جلوگیری از واریس در بارداری، راهکار مناسب
واریس در بارداری به دلیل افزایش فشار بر سیستم گردش خون و جریان خون ضعیف شایع است. با این حال، برخلاف سایر انواع بیماری‌های سیاهرگی، رگ‌های واریسی در دوران بارداری طی چند هفته تا چند ماه پس از زایمان خود به خود برطرف می‌شوند. روی این مقاله کلیک کنید تا با همه چیز درباره واریس در دوران بارداری آشنا شوید.
واریس در بارداری یک مسئله رایج است که از هر ۱۰ زن باردار، ۴ نفر را درگیر می‌کند. وریدهای واریسی رگ‌های خونی پیچیده و برآمده‌ای هستند که در نزدیکی سطح پوست و معمولاً در پاها ظاهر می‌شوند. واریس در دوران بارداری ممکن است در اوایل سه ماهه اول خود را نشان دهد و در طول بارداری شما بدتر شود.
بیشتر بخوانید: مشکلات شایع دوران بارداری
در این مقاله می‌خوانید:
- واریس در بارداری چیست؟
- علائم واریس در بارداری
- علل واریس در بارداری
- خطرات واریس در بارداری
- تشخیص واریس در بارداری
- درمان واریس در بارداری
- پیشگیری از واریس در بارداری
واریس در بارداری چیست؟
نوعی از واریس وجود دارد که در دوران بارداری رخ می‌دهد. واریس در این دوران طلایی، وریدهای بزرگ و متورمی هستند که معمولاً روی پاها مشاهده می‌شوند و در نتیجه افزایش حجم خون و تغییرات هورمونی بارداری اتفاق می‌افتند. با این حال، برخلاف وریدهای واریسی معمولی، وریدهای واریسی بارداری می‌توانند به سرعت شکل بگیرند. علاوه بر این، ممکن است به دلیل فشار اضافی رحم در حال رشد، درد و ناراحتی قابل توجهی را ایجاد کنند.
بیشتر بخوانید: واریس صورت چیست و چگونه آن را درمان کنیم؟
علائم واریس در بارداری
واریس در بارداری می‌تواند در هر قسمتی از بدن ایجاد شود، اما بیشتر در پاها، مچ پا یا واژن رخ می‌دهد. وریدهای واریسی ممکن است به صورت سیاهرگ‌های عنکبوتی شروع شوند که قرمز یا آبی رنگ هستند، اما از سطح پوست بیرون نمی‌زنند. برخی از زنان در این مرحله خارش یا سوزش خفیف نیز دارند، اما معمولاً دردی را احساس نمی‌کنند.
واریس در بارداری می‌تواند در هر قسمتی از بدن ایجاد شود، اما بیشتر در پاها، مچ پا یا واژن رخ می‌دهد.
با پیشرفت بارداری، این رگ‌ها ممکن است بیشتر متورم و پیچ خورده شوند. در واقع، افزایش التهاب می‌تواند شروع به ایجاد علائمی مانند درد، سنگینی، سوزش یا خارش کند. این علائم ممکن است پس از نشستن یا ایستادن طولانی‌مدت بدتر شوند. واریس شدیدتر در بارداری نیز می‌تواند منجر به گرفتگی و تورم پاها شود که با به خطر افتادن جریان خون و جمع شدن مایع در پاها ممکن است زخم‌های دردناک وریدی را نیز ایجاد کنند.
بیشتر بخوانید: ۷ علامت خطرناک در بارداری که باید جدی بگیرید!
علل واریس در بارداری
واریس در دوران بارداری می‌تواند چند علل مختلف داشته باشد که عبارتند از:
- افزایش حجم خون: در دوران بارداری، بدن شما در حال کار بیش از حد است و خون اضافی را برای تغذیه کودک در حال رشد شما به گردش در می‌آورد.
- انبساط رحم: از آن جایی که رحم شما با رشد جنین سازگار می‌شود، به وریدها، به ویژه رگ‌های لگن شما فشار وارد می‌کند.
- تغییرات هورمونی: پروژسترون، هورمون بارداری، دیواره سیاهرگ‌ها را شل و مستعد تورم می‌کند.
- تأثیرات ارثی: اگر قبل از بارداری یا به طور کلی، سابقه خانوادگی واریس را داشته باشید، بیشتر احتمال دارد که در دوران بارداری دچار واریس شوید.
بیشتر بخوانید: واریس صورت در کودکان چیست؟ علت و درمان
خطرات واریس در بارداری
در حالی که واریس برای زنان ناراحت کننده است، اما برای شما یا کودک‌تان جدی یا خطرناک نیست. شما می‌توانید یک بارداری طبیعی با رگ‌های واریسی داشته باشید و به طور معمول، این رگ‌ها پس از زایمان برطرف می‌شوند. با این حال، یکی از علائم ناراحت کننده واریس بارداری ممکن است هموروئید باشد. در این وضعیت، وریدهای ناحیه مقعد متورم می‌شوند که می‌تواند با درد، خارش و خونریزی بعد از اجابت مزاج همراه باشد. یبوست نیز که در دوران بارداری رایج است، می‌تواند این علائم را بدتر کند.
یکی از علائم ناراحت کننده واریس بارداری ممکن است هموروئید باشد.
بزرگ‌ترین نگرانی این است که وریدهای واریسی می‌توانند خطر ترومبوز ورید عمقی یا لخته شدن خون در عمق پا را افزایش دهند. این می‌تواند منجر به عوارض جدی از جمله آمبولی ریه شود. در واقع، تورم، درد یا قرمزی شدید در پاهای شما ممکن است نشان دهنده لخته شدن خون باشند که باید آن‌ها را جدی بگیرید و سریعاً به پزشک مراجعه کنید.
بیشتر بخوانید: تیر کشیدن واژن در بارداری نشانه چیست و درمان آن
تشخیص واریس در بارداری
تشخیص واریس در این دوران با مراجعه به پزشک شروع می‌شود. پزشک شما مناطقی را که رگ‌های واریسی در آن‌ها ایجاد می‌شوند بررسی می‌کند و درباره سوابق پزشکی شما نیز سوال می‌پرسد. در صورت داشتن علائم شدید، پزشک ممکن است برای اندازه گیری جریان خون سونوگرافی نیز توصیه کند. شدت وریدهای واریسی، سابقه پزشکی و ماه بارداری شما به متخصص‌تان کمک می‌کند تا ببیند چطور می‌تواند با واریس در بارداری شما برخورد کند.
بیشتر بخوانید: اسکلروتراپی برای درمان عروق واریسی
درمان واریس در بارداری
در دوران بارداری، اکثر گزینه‌های درمانی که با جراحی همراه هستند، برای واریس توصیه نمی‌شوند. این بدان دلیل است که رگ‌های واریسی در عرض چند ماه پس از تولد نوزاد به حالت عادی خود باز می‌گردند. با این حال، اگر درد داشته باشید، پزشک‌تان از شما می‌خواهد که سبک زندگی خود را تغییر دهید و با انجام دستورالعمل‌های خاص به کاهش درد خود کمک کنید. علاوه بر این، درمان فشرده سازی یک روش غیرتهاجمی است که می‌تواند بسیاری از علائم ناراحت کننده رگ‌ها را تسکین دهد.
بیشتر بخوانید: ورزش های مناسب بارداری، برای سلامت مادر و جنین
پیشگیری از واریس در بارداری
ژنتیک، سن، وزن بدن و سبک زندگی همگی خطر ابتلا به واریس را در دوران بارداری افزایش می‌دهند. با این حال، راه‌هایی وجود دارد که به پیشگیری از آن کمک می‌کنند؛ حتی اگر مستعد باشید. بنابراین، اگر نمی‌خواهید به واریس در دوران بارداری مبتلا شوید، به توصیه‌های زیر عمل کنید:
- در طول نشستن‌های طولانی‌مدت، پاهای خود را بالا نگه دارید.
- در صورت امکان، به مدت طولانی ننشینید یا نایستید.
- به طور منظم ورزش کنید. (پیاده‌روی یا یوگای ملایم گزینه‌های خوبی برای ورزش در دوران بارداری هستند.)
- به پهلوی چپ خود بخوابید تا فشار ورید اجوف تحتانی در سمت راست بدن را کاهش دهید.
- برای حمایت از پاهای خود از جوراب‌های فشاری استفاده کنید.
- مراقب مصرف نمک خود باشید. سدیم حجم خون را افزایش می‌دهد که می‌تواند منجر به تورم شود.
- برای جلوگیری از یبوست، مقدار زیادی آب بنوشید و غذاهای پر فیبر بخورید.
- از پوشیدن کفش‌های پاشنه بلند خودداری کنید. کفش‌های صاف در دوران بارداری برای حمایت از پاها و کمک به گردش خون بهتر هستند.
بیشتر بخوانید: ۵ فایده مهم خوابیدن روی زمین که نمی دانستید
کلام آخر
در زمان بارداری تغییرات زیادی در بدن اتفاق می‌افتد که یکی از آن‌ها افزایش حجم خون و فشار در رگ‌ها است. علاوه بر این، همان‌طور که کودک شما رشد می‌کند، فشار بیشتری بر رگ‌های خونی در شکم و لگن شما وارد می‌کند که همه این‌ها خطر ابتلا به وریدهای واریسی و سیاهرگ‌های عنکبوتی را افزایش می‌دهند. با این حال، واریس در بارداری معمولاً جدی و خطرناک نیست و با زایمان و بازگشت بدن به حالت عادی برطرف می‌شود.