عدم دقت و تمرکز در کودکان، علت
بیشتر کودکان می توانند مشغول بازی با یک اسباب بازی شوند ضمن اینکه تلویزیون روشن است، بزرگ ترها در حال صحبت هستند.
بیشتر کودکان می توانند مشغول بازی با یک اسباب بازی شوند ضمن اینکه تلویزیون روشن است، بزرگ ترها در حال صحبت هستند و سگ پارس می کند؛ اما بعضی کودکان این چیزها را بسیار مزاحم و تحمل آن را سخت می یابند زیرا نمی توانند تمرکز داشته باشند. چنین کودکانی خیلی زود خسته می شوند.
دلایل عدم تمرکز در کودکان
کودکی که نمی تواند تمرکز کند ممکن است هرگز یاد نگیرد چگونه تمرکز کند یا نتوان از او انتظار داشت که مدت طولانی تمرکز داشته باشد. او ممکن است مدرسه را بسیار دشوار ببیند و مجبور است برای تکالیفش فرصت بگیرد. گاهی اوقات کودک سعی می کند با مشارکت در رفتاری مزاحم از فکر شکست اجتناب کند. کودک نیاز دارد وابسته باشد و توجه ناشی از نیاز برای موقعیت ها و خود ارزشمندی را به دست آورد. در این موارد هدف از مزاحمت های پی در پی او در واقع این است: «به من نگاه کنید! من هم هستم!» کودکانی که مشکل تمرکز دارند اغلب رفتارهایی آزار دهنده از خود نشان می دهند و شما به عنوان والدین ممکن است فکر کنید که این بیشتر یک مشکل اجتماعی است به جای اینکه یک مشکل تربیتی باشد.
دلایل عدم تمرکز در کودکان
کودکی که نمی تواند تمرکز کند ممکن است هرگز یاد نگیرد چگونه تمرکز کند یا نتوان از او انتظار داشت که مدت طولانی تمرکز داشته باشد. او ممکن است مدرسه را بسیار دشوار ببیند و مجبور است برای تکالیفش فرصت بگیرد. گاهی اوقات کودک سعی می کند با مشارکت در رفتاری مزاحم از فکر شکست اجتناب کند. کودک نیاز دارد وابسته باشد و توجه ناشی از نیاز برای موقعیت ها و خود ارزشمندی را به دست آورد. در این موارد هدف از مزاحمت های پی در پی او در واقع این است: «به من نگاه کنید! من هم هستم!» کودکانی که مشکل تمرکز دارند اغلب رفتارهایی آزار دهنده از خود نشان می دهند و شما به عنوان والدین ممکن است فکر کنید که این بیشتر یک مشکل اجتماعی است به جای اینکه یک مشکل تربیتی باشد.
رفتارهای شایع کودکی که نمی تواند تمرکز کند
بی موقع حرف می زند و دیگران را وادار به گفت و گو می کند.
سوالات بی ربط می پرسد.
اغلب حرف خود را قطع می کند.
به راحتی حواسش پرت می شود.
فقط مدت کوتاهی توجه دارد.
اغلب با کودکان کوچک تر ارتباط برقرار می کند، زیرا همسن و سالان خودش او را نمی پذیرند.
کم پیش می آید که فورا غرق فعالیتی شود.
بیش از آنکه با دیگران مشارکت کند آن ها را تماشا می کند.
نمی تواند فقط روی یک فعالیت متمرکز شود.
سوالات بی ربط می پرسد.
اغلب حرف خود را قطع می کند.
به راحتی حواسش پرت می شود.
فقط مدت کوتاهی توجه دارد.
اغلب با کودکان کوچک تر ارتباط برقرار می کند، زیرا همسن و سالان خودش او را نمی پذیرند.
کم پیش می آید که فورا غرق فعالیتی شود.
بیش از آنکه با دیگران مشارکت کند آن ها را تماشا می کند.
نمی تواند فقط روی یک فعالیت متمرکز شود.
منبع:
دانشنامه فرزند
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼