اختلال در روابط زناشویی، چه علائمی دارد؟
واژینیسم یا اختلال درد جنسی، اختلالی در رفتار جنسی است که زنان با آن دست به گریبان هستند.
واژینیسم یا اختلال درد جنسی، اختلالی در رفتار جنسی است که زنان با آن دست به گریبان هستند و جزو اختلالاتی است که بروز و درمان نشدن آن می‌تواند در نهایت باعث شود فرد در روابط بین فردی با همسر خود به مشکل بربخورد.
در این اختلال، فرد دچار انقباضات غیرارادی می‌شود که این واکنش‌ها حتی هنگام معاینات پزشکی نیز رخ می‌دهد و در نتیجه وی نمی‌تواند رابطه جنسی با همسر خود برقرار کند. این اختلال اغلب زنان با تحصیلات بالا و دارای طبقات اجتماعی و اقتصادی بالا را گرفتار می‌کند.
در این اختلال خود زن ممکن است از داشتن ارتباط با همسرش امتناع نکند و از لحاظ فکری با این پدیده در تعارض نباشد و تمایل به برقراری رابطه داشته باشد، اما ناخودآگاه اجازه انجام عمل جنسی را به شریک جنسی خود نمی‌دهد.
علل مختلفی می‌تواند واژینیسم را ایجاد کند که از آن جمله می‌توان به یک حادثه جنسی نامطلوب، تجاوز به عنف، کثیف دانستن رابطه جنسی، عفونت‌ها و خواندن داستان‌هایی در خصوص تجاوز به عنف اشاره داشت. احساس گناه ناشی از انجام رفتار جنسی با همسر نیز می‌تواند عامل تشدیدکننده برای این اختلال باشد.
علاوه بر آن ترسی که زن از داشتن ارتباط جنسی دارد نیز می‌تواند از لحاظ روانی این اختلال را شدت دهد. معمولا اولین بار که این اختلال تشخیص داده می‌شود در معاینات پزشکی یا اولین ارتباط با شریک جنسی و همسر دیده می‌شود و فرد به صورت ناخودآگاه از داشتن ارتباط امتناع می‌کند و اسپاسم‌های ناگهانی در عضلات او اتفاق می‌افتد.
این اختلال تبعات روانی و جسمانی مختلفی را در زوج‌ها ایجاد می‌کند. از لحاظ فیزیولوژیک زنان مبتلا علاوه بر انقباض دچار لرزش، تعرق و تغییر آهنگ تنفس می‌شوند و از لحاظ شناختی نیز افکار منفی به آنها هجوم می‌آورد و در نهایت ترس آنها شدت یافته و پاسخ‌هایی که از لحاظ رفتاری ارائه می‌کنند حاکی از ترک رابطه و گریستن و پرخاش است.
زنانی که مبتلا به این اختلال هستند بشدت در اعتماد به نفسشان مشکل ایجاد می‌شود. آنها خود را یک شریک جنسی ضعیف می‌دانند. این اختلال می‌تواند از ابتدای رابطه ایجاد شود یا این که فردی که سالم بوده پس از چند سال به دلیل حادثه‌ای تلخ دچار واژینیسم شود.
اولین نکته برای درمان واژینیسم علاوه بر درمان‌های فیزیولوژیک این است که باید توجه داشت اولا این اختلال ارادی نیست و دوم این که درد و ترس از داشتن آمیزش واقعا در فرد وجود دارد و ایفای نقش نیست. برای درمان‌های شناختی باید ابتدا متن افکار فرد در خصوص آمیزش جنسی شناسایی شود. سپس روی خطاهای شناختی تمرکز شود.
چنانچه تکنیک‌های آرام‌سازی به فرد آموزش داده شود می‌توان در حین درمان‌های شناختی از روش‌های آرام‌سازی تدریجی عضلانی نیز بهره برد. این اختلال قابل درمان است و خطاها و باورهای غلطی که فرد طی سال‌ها درباره رابطه جنسی داشته باید به چالش کشیده شود و علاوه بر آن بازبینی فیلم‌های آموزشی زایمان طبیعی در کنار روان‌شناس نیز می‌تواند به ارتقای اطلاعات فرد در خصوص آمیزش کمک کند. درمان‌های گام به گام و همراهی مداخلات شناختی و دکتر زنان و کمک به معاینه بدون درد به درمان این اختلال کمک می‌کند.
در این اختلال، فرد دچار انقباضات غیرارادی می‌شود که این واکنش‌ها حتی هنگام معاینات پزشکی نیز رخ می‌دهد و در نتیجه وی نمی‌تواند رابطه جنسی با همسر خود برقرار کند. این اختلال اغلب زنان با تحصیلات بالا و دارای طبقات اجتماعی و اقتصادی بالا را گرفتار می‌کند.
در این اختلال خود زن ممکن است از داشتن ارتباط با همسرش امتناع نکند و از لحاظ فکری با این پدیده در تعارض نباشد و تمایل به برقراری رابطه داشته باشد، اما ناخودآگاه اجازه انجام عمل جنسی را به شریک جنسی خود نمی‌دهد.
علل مختلفی می‌تواند واژینیسم را ایجاد کند که از آن جمله می‌توان به یک حادثه جنسی نامطلوب، تجاوز به عنف، کثیف دانستن رابطه جنسی، عفونت‌ها و خواندن داستان‌هایی در خصوص تجاوز به عنف اشاره داشت. احساس گناه ناشی از انجام رفتار جنسی با همسر نیز می‌تواند عامل تشدیدکننده برای این اختلال باشد.
علاوه بر آن ترسی که زن از داشتن ارتباط جنسی دارد نیز می‌تواند از لحاظ روانی این اختلال را شدت دهد. معمولا اولین بار که این اختلال تشخیص داده می‌شود در معاینات پزشکی یا اولین ارتباط با شریک جنسی و همسر دیده می‌شود و فرد به صورت ناخودآگاه از داشتن ارتباط امتناع می‌کند و اسپاسم‌های ناگهانی در عضلات او اتفاق می‌افتد.
این اختلال تبعات روانی و جسمانی مختلفی را در زوج‌ها ایجاد می‌کند. از لحاظ فیزیولوژیک زنان مبتلا علاوه بر انقباض دچار لرزش، تعرق و تغییر آهنگ تنفس می‌شوند و از لحاظ شناختی نیز افکار منفی به آنها هجوم می‌آورد و در نهایت ترس آنها شدت یافته و پاسخ‌هایی که از لحاظ رفتاری ارائه می‌کنند حاکی از ترک رابطه و گریستن و پرخاش است.
زنانی که مبتلا به این اختلال هستند بشدت در اعتماد به نفسشان مشکل ایجاد می‌شود. آنها خود را یک شریک جنسی ضعیف می‌دانند. این اختلال می‌تواند از ابتدای رابطه ایجاد شود یا این که فردی که سالم بوده پس از چند سال به دلیل حادثه‌ای تلخ دچار واژینیسم شود.
اولین نکته برای درمان واژینیسم علاوه بر درمان‌های فیزیولوژیک این است که باید توجه داشت اولا این اختلال ارادی نیست و دوم این که درد و ترس از داشتن آمیزش واقعا در فرد وجود دارد و ایفای نقش نیست. برای درمان‌های شناختی باید ابتدا متن افکار فرد در خصوص آمیزش جنسی شناسایی شود. سپس روی خطاهای شناختی تمرکز شود.
چنانچه تکنیک‌های آرام‌سازی به فرد آموزش داده شود می‌توان در حین درمان‌های شناختی از روش‌های آرام‌سازی تدریجی عضلانی نیز بهره برد. این اختلال قابل درمان است و خطاها و باورهای غلطی که فرد طی سال‌ها درباره رابطه جنسی داشته باید به چالش کشیده شود و علاوه بر آن بازبینی فیلم‌های آموزشی زایمان طبیعی در کنار روان‌شناس نیز می‌تواند به ارتقای اطلاعات فرد در خصوص آمیزش کمک کند. درمان‌های گام به گام و همراهی مداخلات شناختی و دکتر زنان و کمک به معاینه بدون درد به درمان این اختلال کمک می‌کند.
منبع:
جام جم
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼