برای پیشگیری از زایمان زودرس چه باید کرد؟
نتیجه زایمان زودرس، به دنیا آوردن زودرس نوزاد می باشد.
نتیجۀ زایمان زودرس، به دنیا آوردن زودرس نوزاد می باشد. مشکل اساسی این زایمان مراقبت از کودک است و هنوز هم این مشکل برطرف نشده است. به طور تقریبی ۱۰ تا ۱۵ درصد همۀ تولدها پیش از موعد می باشد.
بسته به درجه عدم رشد جنین، بچه های زودرس در معرض خطر ناتوانی و مرگ هستند و نیاز به مراقبت های طولانی تر و گران تری دارند.
زایمانی زودرس محسوب می گردد که دارای شرایط زیر است:
- وزن جنین کمتر از 2500 گرم باشد.
- سن جنین کمتر از سی و هفت هفته باشد.
- مادر انقباض های رحمی را تجربه کرده و دهانۀ رحم باز شده باشد (نشانه های اصلی زایمان).
زایمان زودرس با حالت هایی چون گرفتگی، سفت شدن معده، درد پشت، فشار در قسمت پایین کمر، لگن، شکم یا مفاصل دیگر همراه است. هر یک از این عوارض در ماه های آخر بارداری باید به پزشک گزارش شود تا هرچه سریعتر از زایمان زودرس تشخیص داده شود. هرچه این بیماری سریع تر شناخته شود احتمال زایمان سالم بیشتر است.
هنوز هم دلیل اصلی اغلب زایمان های زودرس را نمی دانیم اما عواملی چون زایمان چندتایی، غیرعادی بودن ساختار رحم، کم بودن مایع آمینوتیک، زنان کم وزن، خونریزی پیش از زایمان، مختل شدن رشد درون رحم، مرگ جنین درون رحم، مسمومیت بارداری، برخی عفونت ها و عدم مراقبت پزشکی در این امر دخیلند.
در برخی مواقع زایمان زودرس عمدی است مانند مواردی که جنین به خاطر پارگی غشاء کیسۀ آمینوتیک، عفونی شده است.
حداقل دو دلیل اصلی و خوب برای جلوگیری از زایمان زودرس وجود دارد:
اولین و اصلی ترین دلیل این است که به جنین اجازه داده می شود در طبیعی ترین محیط رشد کند (البته به شرط آنکه این محیط شامل رحم، جفت و غیره به خوبی جنین را تغذیه و حمایت کنند).
دلیل دوم ایجاد زمان لازم برای مادر تا بتواند هوررمون های کورتیکو استروئید را به بدن جنین ترشح کند و نوزاد هنگام به دنیا آمدن برای تنفس از آن استفاده نماید.
در زایمان زودرس تزریق استروئید، بیست و چهار ساعت قبل صورت می گیرد. اگر زایمان را بتوان حداقل در این ۲۴ ساعت به تاخیر انداخت استروئید می تواند خطر بروز مشکل تنفسی در بچه های متولد شده در بین هفته های بیست و هشت و سی و دو را کمتر کند.
تاثیر این دارو تنها برای بیش از هفت روز بعد از معالجه است و پس از هفت روز تاثیر حمایتی دارو کاهش یافته و معالجه دوباره ای صورت می گیرد.
با استفاده از مونیتور جنین می توان انقباضات رحم را در زمانی که جنین در خطر است خیلی زود تشخیص داد و به نشانه های زایمان زودرس پی برد. اما به هر حال هیچ مدرک معتبری در دست نیست که نشان دهد درمان قطعی برای جلوگیری از زایمان زودرس وجود دارد.
اگر نتوانستیم به هر شکلی زایمان زودرس را به تاخیر اندازیم حداقل باید کاری کرد که زایمان در یک مرکز پزشکی مجهز انجام شود تا در صورت مواجه شدن با مشکلات بتوان خطر را به حداقل رساند.
بسته به درجه عدم رشد جنین، بچه های زودرس در معرض خطر ناتوانی و مرگ هستند و نیاز به مراقبت های طولانی تر و گران تری دارند.
زایمانی زودرس محسوب می گردد که دارای شرایط زیر است:
- وزن جنین کمتر از 2500 گرم باشد.
- سن جنین کمتر از سی و هفت هفته باشد.
- مادر انقباض های رحمی را تجربه کرده و دهانۀ رحم باز شده باشد (نشانه های اصلی زایمان).
زایمان زودرس با حالت هایی چون گرفتگی، سفت شدن معده، درد پشت، فشار در قسمت پایین کمر، لگن، شکم یا مفاصل دیگر همراه است. هر یک از این عوارض در ماه های آخر بارداری باید به پزشک گزارش شود تا هرچه سریعتر از زایمان زودرس تشخیص داده شود. هرچه این بیماری سریع تر شناخته شود احتمال زایمان سالم بیشتر است.
هنوز هم دلیل اصلی اغلب زایمان های زودرس را نمی دانیم اما عواملی چون زایمان چندتایی، غیرعادی بودن ساختار رحم، کم بودن مایع آمینوتیک، زنان کم وزن، خونریزی پیش از زایمان، مختل شدن رشد درون رحم، مرگ جنین درون رحم، مسمومیت بارداری، برخی عفونت ها و عدم مراقبت پزشکی در این امر دخیلند.
در برخی مواقع زایمان زودرس عمدی است مانند مواردی که جنین به خاطر پارگی غشاء کیسۀ آمینوتیک، عفونی شده است.
حداقل دو دلیل اصلی و خوب برای جلوگیری از زایمان زودرس وجود دارد:
اولین و اصلی ترین دلیل این است که به جنین اجازه داده می شود در طبیعی ترین محیط رشد کند (البته به شرط آنکه این محیط شامل رحم، جفت و غیره به خوبی جنین را تغذیه و حمایت کنند).
دلیل دوم ایجاد زمان لازم برای مادر تا بتواند هوررمون های کورتیکو استروئید را به بدن جنین ترشح کند و نوزاد هنگام به دنیا آمدن برای تنفس از آن استفاده نماید.
در زایمان زودرس تزریق استروئید، بیست و چهار ساعت قبل صورت می گیرد. اگر زایمان را بتوان حداقل در این ۲۴ ساعت به تاخیر انداخت استروئید می تواند خطر بروز مشکل تنفسی در بچه های متولد شده در بین هفته های بیست و هشت و سی و دو را کمتر کند.
تاثیر این دارو تنها برای بیش از هفت روز بعد از معالجه است و پس از هفت روز تاثیر حمایتی دارو کاهش یافته و معالجه دوباره ای صورت می گیرد.
با استفاده از مونیتور جنین می توان انقباضات رحم را در زمانی که جنین در خطر است خیلی زود تشخیص داد و به نشانه های زایمان زودرس پی برد. اما به هر حال هیچ مدرک معتبری در دست نیست که نشان دهد درمان قطعی برای جلوگیری از زایمان زودرس وجود دارد.
اگر نتوانستیم به هر شکلی زایمان زودرس را به تاخیر اندازیم حداقل باید کاری کرد که زایمان در یک مرکز پزشکی مجهز انجام شود تا در صورت مواجه شدن با مشکلات بتوان خطر را به حداقل رساند.
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼