی از اعضای دارای اضافه‌وزن زندگی می‌کردند، کمتر به وزن کودک خود اهمیت می‌دادند.
این مطالعه همچنین حاکی از اهمیت نقش اجتماعی اقتصادی بر میزان چاقی یا اضافه‌وزن کودکان (این میزان در خانواده‌های فقیر ۱۶ درصد و در خانواده‌های ثروتمند ۱۱ درصد) بود. این مطالعه نیز در همایش چاقی اروپا ارائه‌شده است.
مطالعه دیگر نشان‌داد بیش از ۸۲ درصد از والدین اضافه‌وزن یا چاقی کودکان خود را دست‌کم می‌گیرند.
در مطالعه نخست بیش از ۳ هزار و پانصد کودک استرالیایی بین ۴ تا ۵ سال در مطالعه شرکت کرده بودند که از میان این تعداد کودکان، نزدیک به ۲۰ درصد از آنها به اضافه‌وزن یا چاقی دچار شدند و ۷۵ درصد باقی وزن متعادل داشتند.
تنها ۲۰ درصد از والدینی که کودکانشان واقعا دارای اضافه‌وزن بودند، فکر می‌کردند کودکانشان اضافه‌وزن دارند.
کودکانی که والدین آنها بر این باور بودند که فرزندانشان اضافه‌وزن دارند تا سن ۱۳ سالگی بیش از سایر کودکان به اضافه‌وزن دچار شدند.
اریک رابینسون از دانشگاه لیورپول بریتانیا و نویسنده این تحقیق می‌گوید: « برخلاف باور عمومی، پذیرفتن اضافه وزن داشتن کودک به‌وسیله والدین، نه‌تنها از کودک در برابر اضافه‌وزن حمایت نمی‌کند، بلکه با اضافه‌وزن بیشتر در دوران کودکی ارتباط دارد.»
محققان این مطالعه بر این باورند که تحقیقات بیشتری برای درک چگونگی برداشت والدین از وزن کودک که به‌طور غیرمنتظره‌ای ممکن است به اضافه وزن او بینجامد، لازم است.
نویسندگان این مقاله اشاره می‌کنند که برچسب زدن به کودکان می‌تواند منجر به پرخوری آنها شود و ارتباط والد و فرزند را در زمینه استراحت یا خوردن غذا تحت تاثیر خود قرار دهد.
این مطالعه در اجلاس چاقی اروپا در سوئد و همچنین در ژورنال Pediatrics منتشرشده است.
از سوی دیگر مطالعه دوم نشان‌دهنده بی‌اهمیتی به وزن کودک در ۸۲ درصد والدین بود. یافته‌های این پژوهش نشان داد والدینی که در خانواده‌هایی با بیش از نیمی از اعضای دارای اضافه‌وزن زندگی می‌کردند، کمتر به وزن کودک خود اهمیت می‌دادند.
این مطالعه همچنین حاکی از اهمیت نقش اجتماعی اقتصادی بر میزان چاقی یا اضافه‌وزن کودکان (این میزان در خانواده‌های فقیر ۱۶ درصد و در خانواده‌های ثروتمند ۱۱ درصد) بود. این مطالعه نیز در همایش چاقی اروپا ارائه‌شده است.
منبع:
شفا آنلاین
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼