برخورد با دزدی کودکان، رفتار مناسب والدین
سخت‌گیری های بیش از حد والدین نسبت به کودکان، شلوغ بودن محیط خانواده و مشترک شدن وسایل میان اعضای خانواده به گونه‌ای که کودک احساس کمبود کند، می‌تواند علل دزدی کودکان باشد.
سخت‌گیری‌های بیش از حد والدین نسبت به کودکان، شلوغ بودن محیط خانواده و مشترک شدن وسایل میان اعضای خانواده به گونه‌ای که کودک احساس کمبود کند، می‌تواند علل دزدی کودکان باشد.البته در گروه‌های سنی مختلف مفهوم برداشتن یا دزدی کردن از وسایل دیگران متفاوت است. چون این عمل به صورت اتفاقی انجام شده، حتی تا پنج سالگی نیز به دلیل اینکه حس مالکیت در کودکان ایجاد نشده، این امر یک عمل عادی است و نمی‌توانیم بیان کنیم که کودک از روی قصد و نیت قبلی این عمل را انجام داده است. از سن پنج سالگی کودک مفهوم مالکیت را درک می‌کند و می‌فهمد که مثلا این شی متعلق به خود اوست و اگر اقدام به دزدی کرد باید بفهمد که دزدی کار نادرستی است. کودک به دلیل اینکه می‌ترسد والدین او را دعوا کنند اقدام به دروغگویی می‌کند.
مهمترین کاری که والدین در خانه یا مربیان در مدرسه باید انجام دهند این است که سریعا به دنبال علت این اقدام کودک باشند و انگیزه انجام دزدی کودکان را پیگیری کنند که چرا این عمل اتفاق افتاده است. به ندرت روی می‌دهد که کودک سراغ کیف پدر، خواهر و یا برادر برود، اما اگر مشاهده کنیم کودکی به صورت مرتب از کیف مادر دزدی می‌کند به این معنی است که ارتباط ناسالمی میان کودک و مادر ایجاد شده و ممکن است این عمل پاسخی به پرخاشگری‌های مادر و یا به نوعی انتقام از او باشد. معمولا دزدی چه در خانه و چه در مدرسه به صورت هوشیارانه اتفاق می‌افتد.
اگر دزدی در کودکان کمتر از سه سال انجام شود از اهمیت چندانی برخوردار نیست. ممکن است یکی از علل دیگر انجام این عمل این باشد که این عمل به صورت عادی در میان اعضای خانواده وجود داشته باشد بدین صورت که خواهر یا برادر و یا حتی والدین این عمل را انجام می‌دهند. برای نمونه کودکانی که والدین آنها از یکدیگر جدا شدند و یا والدین آنها هر دو شاغل هستند ممکن است که بیشتر این حالت در آنها مشاهده شود.
برداشتن یک وسیله با قرض گرفتن آن متفاوت است
والدین شاغل وقت کمتری برای کودکان صرف می‌کنند و ممکن است در کودکان والدین شاغلی که به کار خود بیشتر از فرزندان اهمیت می‌دهند این عمل بیشتر مشاهده شود. سخت گیری‌های بیش از حد والدین نسبت به کودکان، شلوغ بودن محیط خانواده و مشترک شدن وسایل میان اعضای خانواده به گونه‌ای که کودک احساس کمبود کند نیز می‌تواند از علل دزدی کودکان باشد.گاهی اوقات می‌بینیم که فرد برای خرید وسایل مورد نیاز برای مدرسه نیازمند پول است که از روی اجبار اقدام به برداشتن پول دیگران می‌کند. حسادت و یا رقابت در صورتی که زیاد شود می‌تواند از علل دزدی در کودکان کردن باشد.طبقه اقتصادی خانواده در عملی شدن این حرکت مهم نیست، بدین معنا که به همان اندازه که در کودکان طبقه فقیر این امر مشاهده می‌شود در کودکان طبقه ثروتمند نیز مشاهده می‌شود و فرقی از لحاظ طبقه اجتماعی در میان کودکان وجود ندارد.
این پزشک سلامت روان با بیان اینکه از جمله علل مهم پیشگیری از دزدی کودکان روبرو نشدن با خشم و توهین با کودک است، اضافه کرد: باید اشتباه بودن کار کودک را برای او توضیح دهیم و مفهوم مالکیت را به او یاد دهیم و توضیح دهیم که در صورت نیاز به هر وسیله‌ای از والدین خود کمک بگیرد.باید به کودک یاد دهیم که برداشتن یک وسیله با قرض گرفتن آن متفاوت است.این عمل منجر می‌شود تا کودک یاد بگیرد چگونه ماجرا را انکار کند. معمولا مربیان مهد و مدرسه فکر می‌کنند باید پلیس را در جریان کار قرار دهند که این امر اقدام اشتباهی است، بلکه باید کودک را به روان پزشک معرفی کرد.روان پزشک با مشاوره و گفت‌وگو با فرد علت‌های اقدام دزدی کودکان را می‌فهمد و در صورتی که اختلال شخصیتی در فرد مشاهده شود باید درمان اختلال شخصیت انجام گیرد.
مهمترین کاری که والدین در خانه یا مربیان در مدرسه باید انجام دهند این است که سریعا به دنبال علت این اقدام کودک باشند و انگیزه انجام دزدی کودکان را پیگیری کنند که چرا این عمل اتفاق افتاده است. به ندرت روی می‌دهد که کودک سراغ کیف پدر، خواهر و یا برادر برود، اما اگر مشاهده کنیم کودکی به صورت مرتب از کیف مادر دزدی می‌کند به این معنی است که ارتباط ناسالمی میان کودک و مادر ایجاد شده و ممکن است این عمل پاسخی به پرخاشگری‌های مادر و یا به نوعی انتقام از او باشد. معمولا دزدی چه در خانه و چه در مدرسه به صورت هوشیارانه اتفاق می‌افتد.
اگر دزدی در کودکان کمتر از سه سال انجام شود از اهمیت چندانی برخوردار نیست. ممکن است یکی از علل دیگر انجام این عمل این باشد که این عمل به صورت عادی در میان اعضای خانواده وجود داشته باشد بدین صورت که خواهر یا برادر و یا حتی والدین این عمل را انجام می‌دهند. برای نمونه کودکانی که والدین آنها از یکدیگر جدا شدند و یا والدین آنها هر دو شاغل هستند ممکن است که بیشتر این حالت در آنها مشاهده شود.
برداشتن یک وسیله با قرض گرفتن آن متفاوت است
والدین شاغل وقت کمتری برای کودکان صرف می‌کنند و ممکن است در کودکان والدین شاغلی که به کار خود بیشتر از فرزندان اهمیت می‌دهند این عمل بیشتر مشاهده شود. سخت گیری‌های بیش از حد والدین نسبت به کودکان، شلوغ بودن محیط خانواده و مشترک شدن وسایل میان اعضای خانواده به گونه‌ای که کودک احساس کمبود کند نیز می‌تواند از علل دزدی کودکان باشد.گاهی اوقات می‌بینیم که فرد برای خرید وسایل مورد نیاز برای مدرسه نیازمند پول است که از روی اجبار اقدام به برداشتن پول دیگران می‌کند. حسادت و یا رقابت در صورتی که زیاد شود می‌تواند از علل دزدی در کودکان کردن باشد.طبقه اقتصادی خانواده در عملی شدن این حرکت مهم نیست، بدین معنا که به همان اندازه که در کودکان طبقه فقیر این امر مشاهده می‌شود در کودکان طبقه ثروتمند نیز مشاهده می‌شود و فرقی از لحاظ طبقه اجتماعی در میان کودکان وجود ندارد.
این پزشک سلامت روان با بیان اینکه از جمله علل مهم پیشگیری از دزدی کودکان روبرو نشدن با خشم و توهین با کودک است، اضافه کرد: باید اشتباه بودن کار کودک را برای او توضیح دهیم و مفهوم مالکیت را به او یاد دهیم و توضیح دهیم که در صورت نیاز به هر وسیله‌ای از والدین خود کمک بگیرد.باید به کودک یاد دهیم که برداشتن یک وسیله با قرض گرفتن آن متفاوت است.این عمل منجر می‌شود تا کودک یاد بگیرد چگونه ماجرا را انکار کند. معمولا مربیان مهد و مدرسه فکر می‌کنند باید پلیس را در جریان کار قرار دهند که این امر اقدام اشتباهی است، بلکه باید کودک را به روان پزشک معرفی کرد.روان پزشک با مشاوره و گفت‌وگو با فرد علت‌های اقدام دزدی کودکان را می‌فهمد و در صورتی که اختلال شخصیتی در فرد مشاهده شود باید درمان اختلال شخصیت انجام گیرد.
منبع:
تبیان
