آموزش نظم به کودکان، راهی سخت اما شیرین!
بعضی والدین به ناچار بی نظمی کودک را تحمل می‌کنند چون دوست ندارند وقت‌شان صرف جمع‌آوری اسباب‌بازی یا کلنجار رفتن با بچه‌ها شود.
بی‌خیال نشوید
بعضی والدین به ناچار بی نظمی کودک را تحمل می‌کنند چون دوست ندارند وقت‌شان صرف جمع‌آوری اسباب‌بازی یا کلنجار رفتن با بچه‌ها شود، غافل از اینکه این نامرتبی و آشفته‌بازار به اشکال مختلف منجر به اتلاف‌وقت و انرژی آنها خواهد شد چراکه مدتی طولانی در جست‌وجوی وسیله‌ای که گم کرده‌اید، می‌گردید تا آن را پیدا کنید. درضمن شاید این بی‌نظمی ضرر مالی هم درپی داشته باشد.
تنبیه‌های معقول در نظر بگیریدبی نظمی کودک و روش های برخورد با آن
بچه ها با یکدیگر فرق دارند. یک کودک ممکن است با تنبیه، آنچه را که باید متوجه شود، در حالی که اگر همین رفتار را با کودک دیگری انجام دهید، نتیجه عکس بدهد. هیچگاه کارهای طاقت فرسا را به عنوان تنبیه به کودکتان ندهید که بیش از حد اذیت شود چون کمکی به رفع بی نظمی کودک نمی کند.
به رفتارهای خوب کودکتان پاداش دهید.
پشتیبانی به جا و مثبت از کودک، پیام های مثبت برای او دارد. اگر کودکان در ازای کار مثبت پاداش بگیرند، به انجام کارهای خوب تشویق می‌شوند.پس یقیناً اگر پاداش برای کودک مهم باشد از بی نظمی کودک جلوگیری می شود.
روی وقت بچه‌ها برنامه ریزی کنید تا مسئولیت پذیریشان بیشتر شود
هرچه اوقات فراغت بچه‌ها بیشتر باشد، احتمال بروز رفتارهای نا‌مناسب بیشتری مثل بی نظمی کودک وجود دارد. اوقات فراغت و بیکاری فرزندانتان را تا جایی که ممکن است، کاهش دهید. می‌توانید این زمان ها را با فعالیت‌هایی چون ورزش، مطالعه و یا محول کردن کارهای مفید به آنها پر کنید. اگر فرزندتان رفتاری دارد که ریشه روانشناختی دارد، با روانشناس اطفال مشاوره کنید. این گونه بچه‌ها نیاز به توجه، برخورد خاص و تغییر رژیم غذائی دارند تا بتوانند مسئولانه عمل کنند.
نامرتبی به کودک پیام می‌دهد
اتاق و منزل نامرتب و در هم ریخته این پیام را به کودکان می‌دهد که نیازی نیست برای وسایل شخصی خود و حتی دیگران ارزشی قائل باشند و به محیط اطراف خود احترام بگذارند. آنها حتی از وسایل شخصی شما مراقبت نخواهند کرد زیرا وقتی اسباب‌بازی‌ها و وسایل کودک در تمام خانه پراکنده است او نمی‌تواند تصور کند که وسیله‌ای مربوط و متعلق به شماست، بنابراین برقراری نظم امری ضروری است چرا که بی‌شک قدرت یادگیری بچه در محیط شلوغ و نامرتب کاهش می‌یابد.
اگر مایلید کودکتان کاری را انجام دهد، او را با تهدید مجبور به انجام آن کار نکنید
تهدید کردنِ کودک با عباراتی چون "اگه اتاقتو تمیز نکنی، از شام خبری نیست"، آسان است، اما وقتی از این کار منصرف می‌شوید و به او شام می‌دهید، به این معناست که روی حرف خود مصر نبوده‌اید. پس بهتر است دست از تهدید کردن بردارید و سعی کنید بی نظمی کودک را با راه های درست درمان کنید.
مشارکت دهید
می‌توانید از کودک در جمع‌آوری لوازم کمک بخواهید و از روش مشارکت استفاده کنید. به یاد داشته باشید تعریف و تمجید همیشه معجزه می‌کند، در ضمن لازم نیست همه وسایل جمع شوند. مسئله مهم مشارکت کودک در جمع‌آوری آنهاست.
برای کودکتان وقت بگذارید
نیازی نیست برای هر دقیقه از روز فرزندتان برنامه ریزی کنید، حتی اگر حوصله ی بازی و یا وقت گذراندن با او را ندارید، بگذارید او شما را همراهی کند. به او اجازه دهید درحالی که آشپزی می‌کنید، تکالیف مدرسه‌اش را روی میز آشپزخانه و در کنار شما انجام دهد. این کار، حس با هم بودن را برای کودکتان تداعی می‌کند و مانع از بروز بی‌نظمی که ناشی - از حس ناامنی است - در رفتار او می‌شود.
قواعد را واضح بگویید
وقتی برنامه‌ای مشخص و روالی معین را در زندگی روزمره خانواده جاری کنید نظم و ترتیب و در نهایت آرامش بیشتری در خانه حکمفرا و در وقت نیز صرفه‌جویی می‌شود. در حالی که بی‌نظمی و هرج و مرج موجب اتلاف وقت می‌شود. به عنوان مثال برای پیدا کردن یک لنگه جوراب مجبور می‌شوید تمام خانه را زیر و رو کنید. به خاطر داشته باشید وقتی در منزل نظم و روال مشخصی وجود ندارد و هرج و مرج در آن حکمفرماست، کودکان احترام گذاشتن به اطرافیان و محیط پیرامون خود را یاد نمی‌گیرند و به آشفتگی و هرج و مرج دامن می‌زنند.
از قوانین پیروی کنید
مهم‌تر از تعیین قوانین برای کودکان، رعایت و پیروی از آن است.این پیروی از قوانین می تواند در کاهش بی نظمی کودک موثر باشد. اگر شما جزو والدینی هستید که بدون هیچ نظم و قاعده‌ای زندگی می‌کنید، بدون تردید نمی‌توانید به فرزندتان نظم یاد دهید. همچنین اگر قاعده‌ای را تعیین کردید و بعد به دلیل جروبحث یا مقاومت کودک آن را تغییر دادید یا آنکه خودتان آن را رعایت نکردید توقع نداشته باشید فرزندتان شما و قوانین را جدی بگیرد. قواعد و قوانین در حقیقت همان توقع و انتظارهای شما از کودکتان است و فراموش نکنید که فرزندتان باید از آن اطلاع کامل داشته باشد تا بتواند توقع شما را برآورده کند.
برای بچه ها حد و مرز تعیین کرده و روی آن پافشاری کنید
آنها باید بدانند که شما توقع چه رفتاری را از آنها دارید. روانشناسانان کودک بر این باورند که بچه‌ها خواستار تعیین حد و مرز هستند و بسیار از آن استقبال می‌کنند.
بعضی والدین به ناچار بی نظمی کودک را تحمل می‌کنند چون دوست ندارند وقت‌شان صرف جمع‌آوری اسباب‌بازی یا کلنجار رفتن با بچه‌ها شود، غافل از اینکه این نامرتبی و آشفته‌بازار به اشکال مختلف منجر به اتلاف‌وقت و انرژی آنها خواهد شد چراکه مدتی طولانی در جست‌وجوی وسیله‌ای که گم کرده‌اید، می‌گردید تا آن را پیدا کنید. درضمن شاید این بی‌نظمی ضرر مالی هم درپی داشته باشد.
تنبیه‌های معقول در نظر بگیریدبی نظمی کودک و روش های برخورد با آن
بچه ها با یکدیگر فرق دارند. یک کودک ممکن است با تنبیه، آنچه را که باید متوجه شود، در حالی که اگر همین رفتار را با کودک دیگری انجام دهید، نتیجه عکس بدهد. هیچگاه کارهای طاقت فرسا را به عنوان تنبیه به کودکتان ندهید که بیش از حد اذیت شود چون کمکی به رفع بی نظمی کودک نمی کند.
به رفتارهای خوب کودکتان پاداش دهید.
پشتیبانی به جا و مثبت از کودک، پیام های مثبت برای او دارد. اگر کودکان در ازای کار مثبت پاداش بگیرند، به انجام کارهای خوب تشویق می‌شوند.پس یقیناً اگر پاداش برای کودک مهم باشد از بی نظمی کودک جلوگیری می شود.
روی وقت بچه‌ها برنامه ریزی کنید تا مسئولیت پذیریشان بیشتر شود
هرچه اوقات فراغت بچه‌ها بیشتر باشد، احتمال بروز رفتارهای نا‌مناسب بیشتری مثل بی نظمی کودک وجود دارد. اوقات فراغت و بیکاری فرزندانتان را تا جایی که ممکن است، کاهش دهید. می‌توانید این زمان ها را با فعالیت‌هایی چون ورزش، مطالعه و یا محول کردن کارهای مفید به آنها پر کنید. اگر فرزندتان رفتاری دارد که ریشه روانشناختی دارد، با روانشناس اطفال مشاوره کنید. این گونه بچه‌ها نیاز به توجه، برخورد خاص و تغییر رژیم غذائی دارند تا بتوانند مسئولانه عمل کنند.
نامرتبی به کودک پیام می‌دهد
اتاق و منزل نامرتب و در هم ریخته این پیام را به کودکان می‌دهد که نیازی نیست برای وسایل شخصی خود و حتی دیگران ارزشی قائل باشند و به محیط اطراف خود احترام بگذارند. آنها حتی از وسایل شخصی شما مراقبت نخواهند کرد زیرا وقتی اسباب‌بازی‌ها و وسایل کودک در تمام خانه پراکنده است او نمی‌تواند تصور کند که وسیله‌ای مربوط و متعلق به شماست، بنابراین برقراری نظم امری ضروری است چرا که بی‌شک قدرت یادگیری بچه در محیط شلوغ و نامرتب کاهش می‌یابد.
اگر مایلید کودکتان کاری را انجام دهد، او را با تهدید مجبور به انجام آن کار نکنید
تهدید کردنِ کودک با عباراتی چون "اگه اتاقتو تمیز نکنی، از شام خبری نیست"، آسان است، اما وقتی از این کار منصرف می‌شوید و به او شام می‌دهید، به این معناست که روی حرف خود مصر نبوده‌اید. پس بهتر است دست از تهدید کردن بردارید و سعی کنید بی نظمی کودک را با راه های درست درمان کنید.
مشارکت دهید
می‌توانید از کودک در جمع‌آوری لوازم کمک بخواهید و از روش مشارکت استفاده کنید. به یاد داشته باشید تعریف و تمجید همیشه معجزه می‌کند، در ضمن لازم نیست همه وسایل جمع شوند. مسئله مهم مشارکت کودک در جمع‌آوری آنهاست.
برای کودکتان وقت بگذارید
نیازی نیست برای هر دقیقه از روز فرزندتان برنامه ریزی کنید، حتی اگر حوصله ی بازی و یا وقت گذراندن با او را ندارید، بگذارید او شما را همراهی کند. به او اجازه دهید درحالی که آشپزی می‌کنید، تکالیف مدرسه‌اش را روی میز آشپزخانه و در کنار شما انجام دهد. این کار، حس با هم بودن را برای کودکتان تداعی می‌کند و مانع از بروز بی‌نظمی که ناشی - از حس ناامنی است - در رفتار او می‌شود.
قواعد را واضح بگویید
وقتی برنامه‌ای مشخص و روالی معین را در زندگی روزمره خانواده جاری کنید نظم و ترتیب و در نهایت آرامش بیشتری در خانه حکمفرا و در وقت نیز صرفه‌جویی می‌شود. در حالی که بی‌نظمی و هرج و مرج موجب اتلاف وقت می‌شود. به عنوان مثال برای پیدا کردن یک لنگه جوراب مجبور می‌شوید تمام خانه را زیر و رو کنید. به خاطر داشته باشید وقتی در منزل نظم و روال مشخصی وجود ندارد و هرج و مرج در آن حکمفرماست، کودکان احترام گذاشتن به اطرافیان و محیط پیرامون خود را یاد نمی‌گیرند و به آشفتگی و هرج و مرج دامن می‌زنند.
از قوانین پیروی کنید
مهم‌تر از تعیین قوانین برای کودکان، رعایت و پیروی از آن است.این پیروی از قوانین می تواند در کاهش بی نظمی کودک موثر باشد. اگر شما جزو والدینی هستید که بدون هیچ نظم و قاعده‌ای زندگی می‌کنید، بدون تردید نمی‌توانید به فرزندتان نظم یاد دهید. همچنین اگر قاعده‌ای را تعیین کردید و بعد به دلیل جروبحث یا مقاومت کودک آن را تغییر دادید یا آنکه خودتان آن را رعایت نکردید توقع نداشته باشید فرزندتان شما و قوانین را جدی بگیرد. قواعد و قوانین در حقیقت همان توقع و انتظارهای شما از کودکتان است و فراموش نکنید که فرزندتان باید از آن اطلاع کامل داشته باشد تا بتواند توقع شما را برآورده کند.
برای بچه ها حد و مرز تعیین کرده و روی آن پافشاری کنید
آنها باید بدانند که شما توقع چه رفتاری را از آنها دارید. روانشناسانان کودک بر این باورند که بچه‌ها خواستار تعیین حد و مرز هستند و بسیار از آن استقبال می‌کنند.
منبع:
نی نی عسل
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼