علت ورم بدن در بارداری، چه مواردی است؟

تورم بدن زنان در دوران سیکل ماهانه به علت تغییرات هورمونی است. این نوع تورم بسیار شایع است و هیچ نیازی به درمان ندارد.
بیشتر خانم‌ها در طول دوران بارداری، به‌خصوص سه ماهه سوم، دچار ورم دست و پا می‌شوند. این وضعیت نه تنها ظاهر ناخوشایندی به دست و پا می‌دهد، بلکه پوشیدن کفش را نیز دچار مشکل می‌کند. تورم دست و پا در دوران بارداری بیشتر در ساق پا، قوزک پا و دست‌ها دیده می‌شود و در فصل تابستان بیشتر می‌شود.

گاهی اوقات دست و پا به‌طور ناگهانی متورم می‌شود و فرد به ناگاه متوجه ورم پاهای خود می‌شود که نمی‌توان علت آن‌را بارداری دانست، بلکه امکان دارد فرد دچار افزایش فشار خون شده باشد. فشار رحم و محتویات درون آن بر وریدهای لگنی تأثیر می‌گذارد و موجب اختلال در بازگشت وریدی خون از پاها یا اصطلاحاً «اِدم» (Edema) می‌شود. «اِدم» یعنی تجمع مایع در بافت‌های بدن.

مسلماً در دوران بارداری بدن آب بیشتری را در خود نگه می‌دارد و برخی تغییرات شیمیایی خون باعث حرکت مایعات به سمت بافت‌ها می‌شود. فشار رحم در دوران بارداری روی جریان خون اثر گذاشته، آن‌را کندتر می‌کند و باعث تجمع خون در اندام تحتانی بدن می‌شود؛ به این ترتیب مایعات از داخل وریدها به داخل بافت‌های مچ پا و پا می‌ریزند.

تورم پاها و دست‌ها می‌تواند همراه با احساس خارش و حتی گاهی اوقات درد باشد. ورم دست ممکن است زمینه ارثی هم داشته باشد که دراین مورد نمی‌توان کار خاصی انجام داد و از آن پیشگیری کرد. تورم ناگهانی در ناحیه صورت و دست‌ها، نشان دهنده شرایطی به نام «پریکلمپسیا» است؛ اما تورم معمولی پاها مسأله جدی نیست.

کاهش تورم پاها در دوران بارداری
بیشتر خانم‌ها در طول دوران بارداری، به‌خصوص سه ماهه سوم، دچار ورم دست و پا می‌شوند. این وضعیت نه تنها ظاهر ناخوشایندی به دست و پا می‌دهد، بلکه پوشیدن کفش را نیز دچار مشکل می‌کند. تورم دست و پا در دوران بارداری بیشتر در ساق پا، قوزک پا و دست‌ها دیده می‌شود و در فصل تابستان بیشتر می‌شود.

گاهی اوقات دست و پا به‌طور ناگهانی متورم می‌شود و فرد به ناگاه متوجه ورم پاهای خود می‌شود که نمی‌توان علت آن‌را بارداری دانست، بلکه امکان دارد فرد دچار افزایش فشار خون شده باشد. فشار رحم و محتویات درون آن بر وریدهای لگنی تأثیر می‌گذارد و موجب اختلال در بازگشت وریدی خون از پاها یا اصطلاحاً «اِدم» (Edema) می‌شود. «اِدم» یعنی تجمع مایع در بافت‌های بدن.

مسلماً در دوران بارداری بدن آب بیشتری را در خود نگه می‌دارد و برخی تغییرات شیمیایی خون باعث حرکت مایعات به سمت بافت‌ها می‌شود. فشار رحم در دوران بارداری روی جریان خون اثر گذاشته، آن‌را کندتر می‌کند و باعث تجمع خون در اندام تحتانی بدن می‌شود؛ به این ترتیب مایعات از داخل وریدها به داخل بافت‌های مچ پا و پا می‌ریزند.

تورم پاها و دست‌ها می‌تواند همراه با احساس خارش و حتی گاهی اوقات درد باشد. ورم دست ممکن است زمینه ارثی هم داشته باشد که دراین مورد نمی‌توان کار خاصی انجام داد و از آن پیشگیری کرد. تورم ناگهانی در ناحیه صورت و دست‌ها، نشان دهنده شرایطی به نام «پریکلمپسیا» است؛ اما تورم معمولی پاها مسأله جدی نیست.

علائم اصلی ادم
تورم و باد کردن صورت باعث می‌شود که پوست کشیده‌تر و درخشان‌تر به نظر برسد، اما تورم پاها، قوزک پاها و دست‌ها در اثر آویزان بودن به مدت طولانی و بارداری ایجاد ناراحتی کرده و در اواخر روز تشدید می‌شود. بزرگ‌تر شدن اندازه شکم، کوتاه شدن تنفس.

تورم دست و پا
بیماری حاد وریدی: شایع‌ترین علت ادم در قسمت‌های پایین پا، بیماری مزمن وریدی است که در آن وریدهای پا نمی‌توانند خون کافی را به قلب بازگردانند و مایعات در پایین پاها جمع می‌شود.

ادم می‌تواند در نتیجه ایجاد لخته‌های خون در رگ‌های عمیق پایین پا (ترومبوسیس) ایجاد شود. در این مواقع اِدم فقط به پا و زانو (احتمالاً یک سمت) سرایت می‌کند.

بارداری: زنان باردار مقدار آب بیشتری را در خون نگه می‌دارند. تورم در نواحی دست، صورت و پاها؛ به‌خصوص در ماه‌های پایانی بارداری بیشتر دیده می‌شود. ورم بارداری لزوماً نشان‌دهنده «پریکلمپسیا» نیست.

سیکل ماهانه: تورم بدن زنان در دوران سیکل ماهانه به علت تغییرات هورمونی است. این نوع تورم بسیار شایع است و هیچ نیازی به درمان ندارد...