نحوه تغذیه نوزادان نارس

نوزادان نارسی که متولد می‌شوند را به بخش مراقبت‌های ویژه منتقل می‌کنند که بعد از آن تغذیه نوزاد اهمیت زیادی دارند.

تغذیه‌‌ی نوزاد، در روند انتقال زندگی او از بیمارستان به خانه نقش بسیار مهمی را ایفا می‌کند. درست مانند هر نوزاد دیگری، بهترین منبع غذایی برای نوزاد نارس شما شیر مادر است. هضم شیر مادر آسان‌تر است، استریل و گرم و مقرون به صرفه است. هم‌چنین، عوامل ایمنی فوق‌العاده‌ای را که در شیر خشک یافت نمی‌شوند به نوزاد می‌دهد. اگر نوزاد شما قادر به خوردن شیر مادر نیست، می‌توانید شیر مادر را تا دو هفته در فریز معمولی یا تا شش ماه در فریز با دمای بسیار پایین نگهداری کنید. اگر مواد غذایی اضافی (مانند پروتئین، کلسیم، فسفر) به شیر شما افزوده می‌شوند باید بعد از انتقال نوزاد به خانه، این کار را متوقف کنید.

اگر نوزاد شما شیر مادر نمی‌خورد، احتمالا او را با شیر خشک مخصوص نوزادان نارس تغذیه می‌کنید. شیرخشک‌های نوزادان نارس، حاوی پروتئین و مواد معدنی اضافی است. این شیر خشک‌ها برای هضم آسان‌تر نیز اصلاح شده‌اند. معمولا، با گذشت زمان اندکی (یعنی با نزدیک شدن به زمان تولد واقعی نوزاد) او قادر به خوردن شیر خشک معمولی خواهد بود.

مکمل‌های ویتامینی و معدنی
نوزادانی که از شیر مادر تغذیه می‌کنند نیازمند مکمل ویتامین D هستند. ممکن است برای نوزادان نارس، مکمل آهن نیز مورد نیاز باشد. شیر خشک‌ها معمولا خود حاوی آهن و ویتامین هستند و بنابراین نیازی به افزودن مکمل به آن‌ها نیست.

آیا نوزاد شما به اندازه‌ی کافی شیر می‌خورد؟
در نوزادان نارس، مسئله‌ی رشد بسیار مهم است. شما، متخصص تغذیه و پزشک بر رشد نوزاد نظارت دارید، متخصص قد و وزن او را در جدول رشد و سن به طور منظم یادداشت می‌نماید.
یکی از علائمی که می‌تواند نشان‌دهنده‌ی کمبود آب در بدن نوزاد باشد خیس شدن کمتر از 5 پوشک در روز و همچنین ادرار با بوی شدید است.

شیر غنی‌شده
شیر خشک معمولی و شیر مادر در هر اونس (معادل ۲۸ گرم) دارای ۲۰ کالری هستند اما نوزاد شما نیاز به ۲۴ تا ۲۷ یا حتی ۳۰ کالری در هر اونس دارد. این کار را می‌توان با کم اضافه کردن آب به شیر خشک یا افزودن چربی و کربوهیدرات به شیر خشک یا شیر مادر انجام داد. متخصص تغذیه می‌تواند دستورالعمل صحیح افزودن این مواد را به شما ارائه دهد. نباید تا پایان ۱۲ ماهگی شیر گاو (هموژنیزه) به نوزاد بدهید.