اندازه شکم بعد از زایمان، خیلی بد شده
چاقی از اصلی ترین علل بوجود آورنده بیماری های قلبی عروقی است وبرهم زدن تناسب وزیبایی فرد تنها یکی از کوچک ترین عوارضی است که افزایش وزن ایجاد میکند.
چاقی از اصلی ترین علل بوجود آورنده بیماری های قلبی عروقی است وبرهم زدن تناسب وزیبایی فرد تنها یکی از کوچک ترین عوارضی است که افزایش وزن ایجاد میکند.رهایی از این معضل وبازگشت به وزن طبیعی نه تنها در کاهش عوارض جسمانی موثر است بلکه به دلیل برگرداندن حس اعتماد به نفس از دست رفته افراد از بروز بسیاری از بیماری های روانی نظیر افسردگی جلوگیری میکند. روش های بسیاری برای کاهش چربی خصوصا چربی های دور شکمی که معمولا بعد از زایمان در خانم ها ایجاد میشوند، وجود دارد که برخی از این روش ها کم تهاجمی و برخی جزو عمل های جراحی که تهاجمی هستند محسوب میشوند. حال این پرسش مطرح میشود که بهترین روش در این خصوص چه روشی است ومعایب و مزایای آن کدامند؟
معیار ابتلا به چاقی شکمی
چاقی موضعی و چاقی عمومی. بیشتر افرادی که به منظور انجام عمل های زیبایی مراجعه میکنند از چاقی موضعی خصوصا ناحیه شکم و پهلو شکایت دارند. معمولا در خانم ها چاقی ناحیه شکم اگر از ۸۸ سانتی متر بیشتر باشد، چاقی موضعی حساب می شود. البته این اواخراین معیار کمی هم تغییر یافته ودر حال حاضر چاقی شکمی بیش از ۹۵ سانتی متر در نظر گرفته میشود. از گذشته روش های مختلفی برای کاهش چربی ناحیه شکم مرسوم بوده است. استفاده از حرکات دراز و نشست، کمربندهای ویبره لاغری وغیره که هیچ کدام روش های مطمئن و موثری نیستند. چرا؟ دلیل آن روشن است؛ زیرا با اینکه دراز نشست یک روش ورزشی است لیکن به تنهایی کارساز نبوده و چربی به خودی خود تبدیل به عضله نمیشود حتی برعکس آن امکان پذیر است یعنی عضلات اگر حرکت نداشته باشند چربی جذب میکنند؛ ممکن است عضله با ورزش سفت شود و بافت چربی را تحت تأثیر قرار دهد ولی هیچ وقت بافت چربی تبدیل به عضله نشود.
رژیم کافی نیست
رژیمی مناسب است که تحت نظر متخصص تغذیه بوده و همراه با ورزش باشد. رژیم موجب کاهش چاقی عمومی وبه دنبال آن چاقی موضعی میشود. لازم به ذکر است که برخورداری از شکم تخت وصاف تنها بارژیم میسر نیست و روش های جراحی تنها روش هایی هستند که شکم را صاف وتخت میکنند. معمولا در افرادی که بارداری و زایمان های متعدد داشتهان د،شکم شل و افتاده میشود که در این حالت تنها با روش های جراحی نتیجه مناسب حاصل میشود.
افراد خیلی چاق گزینه نامناسب عمل
اعمال جراحی باید تنها در افرادی انجام گیرد که بین قد و وزن آنها تناسب برقرار باشد. این کار در افرادی که خیلی چاق هستند کاربرد ندارد و بر اثر این عمل جراحی امکان بروز مشکلات تنفسی برای فرد وجود دارد. چون ما اگر به زور بخواهیم احشای داخلی بدن فرد را داخل ببریم بیمار به دلیل اینکه چاقی زیاد داشته و چربیه ای داخل بدن را آب نکرده است، دچار مشکل خواهد شد؛ زیرا پزشک مجبور میشود به داخل قفسه سینه رفته و عضلات دیافراگم را بالا ببرد که در این حالت ظرفیت تنفسی فرد کمتر میشود. بیمارانی که گزینه مناسب عمل نیستند بعد از این کار شب ها دیگر قادر به استراحت نبوده ومجبورند نشسته بخوابند تا تنفس خوبی داشته باشند.
روش های کم تهاجم
معمولا انجام روش ها با استفاده از روش های کم تهاجمی است. ابتدا ورزش و رژیم مناسب به مدت سه ماه به افراد توصیه میشود و مجدد چربی شکم فرد اندازه گیری میشود؛ اگر فرد مناسب عمل بود این اقدام بعد از سه ماه برای اوصورت میگیرد.روش های دیگری مانند رادیو فرکانسی، کویتیشن، کرایو و غیره برای از بین بردن چربی های شکمی است لیکن هیچکدام تأثیر زیادی در کاهش چربی شکمی ندارند. در واقع این روش ها اغلب به بیمارانی که به رژیم و ورزش جواب نمیدهند و کاندیدای خوبی برای عمل جراحی نیستند، توصیه میشوند.
روش های تهاجمی
یکی از قدیمی ترین روش های تهاجمی لیپوساکشن است که با تخلیه چربی بوسیله لوله های مکانیکی صورت میگیرد. در این روش چربی با بی حسی و فشار بیرون آورده میشود وسال هاست که یکی ازموفق ترین روش های کاهش چربی است و اگر توسط جراح مجرب انجام شود، نتیجه آن عالی است. البته این روش معایبی هم دارد که به دلیل تروماها(آسیب ها و عوارض) مکانیکی متعددی که ایجاد میکند، روش های جدیدی جایگزین آن شدهاند. معمولا با استفاده از امواج صوتی، مغناطیسی و نور لیزر چربی ها را آب کرده تا جراح مجبور نباشد چربی ها را با فشار زیاد وآسیب به اعصاب پوست وعروق از بدن خارج کند.
افتادگی شکم وشلی پوست
در بیمارانی که به دلیل زایمان های متعدد پوست شکم شان شل وافتاده شده است، نیاز به انجام روشی دیگر جهت سفت کردن وبرداشت پوست اضافی شکم وجود دارد که این کار هم دور کمر و هم فرم شکم را بهبود میدهد و برش آن دقیقا روی برش سزارین میافتد که اگر فرد کاندیدای این روش مناسب باشد نتیجه آن عالی است.لازم به ذکر است که این روش ها معمولا برگشت پذیر نیستند ولی فرد باید تحت انجام رژیم مستمر و ورزش مداوم باشد تا مجدد اضافه وزن پیدا نکند.
معیار ابتلا به چاقی شکمی
چاقی موضعی و چاقی عمومی. بیشتر افرادی که به منظور انجام عمل های زیبایی مراجعه میکنند از چاقی موضعی خصوصا ناحیه شکم و پهلو شکایت دارند. معمولا در خانم ها چاقی ناحیه شکم اگر از ۸۸ سانتی متر بیشتر باشد، چاقی موضعی حساب می شود. البته این اواخراین معیار کمی هم تغییر یافته ودر حال حاضر چاقی شکمی بیش از ۹۵ سانتی متر در نظر گرفته میشود. از گذشته روش های مختلفی برای کاهش چربی ناحیه شکم مرسوم بوده است. استفاده از حرکات دراز و نشست، کمربندهای ویبره لاغری وغیره که هیچ کدام روش های مطمئن و موثری نیستند. چرا؟ دلیل آن روشن است؛ زیرا با اینکه دراز نشست یک روش ورزشی است لیکن به تنهایی کارساز نبوده و چربی به خودی خود تبدیل به عضله نمیشود حتی برعکس آن امکان پذیر است یعنی عضلات اگر حرکت نداشته باشند چربی جذب میکنند؛ ممکن است عضله با ورزش سفت شود و بافت چربی را تحت تأثیر قرار دهد ولی هیچ وقت بافت چربی تبدیل به عضله نشود.
رژیم کافی نیست
رژیمی مناسب است که تحت نظر متخصص تغذیه بوده و همراه با ورزش باشد. رژیم موجب کاهش چاقی عمومی وبه دنبال آن چاقی موضعی میشود. لازم به ذکر است که برخورداری از شکم تخت وصاف تنها بارژیم میسر نیست و روش های جراحی تنها روش هایی هستند که شکم را صاف وتخت میکنند. معمولا در افرادی که بارداری و زایمان های متعدد داشتهان د،شکم شل و افتاده میشود که در این حالت تنها با روش های جراحی نتیجه مناسب حاصل میشود.
افراد خیلی چاق گزینه نامناسب عمل
اعمال جراحی باید تنها در افرادی انجام گیرد که بین قد و وزن آنها تناسب برقرار باشد. این کار در افرادی که خیلی چاق هستند کاربرد ندارد و بر اثر این عمل جراحی امکان بروز مشکلات تنفسی برای فرد وجود دارد. چون ما اگر به زور بخواهیم احشای داخلی بدن فرد را داخل ببریم بیمار به دلیل اینکه چاقی زیاد داشته و چربیه ای داخل بدن را آب نکرده است، دچار مشکل خواهد شد؛ زیرا پزشک مجبور میشود به داخل قفسه سینه رفته و عضلات دیافراگم را بالا ببرد که در این حالت ظرفیت تنفسی فرد کمتر میشود. بیمارانی که گزینه مناسب عمل نیستند بعد از این کار شب ها دیگر قادر به استراحت نبوده ومجبورند نشسته بخوابند تا تنفس خوبی داشته باشند.
روش های کم تهاجم
معمولا انجام روش ها با استفاده از روش های کم تهاجمی است. ابتدا ورزش و رژیم مناسب به مدت سه ماه به افراد توصیه میشود و مجدد چربی شکم فرد اندازه گیری میشود؛ اگر فرد مناسب عمل بود این اقدام بعد از سه ماه برای اوصورت میگیرد.روش های دیگری مانند رادیو فرکانسی، کویتیشن، کرایو و غیره برای از بین بردن چربی های شکمی است لیکن هیچکدام تأثیر زیادی در کاهش چربی شکمی ندارند. در واقع این روش ها اغلب به بیمارانی که به رژیم و ورزش جواب نمیدهند و کاندیدای خوبی برای عمل جراحی نیستند، توصیه میشوند.
روش های تهاجمی
یکی از قدیمی ترین روش های تهاجمی لیپوساکشن است که با تخلیه چربی بوسیله لوله های مکانیکی صورت میگیرد. در این روش چربی با بی حسی و فشار بیرون آورده میشود وسال هاست که یکی ازموفق ترین روش های کاهش چربی است و اگر توسط جراح مجرب انجام شود، نتیجه آن عالی است. البته این روش معایبی هم دارد که به دلیل تروماها(آسیب ها و عوارض) مکانیکی متعددی که ایجاد میکند، روش های جدیدی جایگزین آن شدهاند. معمولا با استفاده از امواج صوتی، مغناطیسی و نور لیزر چربی ها را آب کرده تا جراح مجبور نباشد چربی ها را با فشار زیاد وآسیب به اعصاب پوست وعروق از بدن خارج کند.
افتادگی شکم وشلی پوست
در بیمارانی که به دلیل زایمان های متعدد پوست شکم شان شل وافتاده شده است، نیاز به انجام روشی دیگر جهت سفت کردن وبرداشت پوست اضافی شکم وجود دارد که این کار هم دور کمر و هم فرم شکم را بهبود میدهد و برش آن دقیقا روی برش سزارین میافتد که اگر فرد کاندیدای این روش مناسب باشد نتیجه آن عالی است.لازم به ذکر است که این روش ها معمولا برگشت پذیر نیستند ولی فرد باید تحت انجام رژیم مستمر و ورزش مداوم باشد تا مجدد اضافه وزن پیدا نکند.
منبع:
زندگی مثبت
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼